Vikan - 10.10.1968, Síða 18
HANN SKAMMAST
SÍN FVRIR REIMINN
Carl Gustaf von Rosen, sænski
flugkappinn sem hlotið hefur heims-
frægð fyrir að fljúga með birgðir
til nauðstaddra Bíöfrumanna, hefur
ógeð ó mat. Sænsk blaðakona sem
hifti hann og konu hans, sem Gun-
vor heitir, fyrir skömmu ó mat-
sölustað í Stokkhólmi, só hann
narta ólystarlega í matinn og flytja
diskinn hólffullan yfir á annað borð,
sem enginn sat við.
— Mér býður við mat, sagði
hann.
Og Gunvor bætir við: — Hann
borðar aðeins til að halda kröftum,
en meira að segja það veitist hon-
um fullerfitt.
Það er Bíafra. Hungrið, fjölda-
dauðinn fylgir honum hvert sem
hann ler. Það er ekki samskonar til-
finning og hver venjulegur Vestur-
landabúi finnur til er hann sezt við
hlaðið borð heima hjó sér eftir að
hafa norft á sjónvarpsmyndir af
börnum, sem orðin eru að lifandi
beinagrindum. Það er þjáning
manns, sem kynnst hefur lífinu
rækilega eins og það er og getur
ekki sætt sig við að það skuli vera
eins og það er. Þetta er fimmtíu
og níu ára gamall maður sem hald-
inn er ástríðufullri þrá eftir rétt-
læti og hatar þá illsku heimsins
sem leiðir þjáningar yfir saklausa.
Og þessar tilfinningar hafa
hlolið stvrk við hvern atburð í hans
ævintýralega lífi; margir aðrir hefðu
þess í stað sljóvgazt fyrir hryllingn-
um.
Þrátt fyrir þetta er Carl Gustaf
von Rosen léttur í viðmóti og jafn-
vel drengjalegur og bregður annað
veifið fyrir sig kaldhæðni, þegar
hann sjálfur er til umræðu. Hann
hikar ekki við að leggja dóm á
heimsmálin, en segir auk þess:
— Ég er alls ekki viss um að ég
hafi alltaf rétt fyrir mér. Ég trúi
ó það sem ég hef í mér, gæti ég
kannski sagt. Ég er sannfærður um
að hver maður hafi eitthvað að
leggja fram. Hafi ég rangt fyrir mér
hrapa ég í áliti — hafi ég á réttu
að standa get ég kannski breytt
sinhverju í heiminum.
Hann er sannfærður um að hann
hafi á réttu að standa, er hann
segir að nauðsynlegt sé að eitthvað
sé gert á sviði heimsstjórnarmál-
anna til að bjarga Bíöfru og þeim
f'órtán milljónum manna sem þar
bíða dauðans. Sá ásetningur hans
að breyta einhverju í heiminum
skapaðist er hann um tíu ára skeið
18 VIKAN 40- tw.