Fréttablaðið - 17.12.2009, Blaðsíða 64

44 17. desember 2009 FIMMTUDAGUR
SEND IÐ OKK UR LÍNU
Fréttablaðið og Vísir hvetja lesendur til að senda línu og leggja orð í belg um málefni líðandi stundar. Greinar og bréf skulu
vera stutt og gagnorð. Tekið er á móti efni á netfanginu greinar@frettabladid.is eða á vefsíðu Vísis, þar sem finna má nánari
leiðbeiningar. Ritstjórn ákveður hvort efni birtist í Fréttablaðinu eða Vísi eða í báðum miðlunum að hluta eða í heild. Áskilinn
er réttur til leiðréttinga og til að stytta efni.
UMRÆÐAN
Berglind Ósk Bergs-
dóttir skrifar um há-
skólanám
Sagt er að bak við hvern rannsóknarháskóla
þurfi um 3 milljónir manns.
Á Ísland búa 330.000
manns með einn rannsókn-
arháskóla (samkvæmt ströngustu
skilyrðum), Háskóla Íslands, auk
þriggja annarra háskóla. Í ljósi
efnahagsástandsins og vegna nið-
urskurðar til háskólanna er ljóst
að eitthvað verður að breytast til
að veita áfram hágæða háskóla-
nám hérlendis.
Niðurstaða þriggja nefnda á
vegum ríkisins er að auka þurfi
samstarfið á milli háskólanna til
að spara. En hvað felst í auknu
samstarfi og hvernig er hægt
að hagræða verkskipulagi milli
háskólanna? Mikilvægt er að jafn-
ræði og sanngirni ríki í viðhorfi
ríkisstjórnar með tilliti til rekst-
urs skólanna. Vert er að minnast
á að ríkið greiðir jafn mikið fyrir
hvern nemanda hjá einkaskól-
um og ríkisreknum þrátt fyrir
há skólagjöld hjá einkaskólum á
meðan ríkisrekinn háskóli hefur
ekki leyfi til að taka upp skóla-
gjöld.
Rannsóknarháskólar eru und-
irstaða í menningar- og efnahags-
legum styrk íslensks þjóðfélags.
Gæta verður jafnræðis í mögu-
leikum fólks til náms á því stigi og
ósanngjarnt væri gagnvart nem-
endum ef staðan væri sú að greiða
þurfi há skólagjöld til þess að fá að
stunda nám við rannsóknarháskóla
í sínu landi. Verkfræði- og nátt-
úruvísindasvið (VoN) í Háskóla
Íslands stendur fyrir metnaðar-
fullu og fjölbreyttu námi þar sem
nemendur fá m.a. tæki-
færi til að taka áhuga-
verð námskeið í öðrum
deildum, til að mynda er
möguleiki á að velja tvo
áfanga frá hvaða sviði
sem er og einnig að taka
fleiri áfanga frá öðrum
deildum innan sviðsins.
Með því að sameina
krafta úr bæði verkfræði
og náttúruvísindum gefst
tækifæri á fjölbreyttu og öflugu
námi. Fyrir utan að nemendur
hafi kost á að taka einstaka áfanga
utan sinnar námsleiðar má nefna
heildstæðar námsleiðir eins og
efnaverkfræði og reikniverkfræði
sem ráðast á þessu nána samstarfi
sem er á milli verkfræðinnar og
náttúruvísindanna. Samstarfi sem
hefur orðið gríðarlega öflugt eftir
að þessar greinar voru sameinað-
ar undir sama sviði á seinasta ári.
Miklar kröfur eru gerðar til nem-
enda sem stunda nám við VoN
og eru það mikil viðbrigði fyrir
marga sem koma beint frá fram-
haldsskóla. En til að mennta fólk
í greinum sem þessum, greinum
sem tækni og framþróun þjóðfé-
lagsins byggir á, þýðir ekkert
annað. Ég hef upplifað mitt nám
við Háskóla Íslands sem mjög
metnaðarfullt og gefandi og tel
mig vera vel í stakk búna til að
takast á við þau tækifæri sem bíða
mín eftir námið.
Háskóli Íslands er virtur háskóli
á alþjóðavettvangi sem og innlend-
um og gegnir hann mikilvægu
hlutverki í samfélaginu. Mikil-
vægt er að bregðast ekki þessari
traustu undirstöðu háskólanáms í
íslensku samfélagi.
