Vikan - 16.11.1967, Page 7

lífstykki hinnar hversdagslegu
meðalmennsku og lyfta því upp
í hæðirnar . . .
HLÁTURINN OG MENNINGIN.
Vika mín góð, þú ert svo fróð!
Viltu nú ekki segja mér nokk-
uð: Hvers vegna er lítillækkandi
og lágkúrulegt að hafa gaman af
að hæja? Mér skilst á menning-
arvitum, að ekkert geti verið
menntandi eða sálarlega göfgandi,
nema það sé drepleiðinlegt og
sorglegt. Sé það skoplegt eða
hlægilegt er það lágkúra sem
engu hæfir nema menningar-
snauðu lágstéttarfólki. Það er
sama í allri list: Það er eins og
ekkert sé list nema það sem er
svo fáránlegt og afkáralegt að
það sé helzt ekki hægt að skilja
það. Enda fer þá árangurinn eft-
ir, þetta er eins og nýju fötin
keisarans, það er búið að telja
fólkinu trú um að keisarinn sé í
fötum og þá þorir enginn annað
en lofsyngja þau og prísa fegurð
þeirra og snilli.
Viltu svara mér þessu um htát-
urinn og menninguna?
Vertu sæl, Vika,
Lilja.
Það vill oft brenna við að
menningin sé afar alvarlegs eðl-
is og gjörsneydd allri kímni.
Meðan hún er svo afkáraleg, að
maður getur hlegið að henni, þá
er allt í lagi. Hitt er öllu verra,
þegar hún er svo drepleiðinleg,
að maður geispar yfir henni.
VINKONA OG ARABI.
Kæri Póstur.
Gefðu mér nú góð ráð, því oft
var þörf en nú er nauðsyn.
Þannig er mál með vexti, að
vinkona mín, sem er jafngömul
mér (við erum báðar seytján
ára) kynntist fyrir skömmu
Araba, sem hefur verið hér á
landi um hríð og fengið vinnu
á verkstæði. Hann er farinn að
kunna dálítið í íslenzku og er
voðaleg kátur og upprifinn. Mér
finnst hann nú ósköp ógeðsleg-
ur, motdbrúnn á hörund og flá-
mynntur og svo fara þessar enda-
lausu hláturgusur hans í taug-
arnar á mér. En vinkona mín sér
ekki sólina fyrir honum og trúir
á hann eins og guð. Nú nýverið
Irúði hún mér fyrir því, að hún
ætlaði að giftast honum og flvtja
svo með honum út, þegar hún
verur orðin nógu gömul til að
gel ákveðið það sjálf. Ég réði
henni eindregið frá þessu, mér
lízt ekkert á þennan grip hennar,
enda veit ég að hann hefur ver-
ið að gera hosur sínar grænar
fyrir fleiri stelpum, til dæmis er
stutt siðan hann reyndi við mig
og sýndi við það tækifæri mikla
ósvífni og frekju, eins og hann
héldi að ég væri einhver mella.
En ég var nú fljót að láta hann
vita, hvar Davíð keypti ölið, og
síðan hefur hann forðazt mig. Ég
sagði vinkonu minni frá þessu,
og hún tók sér þetta ósköp nærri
og skammaði hann fyrir þetta,
en honum tókst að sleikja sig
upp við hana aftur. Ég veit ekki
hvað ég á að gera, ég get ómögu-
lega hugsað mér að láta stelp-
una fara í hundana, og mig óar
við að vita hana á valdi þessa
ómennis, þegar hún verður kom-
in með honum til föðurlands
hans. Mér finnst það til hábor-
innar skammar, hvað lítið eftir-
lit er með því hvers konar lýður
kemur hingað til tands. Er þetta
útlendingaeftirlit til, eða eru
þeir, sem þar starfa, bæði blind-
ir og heyrnalausir? Segðu nú álit
þitt, Póstur minn, kannski tek-
ur vinkona mín meira mark á
þér en mér.
Þín Dúdda.
P. S. Og svo er það auðvitað
þessi sígilda spurning: Hvernig
er skriftin?
Þú hefur lög að mæla, Dúdda
mín. Þessi Arabi er langt frá því
að vera geðslegt fyrirbrigði, eft-
ir lýsingu þinni á honum að
dæma. Og jafnvel þótt hann
þurfi ekki að vera alger óþokki,
þá á hér við sem oftar málshátt-
urinn: Lík börn leika bezt. Ekki
skulum við halda því fram að
Arabar eða annað fólk af fjar-
lægum þjóðernum sé verra fólk
en við; það myndi lýsa heldur
miklum sjálfsbyrgingshætti af
okkur. En þeir eru öðruvísi en
við, siðferðileg lögmál þeirra og
hugsunarháttur að verulegu leyti
á annan veg en hjá okkur. Það
sem hjá okkur þykir gott og gilt,
er kannski hneykslanlegt hjá
þeim, og öfugt. Því teljum við
alveg fráleitt fyrir vinkonu þína
að gerast lífsförunautur Arab-
ans, hversu inikill afbragðsmað-
ur sem hann kynni að vera, —
hvað þá ef hann er hálfgerður
lúsablesi. Við erum þér sammála
í því, að útlendingaeftirlitið
hérna sé eitthvað laust í reipun-
um, miðað við það mislita kraðak
erlendra flakkara, sem eru nú
orðnir hér svo þaulsætnir að þeir
hypja sig ekki einu sinni út fyr-
ir landsteinana meðan kaldast er.
Skriftin er hreinleg og snyrti-
leg.
JA, VIO ERIINI SAMMALA
„Hun er bœði
fallegri
°g
fullkomnari“

CENTRIFUGAL
WASH MODÉL 620
EINDM HNAPPI
veljið þér þvottaLerfið, og
C.W. 620
© ÞVÆR,
(7) HITAR,
© SÝÐUR,
© MARGSKOLAR,
(T) ÞEYTIVINDUR
Aiii m
-Bll ÍFHI-
sép ] Sápuskammtar settir í strax — vélin sk< [fl þeim sjálfkrafa niður á réttum tíma oangui’
skolefn | Tekur sjálf inn sérstakt skolefni II | ef þér óskið að nota það ÍOfðÍ^íl Tvívirl<' afbragðs liiUÍÍM| þeytivinding
merkjaljós írr jestii R Þarf ekki að festast Kl niður með boltum
nfm Nœlonhúðuð að utan — fínslipað, Sérlega fSjTS 111 fi ullll ryðfritt stál að innan auðveld B,|!bÍ1|1ÍíI£J
reps 0 Fullkomnasta og fallegasta |fl vélin á markaðinum leióarvlsir i—
mdC 1 Ulk
SÍMl 2 4420 - SUÐURGÖTU 10 - REYKJAVlK.
með nónari upplýsingum, m.a. um verð og greiðsluskilmála
NAFI».......................................................
HEIMILI .............................................-.......
TIL FÖnÍX S.f. pósthólf 1421, Reykjavík
46. tbi. VIKAN 7