Vikan - 10.10.1968, Síða 17

MAÐUR SKYLDI ALDREI KÍKJA Á
GLUGGA HJÁ ÖÐRU FÖLKI
gömlu? Þú getur reynt að
jafna þig eftir þessa einfeldn-
ingslegu sjálfsblekkingu þína
á meðan.“
„Sækja hana?“ át leynilög-
reglumaðurinn eftir. „Hvers
vegna ættir þú að sækja hana?
Heldurðu að björninn sé unn-
inn, þó að það standi á þess-
um pappírsbleðlum, að ein-
hver hafi líka drepizt í ein-
hverju húsi, sem hún bjó ein-
hverntíma í?“
„Ekki einhver,“ sagði West-
erberg. Hann lét kaffibollann
í gluggakistuna og flutti sig
nær hinum unga starfsbróður
sínum. „Þetta var í alla staði
heilbrigður og hreinlífur mað-
ur. Hann var gluggapússari
að atvinnu. Hann var vel
kvæntur og hafði auk þess á
heimilinu móður sína og syst-
ur og tvö börn henanr. Hann
hafði pússað glugga í sautján
ár og það hafði aldrei verið
kvartað undan vinnu hans,
ekki fyrr en þessi fröken Mac-
key flutti í húsið. Hún kærði
hann tvisvar; fullyrti að hann
hefði verið að kíkja á glugg-
ann hjá henni um leið og
hann var að pússa. Og þegar
hann pússaði gluggana hjá
henni í þriðja sinn, féll hann
ofan af sjöundu hæð og lézt
samstundis.“
Leynilögreglumaðurinn ungi
stundi þungan og hallaði sér
aftur á bak í stólnum. Hann
hugsaði um það, sem hann
hafði dreymt nóttina áður; að
hann væri að heyja einvígi
undir eikartré.
„Það er ekki hægt að hand-
taka gamla og góðlynda konu,
þótt hún hafi af tilviljun búið
í tveimur húsum, þar sem
menn hafa farizt með svip-
legum hætti.“
„Segðu mér eitt,“ sagði
Westerberg og var tekinn að
ókyrrast. Minntist þessi
gamla og góðlynda kona
SMASAGA
EFTIR
BETTY REN WRIGHT J
ÚR SAFNi AIFREDS HITCNCOCKS
Framhald á bls. 39
EINKARÉTTUR: VIKAN
J
4o. tw. VIKAN 17