Höfundur er formaður Nörd,
nemendafélags tölvunarfræði- og
hugbúnaðarverkfræðinema við
Háskóla Íslands.
Undirstöður
hágæða háskólanáms
BERGLIND ÓSK
BERGSDÓTTIR
Þér kemur það við
UMRÆÐAN
Ragnheiður Davíðsdóttir skrifar um
umferðaröryggi
Því hefur verið haldið fram að ölvunar akstur sé eitt af stærstu heil-
brigðisvandamálum þjóðarinnar. Varla
þarf að fara mörgum orðum um rétt-
mæti þeirrar fullyrðingar – enda fáar
stéttir sem þekkja betur skelfilegar
afleiðingar ölvunaraksturs en lækna-
stéttin. Því hefur verið haldið fram að fimmta
hvert banaslys á Íslandi tengist ölvunarakstri á
einn eða annan hátt auk þess sem stóran hluta
alvarlegra slysa megi rekja til þess að ökumaður
var drukkinn.
Líklega hefði mátt koma í veg fyrir marga
harmleiki götunnar ef tekist hefði að stöðva öku-
mennina áður en slys hlutust af.
Því miður virðist sem sumir veigri sér við að
tilkynna til lögreglu ef þeir verða þess varir að
ölvaður maður sest upp í bíl. Þetta á sérstak-
lega við ef hinn ölvaði er fjölskyldumeðlimur eða
vinnufélagi en þá vilja margir loka augunum og
telja að þeim „komi ekki við“ hvað aðrir aðhaf-
ast. Slík viðhorf eru ekki aðeins ámælisverð
– heldur beinlínis stórhættuleg. Hver myndi láta
undir höfuð leggjast að tilkynna til lögreglu um
eftirlýstan ofbeldismann?
Líkingin er vissulega réttmæt. Bæði sá sem
lemur fólk og sá sem sest undir stýri ölvaður,
ógnar umhverfi sínu og getur skaðað saklaust
fólk; fólk sem allt eins gæti verið nákom-
ið þeim sem veigraði sér við að hringja til
lögreglunnar. Umferðarslysin fara nefni-
lega ekki í manngreinarálit.
Annar mikilvægur þáttur til að sporna
við ölvunarakstri er öflug og markviss
löggæsla. Fram hefur komið að ölvun-
arakstur sé mikið vandamál úti á lands-
byggðinni þar sem það þykir nánast sjálf-
sagt að aka ölvaður heim af ballinu eða
kránni. Í ýmsum bæjarfélögum er lög-
gæsla lítil á nóttunni og löggæslusvæð-
ið stórt sem lögreglumennirnir á staðnum þurfa
að sinna. Ef lögreglan þarf að sinna útkalli um
langan veg geta ölvaðir ökumenn athafnað sig að
vild án þess að eiga á hættu að mæta lögreglu-
bíl. Sumir þeirra hafa þegar komist í skýrslur
Umferðarráðs yfir „mikið slasaða“ og aðrir
endað á köldum stað með merkispjald á stóru
tánni.
Til þess að koma í veg fyrir ölvunarakstur á
landsbyggðinni þarf að endurvekja umferðar-
eftirlit á vegum, þ.e. hið svokallaða „vegaeftir-
lit“ þar sem lögreglumenn frá Reykjavík sinntu
löggæslu á þjóðvegum landsins á 8 lögreglu-
bílum þegar flestir voru. Nú hefur sú löggæsla
verið aflögð – enda hefur slösuðum og látnum á
þjóðvegum landsins fjölgað undanfarin ár. Hér
með er því skorað á ríkislögreglustjóra að hann
stórbæti löggæslu á landsbyggðinni og endur-
veki vegaeftirlitið, sem svo var nefnt, og var
mjög virkt á vegum landsins á blómaskeiði sínu.
Dæmin hafa sannað að ef til ökuníðinganna
næst í tíma er hægt að koma í veg fyrir margan
harmleikinn. Nú eru jólin fram undan en dæmin
sanna að margir enda því miður sína eigin jóla-
gleði með ölvunarakstri en eiga engan rétt á að
varpa skugga á hina einu sönnu jólagleði fjöl-
skyldunnar. Undir áhrifum þeirrar gleði geta
allir ekið sem hafa ökuréttindi í lagi.
