Vikan - 03.05.1962, Síða 20
Magni R. Magnússon
Af grískum ættum
Martha Papafoti Iíristjánsson, eiginkona
Einars Iíristjánssonar óperusöngvara, er
af grísk-þýzkum ættum, eins og nafn hennar
ber raunar með sér, en nafnið Martha er þýzkt
og Papafoti griskt.
Þau Einar kynntust í Dresden og gengu í
hjónaband 1936, og fóru síðan í brúðkaupsferð
með þýzka skemmtiferðaskipinu Milwaukee,
sem m. a. kom við í Reykjavík i ferðinni.
Frú Martha talar íslenzku sæmilega og skilur
hana fullkomlega. Þau lijónin eiga heima í Kaup-
mannahöfn, eins og kunnugt er, en komu hingað
lil að vera viðstödd frumsýningu My Fair Lady,
|)ar sem dóttir þeirra, Vala lék og söng aðal-
hlutverkið, Elizu Doolittle. Aðra dóttur eiga
þau, Brynju, sem hefir verið flugfreyja hjá Flug-
félagi íslands, og birtist mynd af henni í Vik-
unni fyrir stuttu er liún „skálaði“ við lesendur
blaðins í tilefni af nýárinu.
I
Þú getur dottið í
lukkupottinn
„King of liobbies" eða konungur fristund-
anna er frímerkjasöfnun stundum nefnd, og
það vissulega með sönnu. Það er óralangt
frá þvi að nokkur frístundaiðja seiði til sín
nokkuð svipað því og frimerkjasöfnunin hef-
ur gert, gerir og mun gera um ókomna tíma.
Þessa huggrípandi iðju stunda jafnt ungir
sem gamlir, konur sem karlar, rikir sem
fátækir. Allir hafa nokkurn veginn jafna
möguleika til að ná árangri, því þar er ekki
fyrst og fremst undir dýrum tækjum og efni
komið, heldur áhuga og ástundun. Þar geta
snauðir náð árangri sem jafnast á við þann
sem ríkir ná, og fátækir geta orðið rikir —
og rikir fátækir.
Ef þið trúið því ekki að frímerki geti haft
áhrif á efnahag manna, líf og e. t. v. alla
framtíð, þá skal ég benda ykkur á nokkur
nærtæk dæmi héðan úr höfuðborginni. Hér
eru a. m. k. þrír þekktir menn, sem hófu
feril sinn að miklu leyti með frímerkja-
söfnun og er sagt að þeir hafi lagt grundvöll
að sínu efnahagslega sjálfstæði og jafnvel
ríkidæmi með litlu ferhyrndu merkjunum.
Þessir menn eru Gisli Sigurbjörnsson for-
stjóri Elliheimilisins Grund, Þóroddur E.
Jónsson stórkaupmaður og Baldvin Pálsson
kaupm. í Pennanum.
Eftir því, sem ég bezt veit, þá eru þessir
menn löngu hættir að verzla með frimerki
eins og þeir áður gerðu, og hafa snúið sér
að alvarlegri og e. t. v. ábatasamari störfum,
en sagt er að grundvöll að efnahag sínum
og jafnvel öðrum framtíðarviðskiptum hafi
þeir lagt með sinni fyrri frístundaiðju —■
konungi frístundanna.
Frimerkjasöfnun hefur aukizt mjög liér á
landi síðustu árin, og er það vel, því vart
getur heilbrigðara tómstundadútl, meira
fræðandi né ábatasamara. Peningum, sem
eytt er í kaup á frímerkjum er ekki kastað
á glæ, því ef vel er á haldið er ósennilegt
að verðgiídi merkjanna aukizt ekki með tim-
anum — að viðbættri visitölu og aukinni
dýrtíð, og þrátt fyrir allar gengislækkanir
og aðrar slíkar ráðstafanir. Þeir eru orðnir
nokkuð margir, sem eiga sæmileg og jafnvel
góð frímerkjasöfn hér og þeirra ekki siztur
Framhald á bls. 36.
Nú ætlar hann að tryggja
Hann situr þarna i rakarastólnum alveg eins og hann
eigi hann og megi sitja Þar þegar hann langar til.
Og það er líka tilfellið. Og ekki nóg með það, heldur
er þetta nokkurs konar tvöfaldur rakarastóll, þ. e. a. s.
að með rétti ætta hann að vera ónýtur fyrir löngu síðan
og þetta vera annar rakarastóll. En þetta er sami rakara-
stóllinn, — og þess vegna er hann afturgenginn.
Hann er nefnilega eitt af því fáa, sem bjargaðist út úr
brunanum í Kirkjuhvoli fyrri nokkru, þegar brann þar eina
nóttina. Á neðstu hæð hefur Haukur Óskarsson rakara-
stofu, sem raunar mun vera elzta rakarastofa í Reykja-
vík, en faðir hans, Óskar Árnason, rakaði þar Reykvikinga
mestan hluta ævi sinnar.
1 brunanum skemmdist húsið mikið og brann að innan,
en miklu varð bjargað út úr rakarastofunni, og nú nýtur
Haukur þess, er hann situr aftur í einum af sínum útbjörg-
uðu stólum og i nýrri, endurskipulagðri stofu.
Haukur hafði ekki tryggt stofuna gegn bruna, þegar
brann, en „brennt barn forðast eldinn" segir málshátt-
urinn. Það sannast lika á honum, — eða hvað .... ?
— Þú ert náttúrlega búinn að tryggja, núna, Hauk-
ur ....?
,,Ja — ekki ennþá ....“
— En þú ætlar að gera það, er það ekki?
„Jú, ég ætla að gera það, býst ég við.“
Að sjálfsögðu ræður hann því sjálfur, en varla getur
Haukur Oskarsson. hann búizt við Því að rakarastólar hafi þrjú líf ....
--------------------------------Klippið hér — —--------------—-----------------------— -
Atkvæðaseðill
Eg greiði atkvæði með því að ungfrú
verði kjörin „Ungfrú ísland 1962“
Sendist í pósthólf 368. Merkt: Fegurðarsamkeppnin 1962.
20 VIKAN