Vikan - 22.05.1968, Blaðsíða 41

VOLKSWAGEN 1200
árgerð 1968
Hann er ódýrastur allra geróa af Volks-
wagen — en jafnframt einhver só bezti,
sem Hefur verið framleiddur.
Hann er búinn hinni viðurkenndu, marg-
reyndu og næstum „ódrepandi" 1,2 lítra,
41.5 h.a. vél. I VW 1200 er: Endurbættur
afturós, sem er með meiri sporvídd — Al-
samhraðastilltur fjögurra hraða girkassi —
Vökva-bremsur.
Hann er búinn stillanlegum framsætum og
bökum — Sætin eru klædd þvottekta leð-
urliki — Plastklæðning i Iofti — Gúmmi-
mottur ó gólfum — Klæðning d hliðum fót-
rýmis að framan — Rúðuspraufa — Hifa-
blóstur ó framrúðu ó þrem stöðum — Tvær
hitalokur í fótarými að framan og tvær
aftur í — Festingar fyrir öryggisbelti.
Hann er með krómlisfa ó hliðum — Króm-
aða hjólkoppa, stuðara og dyrahandföng.
Eins og við tókum fram
í upphafi, þd höfum við
aldrei fyrr getað boðið
jafn góðan Volkswagen,
fyrir jafn hagstætf verð.
©
Sím/
21240
HEILDVERZLUNIN
HEKLA hf
Laugavegi
170-172
Ein stúlka, áberandi ölvuð, kom
Fyrirmyndar íslenzkt .... frh.
hvað það er að fara með, þegar
áfengi er annars vegar. Það hef-
ur vítin að varast, það vill ekki
drekka sig fullt eins og — ja —
kannski pabbi og mamma — það
drekkur í litlum mæli og er
vandfýsnara á hvað það drekk-
ur. Létt vín með mat virðast vera
miklu algengara hjá ungu fólki
nú en var1. Hitt er annað mál,
hefur alltaf verið og verður allt-
af, að þótt áfengisnotkun sé ekki
áberandi nema hjá litlum hópi
fólks, eru allir hinir dæmdir
eftir þessum litla hópi.
Við erum komnir að snyrtileg-
um, nýlegum sumarbústað austur
í túni. Baldvin opnar og við
göngum inn, það er sama um-
ræðuefnið enn. Hann heldur
áfram:
— Við skulum taka sem dæmi
fyrstu helgina okkar héma í
fyrra. Hér var um 800 manns.
Fjórir undir áhrifum áfengis.
41 VIKAN 20tw-
til mín og sagði: Eg er með vín.
Er ekkert leitað? Ég svaraði:
Nei, hér er ekki leitað. Þetta er
staður unga fólksins, og hér á
ekki að vera með vín. Hún sagði:
Ég er með vín, og ég hélt að það
yrði tekið af mér. Ég gekk með
þessari stúlku um svæðið og
rabbaði við hana. Hún var 16
ára. Hún sagði mér, að hún hefði
komið með áfengi VEGNA
ÞESS að hún hefði haldið, að
það yrði leitað í bílunum. Ég
vissi ekki hvaðan á mig stóð
veðrið. Jú, sagði hún, það er allt-
af mest spennandi hjá okkur
krökkunum, þegar það er leitað
að víni hjá okkur. Það væri svo
spennandi, sagði hún, þegar öllu
dótinu væri rótað út úr og ofan
af bílunum, að sjá hvað lögregl-
an gerði, þegar flaska fyndist.
Og ég spurði hana: Hvað mynd-
irðu gera, ef lögreglan tæki
flösku úr þínum svefnpoka og
spyrði: Hver á þetta? Ég myndi
bara labba til þeirra og segja að
ég ætti þetta, og þá myndu þeir
skrifa mig upp, sagði hún. Mór-
allinn hjá sumum krökkum er
svona slæmur. Það er staðreynd.
Það er oriðið mesta spennan að
FABA með vín á vínlausan stað,
ekki að drekka það.
— Afbrotið er sem sagt orðið
meira spennandi en að komast
upp með það.
— Já. Það er ekki langt síð-
an ég var á þessum aldri. Ég er
núna 20 ára. En þegar ég var
15-16-17 ára, fór ég á þessa sögu-
frægu staði, eins og Þjórsárdal,
Þórsmörk, og víðar, og þá var
allt öðruvísi mórall en núna. Þá
voru margir, sem drukku og urðu
blindfullir, og margir, sem
drukku ekki. Ég held, að það
hafi alveg skipzt hreinlega í tvo
hópa. Nú fer stór hópur á
skemmtun, og nær allir eru með
eitthvað vín, en enginn, eða
(sárafáir, neyta þess svo áber-
andi sé, en allir skemmta sér
mjög vel. Og slagsmál á böllum
nú til dags — þau eru ekki til.
Fyrir fimm árum fór ég ekki á
eitt einasta ball, hvorki í Reykja-
vík né utan, þar sem ekki voru
slagsmál. Fyrir tveimur árum
fór ég hringinn í kring um land-
ið með hljómsveit, og sá hvergi,
ekki á einum einasta stað, slags-
mál. Og ólæti — brjóta glös —
rúður — ekki til. Þetta var það,
sem var spennandi hér áður.