Höfundur er forvarnafulltrúi hjá VÍS.
RAGNHEIÐUR
DAVÍÐSDÓTTIR
Hér með er því skorað á ríkislögreglustjóra að
hann stórbæti löggæslu á landsbyggðinni og
endurveki vegaeftirlitið, sem svo var nefnt, og
var mjög virkt á vegum landsins á blómaskeiði
sínu.
Kært og mótmælt
UMRÆÐAN
Þorsteinn Sch. Thor-
steinsson skrifar
um bóluefni gegn
svínaflensu
Fjöldinn allur af kærum hefur verið
lagður fram víða um
heim gegn svínaflensu-
bóluefninu. Læknar,
áhugamenn og fjölskyldur, sem
orðið hafa fyrir skaða af völd-
um bóluefnisins, hafa kært og
mótmælt. Helsta ástæðan fyrir
því að ég lagði fram kæru gegn
bóluefninu, var sú að ég gat
ekki sætt mig við að Landlækn-
isembættið skyldi velja þetta
áhættusama bóluefni fram yfir
önnur. Embættið hefur að auki
ekkert fjallað um áhrif efna-
sambandsins skvalen (e. squal-
ene) sem finna má í bóluefninu,
aukaverkanir þess og sjúkdóm-
um sem það getur valdið.
Það er munur á hvort efn-
inu er sprautað inn í líkamann
eða innbyrt. Skvalen má meðal
annars finna í hákarlalýsi;
munurinn á því hvort hákarla-
lýsi sé gott eða slæmt fyrir lík-
amann veltur á því hvort því sé
sprautað eða borðað. Sé skvalen
sprautað inn í líkamann gerir
ónæmiskerfið árás á allt sem
flokkast undir skvalen, ekki
eingöngu það sem var sprautað
heldur líka skvalen sem finna
má í heilanum og
taugakerfinu. Á þetta
hafa sérfræðingar á
borð við Joseph Mer-
cola, Russell Blaylock,
Rima Laibow og fleiri
bent á.
Rannsóknir sýna
að skvalen getur líka
framkallað gigt hjá
rottum (sjá American
Journal of Pathology,
(2000). Hákarlalýsi var
tekið af lyfjaskrá og bannað í
Bandaríkjunum vegna mála
sem komu upp í sambandi við
bóluefnið gegn miltisbrandi.
Lengi vel neituðu yfirvöld því
að skvalen hefði verið í bóluefn-
inu, en nú hafa þau viðurkennt
það. Bandarískir hermenn sem
bólusettir voru gegn miltis-
brandi í Persaflóastríði fengu
einmitt gigt, höfuðverk, svima
og útbrot og þjáðust af minnis-
leysi, þunglyndi og svefntrufl-
unum svo eitthvað sé nefnt.
Ein af mörgum andstæðing-
um svínaflensubóluefnisins
sem inniheldur skvalen er dr.
Rima Laibow læknir, sem full-
yrðir að bóluefnið gegn svína-
flensu innihaldi skvalen sem
sé milljón sinnum sterkara en
í bóluefninu gegn miltisbrandi
og mun verra. Jafnvel fáein
mólekúl af skvaleni geta vald-
ið því að líkaminn gerir árás á
sjálfan sig. Dr. Friedel Rohr er
þekktur þýskur læknir. Hann
hefur kært þýska heilbrigðis-
ráðuneytið og segir að það sé
mikil blekking í gangi; almenn-
ingi sé ekki sagt frá áhættunni
sem fylgi skvalen. Um 30% af
þeim sem hafa verið bólusettir
eigi eftir að glíma við vanda-
mál. Það hefði verið betra að
velja annað bóluefni en það sem
landlæknisembættið valdi, efni
sem inniheldur ekki skvalen.
Höfundur er
margmiðlunarfræðingur.
ÞORSTEINN SCH.
THORSTEINSSON
Bandarískir hermenn sem
bólusettir voru gegn miltis-
brandi í Persaflóastríði fengu
einmitt gigt, höfuðverk,
svima og útbrot og þjáðust
af minnisleysi, þunglyndi og
svefntruflunum svo eitthvað
sé nefnt.