Vikan - 27.10.1960, Blaðsíða 19

Sophia Loren hefur nú yfirgefið Ítalíu fyrir fullt og allt að því er virðist, enda
hefur hún ekki yfir atvinnuleysinu að kvarta hjá þeim í Hollyvvood. Það er með
hana eins og marga aðra fræga kvikmyndaleikara, að hún hefur staðgengil, sem
kemur frarn, þegar þurfa þykir, svo aðalleikarinn þreyti sig ekki um of. Stúlkan
á meðfylgjandi mynd hefur orðið fyrir valinu sem staðgengill Sophiu Loren. Hún
heitir Scilla Gabel og er lika frá Ítalíu eins og Sophia. En hún fékk aldrei tæki-
færi til þess að sýna listir sínar á annan hátt en sem staðgengill Sophiu, enda þótt
hún hefði dágóða hæfileika. Það var alltaf sama svarið: Hún var of lík hinni
heimsfrægu stjörnu. Scilla sá að við svo búið mátti ekki standa og lét gera ein-
hverjar breytingar á nefinu á sér og líkist nú ekki Sophiu eins mikið. Og nú hefur
hún fengið tækifæri sem sjálfstæð listakona og leikur i Tarzan-mynd á móti
Gordon Scott.
Þetta er London —
snemma morguns og hér
höfum viff fólk á förnum
vegi í niffaþoku. Þaff er
auðséö, aff sumir eru
lieldur daufir í dálkinn,
sem vonlegt er svona
snemma dags — þeir
byrja nefnilega snemma
daginn í Englandi og
mceta stundvíslega í vinn-
una þrátt fyrir þokuna.
Myndin er tekin á einni
af brúnum yfir Thamesá
og tveggja hæffa strætis-
vagnarnir eru trofffullir
af fólki. Allir eru á leiff
til vinnu og dagurinn
byrjar á nákvæmlega
sama hátt og flestir affr-
ir dagar á árinu, þegar
þokan er grá og hvers-
dagsleikinn ennþá grárri.
En Bretinn heldur sálar-
rónni, virffuleikanum og
festunni, hvort sem þaff
er sólskin effa svarta-
þöka. Þaff eru ósköp fáir
glafflegir í þessum hópi
og enn fcerri hlæjandi —
en ætli þaff sé ekki eitt-
livaff svipaff hér hjá okk-
ur þegar fólkiO tínist út
iir Vogahraffferöinni og
Sólvallabílnum um átta-
leytiö á gráum haust-
morgni.
r
I Las Vegas
Marianne Stenmann átti heima í
Vesterás í Svíþjóð. Það er friðsæll
bær og þar býr rólegt og vinnusamt
fólk og skemmtanalífið þar er ekki
með neinum sérstökum hlóma. Ekki
neitt ámóta við París eða Kaupmanna-
höfn. Að ekki sé talað um Las Vegas,
evðimerknrhorg’na í Bandaríkiunum.
sem hvggð er utsn um skemmtistaði
og l'Ifir á því að skemmta ríku að-
Marianne Stenmann er vel vaxin
stúlha — óvanalega vel vaxin og lag-
leg þar að auki. Hún frétti um gullin
mvintvri sænskra stiílkna, sem fóru
til MUanó til hess að skemmta gest-
um á næturkhíbbum — og mæltist
heldur illa fvrir í Svíbióð. Marianne
fannst hún ekki hafa not fyrir lín-
urnar heima í Vesterás; hún fór að
heiman með hóni ungra stúlkna. Þær
fóru hvorki til Kaupmannahafnar eða
Parísar — þær fóru alla leið til Las
Vegas, þar sem dagurinn er nótt og
nótt er vinnutími Þar sem götuljósin
blika, bjartari og marglitari en víð-
ast annars staðar og hótel og nætur-
klúbbar standa hlið við hlið, heilar
götur í gegn.
Marianne er ennþá i Las Vegas -—■
og önnur til af Þeim sænsku. Hinar
eru allar farnar heim. Það reyndist
þreytandi til lengdar að snúa við
nóttu og degi. Að sitja til borðs með
drykkjurútum næturlangt og fá þá
til þess a'ð drekka meira. Marianne
er líka uppgefin og ætlar heim.
Kannske heim til Vester&s, þar sem
lífið gengur sinn rólega gang og menn
vinna á daginn.
VIKAN 19