Vikan - 30.11.1967, Qupperneq 50

meö
NIVE A - Ultra- Cremi
eruð þér
alltaf við
öllu búin!
NIVEA-Ultra-Crem verndar
hörundiS — einmltt á veturna.
Allt hörund. Alla daga. Áuk þess
er NIVEA nœrandi fyrir hörundið.
NIVEA-Ultra-Crem veitir
hörundinu þa3, sem það þarfnast
til að haldast stöðugt hreint,
ferskt og heilbrigt, NIVEA-Ultra-
Crem býr yður sannariega
undir „vetrarhörkurnar".
ur til að giftast Paddy. Jamie
tqggði brauðið og hugsaði sig
vel um nokkra hríð. — í stað-
inn fyrir að búa í Brighton gæt-
um við farið um allan heiminn
með þennan sirkus. Sirkusfólk-
ið býr hvort sem er í húsvögn-
um.
— Það er nú ekki nákvæm-
lega það, sem ég hafði hugsað
mér um framtíð dóttur minnar.
En ég skal viðurkenna, að það
væri svolítið óvenjulegt. Julie
starði heilluð og hrifin á ostinn
og brauðið hverfa með ótrúleg-
um hraða inn í hítina framan á
Jamie.
Hann þurrkaði hendurnar á
jakkanum. — Ég get víst ekki
fengið að búa hérna hjá þér?
spurði hann. Adrienne. Þegar
hún hristi höfuðið, hélt hann
áfram. — Nei, ég bjóst svo sem-
ekki við því heldur. Hann and-
varpaði. — Það verður ekki mik-
ið gaman án Brackens.
— Ég sting upp á, að þú bíð-
ir þar til þú ert orðinn svolítið
eldri. Þeir borga ekki strákum
á þínum aldri neitt að ráði, jafn-
vel ekki í sirkus. En þegar þú
ert búinn með skólann, geturðu
fengið góða stöðu.
Jamie horfðist hugsi í augu
við Adrienne. — Allt í lagi. Ég
vil hvort sem er ekki fara héð-
an, meðan Paddy er hér. Það eru
tveir dagar eftir, og þá verður
pabbi kominn aftur. Kjarkur
hans þvarr ofurlítið. — Þó að þú
segir honum ekkert, gerir hún
það. Hún kjaftar frá öllu sem
ég geri, nema því sem er gott.
Þá þegir hún.
— Ég skal tala við frú Garston
í kvöld, þegar ég ek þér heim,
lofaði Adrienne.
— Það bjargar engu. Hún var
bálreið út í mig, af því að ég
varð að láta froskana mína í
baðkerið. Hefði pabbi leyft mér
að fara með sér til London, hefði
ég ekki þurft að láta þá í bað-
kerið, því þá hefði ég farið með
þá beint í dýragarðinn. Það er
allt í lagi að hafa þá í fötu svo-
litla stund, en ekki lengi. Það
hlýtur hún að geta skilið.
— Taktu þessu nú rólega með
froskana, sagði Adrienne róandi.
— Pabbi þinn tekur þið sjálf-
sagt með til London, þegar hann
fer þangað næst.
— Hann lofaði því síðast, en
þegar ég bjó mig í gær, sagði
hann að ég gæti samt ekki
farið með, því hann þyrfti að
tala við mann allan tímann.
Adrienne og Julie skiptust á
augnaráði yfir höfuð barnsins.
— Ég hélt, að pabbi þinn væri
í Oxford. Ertu alveg viss um, að
hann hafi ætlað til London?
Adrienne fann til andstyggðar
á því að rekja garnirnar úr
barninu um fyrirtekt föður þess,
en frú Garston hafði greinilega
sagt, að Martin Westbury hefði
farið í samkvæmi í Oxford.
Framhald í næsta blaði.
LILUU
LILJU BINDI
ERU BETRI
Fást í næstu búð
L 0 X E N E
- og flasan fer
50 VLKAN 48-tbl-