Slagsmálin. Þetta held ég stafi
af því, að ungt fólk nú til dags
það kann meira, það veit meira,
það skilur meira en ungt fólk
áður, er sem sagt vegna ytri að-
stæðna sniðugra en það hefur
verið. Og þess vegna trúi ég, að
hér geti fyrirhuguð starfsemi
blómgazt á vinlausum stað.
Við göngum um bústaðinn
austur í túni. Við komum í stofu
austast í húsinu og Baldvin seg-
ir:
— Hér höfðum við lögregluna
í fyrra. Okkur var gert aff skyldu
aff hafa hér ákveðinn fjölda lög-
regluþjóna, en báðum þá að
halda hér kyri*u fyrir og gáfum
þeim kaffi og tóbak. Bíllinn
þeirra var hér í hvarfi bak við
hús, og þeir létu blessunarlega
ekki sjá sig.
— Heldurðu, að lögreglu-
þjónsbúningur hafi espandi áhrif
á krakkana?
Já. Sé staðurinn auglýstur
vínlaus, en þegar til kemur
glampar á húfur og hnappa lög-
reglumanna, held ég, að krakk-
arnir fái það á tilfinninguna, að
þetta sé ekki lengur vínlaus stað-
ur og/eða að þeim sé ekki treyst.
Hvers vegna væri lögreglan hér
þá?
Þessi fjögur ungmenni, sem
hér voru ölvuð í fyrra, hvað var
gert við þau?
Ég gekk með stúlkunni,.
sem ég sagði frá áðan, að tjald-
inu hennar, og sagði við hana:
Hérmeð veiztu, að þetta er
vínlaus staður. Hún fór, með ein-
hverjum vinkonum sinum, kom
aftur daginn eftir og baðst af-
sökunar. Tveimur var ekiff í bæ-
inn; annail fór nú að hágráta
þegar komið var niður í Mos-
fellssveit og bað um aff fá að
fara út, hann ætlaði til frænd-
fólks síns þar og fékk það. Sá
fjórði var spurffur, hvort honum
fyndist ekki að hann væri hér
utangarna, hann sagffi jú og tók
næsta bíl í bæinn........
Við göngum út í góða veðrið
aftur. Við höfum nú komið hér
i öll hús og spjallað margt. Við
röltum hægt heim að húsum yfir
vorkalda jörð og Baldvin held-
ur áfram að tala um hugsjón
sína.
— Hér er margt ógert, en ég
veit, að hér í Saltvík getur unga
fólkiff skapað mynd af fyrir-
myndarþjóðfélagi. í þjóðfélaginu
í heild er líka margt ógert, og
þaff er ekki hægt að gera, ef all-
ir eru upp á móti öllum. Það er
VIÐ FLETTUM FRÁ VINSTRI TIL HÆGRI
Winston er bezt
— eins og af vinsældum sézt
Lang-mest seldu
filter sígarettur Ameríku
Ávallt nýjar og ferskar frá U.S.A.
Reynið Winston strax í dag
kannski bráðnauðsynlegt í hin-
um stærri þjóðfélögum að leggja
allt upp úr pólitík, en hér held
ég að hún sé fremur neikvæð
en jákvæð.
— Það er draumur þinn, að
Saltvík verði mynsturþjóðfélag.
— — ... þar sem allir geti
komið, ungir sem aldnir, og ég
held, að það verði að vera í
höndum unga fólksins að byggja
það upp. Hérna vil ég að fólkið
geti komið og verið eitt og
ánægt, eklti að flokkast sundur
og sitja sitt í liverju liorni og
einn sé að streitast þetta og ann-
ar hitt. Að Saltvík verði fyrir-
myndar íslenzkt þjóðfélag. Og
ég held, að það takist. Allt þetta
tal um, að unga fólkið geti ekki
átt samleið með eldra fólkinu,
það kemur' beinlínis flatt upp á
mig. Ég tel, að unga fólkið
vilji mjög gjarnan vera í hópi
með fullorðnu fólki og blanda
geði við það. Ég held, að sífellt
tal um gjá milli kynslóðanna
liafi spiUt mjög miklu. Ég vildi
reyna áð stuðla að því, að eldra
l'ólkið öðlaðist betri skilning á
unga fólkinu, og til þess má það
ekki liorfa í eigin barm og segja:
Þegar ég var unglingur — held-
ur verður það að öðlast skilning
á því fólki, sem er unglingar
NÚNA, því það ERU breyttir
tímar. Sá, sem er fertugur núna,
getur líkt sér við foreldra sína,
sem gátu aftur líkt sér við sína
foreldra. Sá, sem er þrítugur
núna, hann getur hvorki líkt sér
við foreldra sína sem unglinga,
né við unglinga nútímans. Það
er útilokað. Við lifum á mjög
erfiðum og mjög skemmtilegum
tíma.
— Þá er það líka nauðsynlegt
að koma því aftur inn, og þá
ekki sízt hjá ungu kynslóðinni,
að það sé gaman að gera ýmis
legt, án þess að beinlínis komi
eitthvað í budduna fyrir það.
— Það hlýtur að vera hægt að
fórna einliverju, án þess að
þurfa endilega að fá það goldið
í peningum.
— í sjálfu sér er það ekki
fórn, að búa sér sæmilegan sama-
stað, hvort heldur er til að una
við í frístundum eða þar fyrir
utan.
Framhald ó bls. 43.
VIÐ FLETTUM FRÁ VINSTRI TIL HÆGRI
20. tbL VIICAN 40