Vikan - 22.05.1968, Blaðsíða 21

Lögreglan vissi að hún
hafði rænt hálfri milljón
dollara, að minnsta kosti,
á hálfu ári aðeins, að hún
kunni forkunnarvel að
fara með byssur, að hún
valdi sér aðstoðarmenn
við ránin af jafnmikiili
mannþekkingu og elsk-
huga........ Harðsnúnari
kvenmann hef ég aldrei
séð,“ sagði lögreglulið-
þjálfinn Pierre Robidoux ..
Gerard Forest, dökkleitur og þrekinn þrjá-
tíu og sex ára náungi, beygði sig snögg-
lega og slapp þannig við tvær kúlur, sem
þutu hvínandi yfir hann. Hann átti engra kosta
völ. í bílflakinu þarna var brjálæðingur, sem
vildi hann feigan. Hann lyfti skammbyssunni,
bölvaði sjálfum sér fyrir að hafa skilið vélbyss-
una eftir heima, og skaut skotunum tveimur, sem
hann átti eftir. Hann sá kúlurnar mölva hliðar-
rúðuna, sá skammbyssir kastast upp í loftið og
eitthvað hníga niður á bak við framsætið. Hann
komst að bildyrunum í einu stökki, reif þær upp
og gerði sér þá Ijóst hvað hann hafði gert:
I fyrsta sinni hafði hinni ókrýndu glæpadrottn-
ingu Kanada misheppnazt rán, og þetta kvöld
grétu sig í svefn tvö saklaus börn, sem ekki
botnuðu neitt í því að mamma skyldi hafa yfir-
gefið þau.
Dauði Monicu Proetti, sem náði tuttugu og sjö
ára aldri, varð jafn harðneskjulegur og líf henn-
ar. Hann hremmdi hana ( umferðarþvögu á
gatnamótum í miðri Montreal, þegar fólk
streymdi í hundraðþúsunda tali á heimssýning-
una Expo. Saga hennar er sem saga Bonniear í
nútímastíl, álfka Ijót, ruddaleg og tilgangslaus.
Andlátsfregnin kom bankastjórum landsins til
að varpa öndinni feginsamlega, en lögfræðing-
ur hinnar látnu, Leo Rene Maranda, var ekki
eins hrifinn — hún hafði séð honum fyrir næg-
um verkefnum og borgað vel. Og ótal kvensamir
menn grétu Mollý einnig.
Þótt kúlur Forests lögreglumanns hittu Mollý
beint í brjóstið, þá urðu þær langt frá því punkt-
urinn aftan við sögu hennar. Sú saga heldur
áfram og tekur nú á sig þjóðsagnaform.
21 VIKAN 20 tbl
VIÐ FLETTUM FRÁ VINSTRI TIL HÆGRI
VIÐ FLETTUM FRÁ VINSTRI TIL HÆGRI
Hér lauk fer'i Mollýar. Lik hennar hefur veriS lagt á
götuna og breitt yfir það, en forvitinn manngrúi
safrsast á vigvöllinn.
Þsssi mynd mun hafa verið tekin af Vélbyssu-Mollý í
siilbaði við villu hennar í útjaðri Montreal, þar sem
hún hafði börnin sín. Hún hafði staðráðið að þau
skyidu njóta annarra og betri uppeldiskjara en móðir
þeirra.
,,Eg er dæmd án þess vitað sé hver ég er eða hvað
ég hef gert," sagði Monica Proetti í fyrrasumar við
lögfræðing sinn. Þá leitaði lögreglan aÖ fallegri konu,
sem virtist vera heilinn á bakvik bezt skipulögðu og
árangursríkustu ránin, sem bankarnir í Montreal höfðu
orðið fyrir sýningarárið. Somkvæmt bókum lögregl-
unnar höfðu þá áttatíu og átta rán verið framin, en
ekki var hægt að setja Monicu Proetti í samband við
nema fá þeirra — og það sem verra var, ekkert var
hægt að sanna. Það sem lögreglan vissi varð upphaf
þjóðsögunnar.
Lögreglan vissi að hún hafði rænt hálfri milljón
dollara að minnsta kosti á hálfu ári aðeins, að hún
var snillingur í að handleika byssur, að hún valdi sér
aðstoðarmenn við ránin jafn oft og með jafnmikilli
mannþekkingu og elskhuga, að hún var hörð crf sér
sem tinna. „Harðsnúnari kvenmann hef ég aldrei séð,"
sagði lögregluliðþjálfinn Pierre Robidoux, einn þelrra,
sem árangurslaust reyndu að klófesta þessa óþekktu
fegurðardis.
Undir lokin var Monica Proetti farln að safna
blaðaúrklippum, sem skýrðu frá ránum hennar. En
örlög hennar voru raunar þegar ráðln er hún var vatni
ausin í frumbernsku.
Monica ólst upp í illræmdasta hverfl ( Montreal, þar
sem rottur voru einu verurnar sem voru fleiri í sinn
hóp en glæpamenn, eiturlyfjaneytendur, kynvlllingar
og mellur. Hún bjó ásamt móður og átta systkinum (
tveimur herbergjum og þegar á þrettán ára aldri var
hún ræmd vændiskona.
Eitt að því sem lögreglan ekki vissi var qð amma
Monicu í föðurætt var óþekktur Fagin — hryllingsfyrir-
brigði af þeirrl gerðinnl sem elur smábörn upp sem
glæpamenn, elns og þessi fræga persóna úr Oliver
Twist gerði. Amman hafði tiu börn í slnni þjónustu.
Þau voru snillingar í skyndiárásum f skuggalegum
götum, vasaþjófnaði, smáránum og nauðgunum. Lög-
reglumaður einn sagði um þau: „Þau voru hörð og
frek, en þeim var nauðugur einn kostur ef þau áttu
Framhald á bls. 29.
20. tbi. VIKAN 20