Vikan


Vikan - 03.08.1961, Blaðsíða 25

Vikan - 03.08.1961, Blaðsíða 25
Anna sleppti ekki, hún hélt álfinum fast, með- an hún sápaði hann og skolaði. Anna, litla stúlkan, sem á Alla, litla álfinn, leit dag nokkurn á litla piltinn og sagði: — AUi, segðu mér eitt, þværðu þér aldrei? Alli lá og svaf miðdegislúrinn sinn í öðrum inniskónum hennar Önnu, en hann vaknaði, ÞEGAR ALLI þegar Anna spurði hann og svaraði: — Þvæ mér, hvað er nú það? — Veiztu ekki hvað er að þvo sér. Anna varð alveg undrandi. — Þú heyrir, að ég veit það ekki, sagði álf- urinn dálítið ergilegur. — Þværðu þér aldrei hendurnar ... eða ferð í bað ... eða burstar í þér tennurnar. — Nú, það get ég ckki sagt þér, fyrr en ég veit hvað það er. — Hamingjan góða, hugsaði Anna með sér. Hann hefur aldrei á ævinni þvegið sér. — Já, en hvað gerirðu þá, þegar þú ert mikið skitugur, spurði hún? — Ekki neitt, hvað ætti ég að gera, það hverf- ur af sjálfu sér með tímanum, ef ég verð þá ekki skítugur aftur, en það er ég nú venjulega. — Nei, nú er nóg komið. Það er eitt það bezta sem ég veit, að þvo sér reglulega vel. — Já, ég veit ekkert um það, sagði Alli, og þú vilt greinilega ekkert segja mér um það, hvernig það er gert. — Jú, svo sannarlega, sagði Anna. Sjáðu nú til, fyrst fer maður úr öllum fötunum, svo verð- ur maður sér úti um sápu, helzt sem er góð lykt af. — Einmitt, sagði Alli, það á sem sagt að FOR I BAÐ borða hana. En hvers vegna á fyrst að fara úr fötunum? — Nei, það á ekki að borða sápuna . .. — Hvers vegna á þá að vera góð lykt af henni? Það eru bara hlutir, sem á að borða, sem er góð lykt af. Anna fór að hlæja, en nú varð álfurinn reið- ur. Hann stökk upp á borðið fyrir framan Önnu og byrjaði að slá til handleggjunum. Ef þú ert að gera gys að mér, þá lem ég þig, hrópaði hann. — Þú ert allt of lítill, sagði Anna. — Já, en ég er mjög sterkur, sagði Alli. Ég gæti hoppað upp í hárið á þér og togað í það. — Vertu nú rólegur, sagði Anna. Þú ert lítill grís, sem þarf að þvo, sjáðu nú til. — Eg er álfur, en ekki neinn grís, sagði Alli. En ef það er svo gott að láta þvo sér, þá vil ég gjarnan reyna það, og flýttu þér nú. Svo fór hann úr öllum fötunum og lagði þau á borðið. Anna tók fötin og fór með þau. Hún setti þau ofan í skúffu, þvi hún var þrátt fyrir allt ekki viss um að Alla mundi finnast gott að láta þvo sér. — Mér er kalt, hrópaði hann. Framhald á bls. 39. qáTUR Hér eru fimm g'átur, sem við ætlum ykkur að leysa, og við vouum að þær séu ekki of þungar. Þau, sem liafa allar ráðningar réttar fá verðlaun. Fyrstu verð- laun eru: Vefstóll eða flugmódel. Mörg aukaverðlaun. 1. Hvað liggur bæði upp og niður? 2. Það voru níu bræður og hver þeirra átti systur. Hve mörg börn voru í fjölskyld- unni. 3. Tvær manneskjur gengu yfir brú. Önnur var faðir sonar hinnar. Hvernig voru þær tengdar? 4. Hvenær verða tveir 2 ekki fjórir? 5. Það voru tíu menn á báti. Bátnum hvolfdi og hárið á níu af mönnunum blotnaði. Hvers vegna blotnaði ekki hárið á tíunda manninum? Leggið lausnirnar i umslag og sendið Vikunni, pósthólf 149. Nafn................................. Heimili ............................. SJÓNHVERFING Athugið nákvæmlega teikningarnar hér fyrir ofan og getið þið, án jjess að nota önnur tæki en augun, séð hvor ferkantanna er stærri, sá hvíti eða sá svarti, eða eru þeir jafnstórir? Lausn er hér á bls. GALDRAKÚNSTIR Galdrakerlingin liér er með pott yfir eldinum. Hiin er að töfra hjálparmann sinn upp úr gufunni. Langar ykkur ekki að vita hvernig hann litur út. Það verður ekki svo erfitt, þið dragið aðeins Iinu á milli punktanna í réttri röð og þá stendur hjálparmaðurinn ljóslifandi fyrir ykkur. •t.uæjs aa ijjbas ys : usiur] Aldur.......................... Merkið umslögin með „Gátur“. KALLI KOKKUR. Steikt epli. Nonni, farðu niður I kjallara og sæktu brjú epli. Magga, bú getur náð í smjörlíki, sykur og kanil. Það er allt sem við Þurfum. Kalli tekur fyrst kjarnana úr epl- unum, síðan afhýðir hann þau. Pétur, þú skerð eplin í sneiðar, mátulega þykkar, en gættu að fingrunum á þér. Á meðan hefur Magga brætt smjör- líkið á pönnu við vægan hita. Þá leggjum við eplasneiðarnar á pönn- una og léttsteikjum þær báðum meg- in. I Síðan legg ég þær á fat, og Nonni stráir sykri og kanil yfir. Ef vill má setja sultu í holurnar i miðjunni. Anna, þú mátt fá fyrstu sneiðina. vikan 25

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.