Vikan - 27.10.1960, Síða 2

Hvenær eiga hettuúlpur við?
# Vandræði í húsgagnamálum
# Samúð með bófunurn
# Eru Bandarikjamenn verstir?
ENN UM EGIL.
Kæra Vika.
Þakka þér fyrir aldarspegilinn nm Egil
Tliorarensen. Hann er einhver sá bezti, sem ég
hef lesið og þó hafa þeir margir verið góðir.
Er það leyndarmál, hver skrifaði greinina?
Ól. Pálss.
Ójá, það mun rétt vera, að það sé leyndar-
mál.
Vikan, Rvk.
Ég liafði alltaf heyrt, að Egill í Sigtúnum
væri yfirgangsseggur og stórbokki. Þess vegna
hafði ég gaman af því að lesa, að aðrar hliðar
væru líka til á honum og þær miklu skemmti-
legri. Hafið þökk fyrir.
Björn að baki Kára.
Kæra Vika.
Jarlinn í Sigtúnum var góður hjá ykkur, en
fannst ykkur ekki full hástemmd klausan eftir
Jónas Jónsson i restina. Það fannst mér.
Virðingarfyllst,
Þóroddur.
HETTUÚLPUR Á FRUMSÝNINGU.
Kæra Vika.
Ég er kannski pjöttuð og gamaldags, en ég
kann illa við þegar fólk er. ósmekklega klætt —
að mér finnst —■ við hátíðleg tækifæri. Ég er
ekki í neinum vafa um að siðbuxur eru hent-
ugasti klæðnaður fyrir kvenfólk, en þær eiga
ekki allstaðar við; sama er að segja um rokk-
buxur unglinganna, er eru ákaflega hentugar
hversdagslega og í ferðalög. Og loks eru það
hettuúlpurnar, einhver mesta framför i klæða-
burði hér á landi, bæði í illviðri og í ferða-
lögum — en þær geta að sjálfsögðu aldrei orðið
neinn samkvæmisklæðnaður, ekki heldur til
þess ætlaður. Nú er það svo, að þegar fólk fer
í samkvæmisklæðnað, á það að vera smekklega
búið, yzt sem innst. Það gildir líka um yfir-
hafnirnar. Þess vegna tel ég það ákaflega óvið-
kunnanlegt þegar fólk mætir við hátíðleg tæki-
færi, eins og til dæmis frumsýningar, í hettu-
úlpum utan yfir samkvæmiskjólum eða kjól-
fötum, en það á sér stað. Þótt farið sé úr yfir-
höfnunum frammi við, og þær skildar þar eftir,
breytir það ekki neinu. Fólk á að komast i
hátíðarstemmingu strax frammi í anddyrinu,
en til þess eru hettuúlpurnar ekki sem heppi-
legastar.
Vinsamlegast,
Snobbuð.
Þetta er líka sjónarmið. Ég sé samt ekkert
athugavert við að fólk komi í hettuúlpum á
frumsýningu, eða á staði, þar sem eitthvað
hátíðlegt er á ferðinni, en því aðeins að fólk
geti farið úr þeim áður en það kemur á sjálf-
an hátíðarstaðinn, til dæmis frammi í and-
dyrinu; það finnst mér ekki geta sært smekk
neins — það er að segja þegar „úlpuveður“
er úti fyrir, því að ekki koma allir akandi
í bíl. Aftur á móti get ég ekki fellt mig við
hettuúlpurnar við jarðarfarir, hvorki í kirkju,
þar sem flest fólk situr í yfirhöfnunum, eða
í kirkjugarðinum. Þetta er sennilega gamall
fordómur, og eflaust eru þeir margir, sein
ekkert hafa við þetta að athuga — þeirra á
meðal þeir, sem verið er að kveðja.
DÝRT AÐ ELTA HÚSGAGNATÍZKUNA.
Kæra Vika.
Veiztu það, að það eru að skapast hreinustu
vandræði hérna í húsgagnamálum. Tizkan
breytist svo ört, að það er lífsins ómögulegt
fyrir fóllc, þótt það hafi sæmilegar tekjur, að
fylgjast með henni, sérstaklega vegna þess að
hin húsgögnin verða einskis virði um leið og
tízkan breytist. Ef vel ætti að vera, þyrfti hver
fjölskylda, sem vill fylgjast sæmilega með, að
skipta um liúsgögn árlega, en það er dýrt spaug
eins og gefur að skilja þegar svo þarf að breyta
um málningu og ýmislegt annað innanhúss í
ofanálag, svo að það falli í stíl við húsgögnin.
Ég veit að mörg heimili eru í hreinustu vandræð-
um út af þessu, og margar konur reyna að kom-
ast hjá þvi að liafa nokkur boð heima, bára
vegna þess að heimilið hefur ekki efni á að
skipta- um húsgögn eftir tizkunni, en svo eru
önnur heimili, þar sem alltaf er skipt um. Hvað
á að gera I þessu máli? Og hvernig á maður
að koma gömlu húsgögnunum í verð?
Með beztu kveðjum.
Óhamingjusöm húsmóðir.
Með Straub
silkigljái og áferðarfegurð
Með Straub
mjúkar og eðlilegar bylgjur
Með Straub
fylgir túpa af hinu
viðurkennda
Strauboo - shampoo
Þetta er vitanlega alvarlegt vandamál —
sennilega eitt af þeim torleystustu, sem þjóð-
in á nú við að stríða. I svipinn dettur mér
sú lausn helzt í hug, að við reyndum að
komast í samband við eitthvert af hinum ný-
stofnuðu Afríkuríkjum; það er ekki að vita
nema íbúar þeirra væru fáanlegir — svona
fyrst í stað — til að kaupa ársgömul hús-
gögn, og gæti þá eflaust orðið talsvert út-
flutnings af þeim héðan, slagaði kannski
hátt upp í skreiðina, og þar með yrði þetta
álitleg gjaldeyrislind. Eflaust yrði líka hægt
að koma því þannig fyrir þegar skriður væri
lcominn á þennan útflutning, að útflytjend-
urnir nytu einhverra styrkja, og þá ætti þetta
líka að geta orðið nokkur tekjulind fvrir
væntanlega útflytjendur eða útflytjendasam-
bönd, kannski yrði það beinlínis gróðavegur