Vikan - 27.08.1964, Qupperneq 37

hvar þeir höfðu tjaldað. Ég held,
að tjaldið þeirra hefði verið fljót-
ara að finna þá en þeir það, og
það var ömurlegt að sjá, þegar
þeir löbbuðu upp dalinn með
kuldaglamrandi skolta, sem yfir-
gnæfðu dieselbílana í mynni
Húsadals.
Þegar tjöld voru fallin, og fólk-
ið hafði tínst saman við bílana,
sá ég hve illa flöskur og bréfa-
rusl falla inn í íslenzkt landslag.
Það verður ekki langt þangað til
við sjáum flöskur og bréfarusl
á málverkum snillinganna, og þá
ranka menn kannske við sér og
hætta að haga sér í Þórsmörk eins
og þeir væru heima hjá sér.
Þegar bílarnir skrölta vestur
eyrarnar var eins og létti yfir
skóginum og því meir sem fjær
dró. Hann hafði líka lifað af erfið-
ustu helgi ársins. ★
ÆVINTÝRIÐ UM
GARBO
Framhald af bls. 15.
unni. Hún fékk aðalhlutverkið í
stórmyndinni „Þró", en efni hennar
var um konu, sem laðast að tveim-
ur mönnum. Eftirlætisgoð óhorf-
enda, John Gilbert, hafði á hendi
hlutverk elskhugans, og einn fræg-
asti leikstjóri Hollywood, Clarence
Brown, stiórnaði myndatökunni.
John Gilbert var 26 óra og ásamt
Valentino önnur stærsta karlmanns-
stjarna í Hollywood. Vikulaun hans
voru 10.000 dollarar. Sem Danilo í
„Kátu ekkjunni" hafði hann farið
sigurför um allan heim, og sjálfur
var hann kátur og glaðlyndur mað-
ur, alltaf brosandi, með svört augu
og mjallahvítar tennur. Hann var
mittismjór með sterklegar hendur,
maður, sem kunni takið á konum.
En hann var einnig óhamingjusam-
ur maður. Móðir hans hafði verið
ómerkilegur listamaður. Hún átti
þennan son í ódýru gisfihúsi í ame-
rískum smábæ og hélt svo áfram
leikferðinni. Sonurinn lenti á barna-
heimili, kom til New York ungling-
ur og varð leikari. Karlmannlegt
aðdráttarafl hans gerði hann að
stjörnu.
En þrátt fyrir velgengnina var
hann aldrei öruggur með sjálfan
sig né rólegur — féll nokkrum f
raun og veru vel við hann? Móðir
hans hafði yfirgefið hann. Hann
leitaði huggunar hjá konum og átti
tvö viðburðarík hjónabönd að baki.
Hann var engum trúr nema vfninu.
Louis B. Meyer hataði þetta eft-
irlætisgoð áhorfendanna. Gilbert
hafði einhvern tíma sagt við Meyer:
— Móðir mín var hóra. í augum
þess ameríkasta af öllum Amerí-
könum, pólska innflytjandans
Meyer, var þetta hreint guðlast.
Eitt af fyrstu atriðum kvikmynd-
arinnar átti eftir að verða frægast.
Það var ástaleikur með tveimur
logandi sígarettum milli Garbo og
Gilberts. John Gilbert yfirgaf kvik-
myndaverið djúpt snortinn.
Hann var orðlaus yfir þessari
köldu fegurð, sem samt geislaði af
kyntöfrum, yfir þessari fjarlægu
veru, sem þó virtist smeygja sér í
faðm hans.
Og Garbo? Hún hafði aldrei áður
hitt neinn, sem líktist John Gilbert.
Brátt var hún farin að kalla hann
Jack.
Hvílíkur léttir var ekki hið létta
skap Jacks fyrir Gretu! En nú kom
mikilvægt atvik fyrir Moje Stiller.
Skæðasti keppinautur Metro bað um
hann sem leikstjóra að myndinni
,Hotel Imperial", en þar átti drottn-
ing þöglu kvikmyndanna, Pola
Negri, að leika aðalhlutverkið. Nú
var um að gera að hefna sín, hugs-
aði Stiller. Hollywood mátti ekki
takast að draga úr honum allan
kraft. Hann hafði verið lasinn um
tíma, hafði miklar kvalir í bakinu
og þjáðist af einhvers konar gigt.
Hann vildi ekki fara til læknis, en
stundaði styrkjandi böð í svölu
Kyrrahafinu.
„Hotel Imperial" vakti mikla
hrifningu. Garbo var með Stiller á
frumsýningunni. Hann var náfölur
og risavaxinn líkaminn titraði. Hann
var svo þreyttur, að skyndilega byrj-
aði hann að gráta. í New York var
myndin sýnd fyrir 87.000 dollara á
einni viku, og það met stóð lengi.
Myndin með Gretu Garbo og
John Gilbert varð álíka vinsæl, og
það spunnust margar rómantískar
sögusagnir um Garbo og Gilbert.
Gilbert bað hennar eftir frumsýn-
inguna, en var neitað. Greta þáði
aftur á móti boð hans um að
hjálpa henni í fjármálum. Umboðs-
maður Gilberts fylgdi henni til her-
bergisins fræga með hvítu teppun-
um og risaspeglunum. — Hvers
vegna hefur John Gilbert 10.000
dollara á viku og ég aðeins 400,
spurði Greta upp í opið geðið á
Louis B. Meyer. Kvikmyndajöfurinn
þaut upp og hellti sér yfir þessa ó-
svífnu gesti. Hvernig voguðu þeir
sér? — Ég held ég verði að fara
heim aftur, sagði Greta Garbo.
Það gerði hún líka. Meyer strik-
aði hana af launaskránni og hótaði
henni brottrekstri úr landinu vegna
atvinnuleysis. En þá uppgötvaði
umboðsmaður Johns Gilberts að
gamli kvikmyndasamningurinn var
ógildur. Meyer hafði undirritað
samning við unga stúlku, sem eftir
amerískum lögum var ómyndug.
Greta fór í sjö mánaða verkfall.
Hún hafði alls ekki hugsað sér að
láta í minni pokann fyrir þessum
litla kvikmyndakóngi, sem hataði
John Gilbert og hafði móðgað Moje
hennar svona skammarlega. Þá
fóru að berast fregnir af gróða
myndarinnar, og hann var svo stór-
VIKAN 35. tbl. — gy