Vikan - 09.01.1969, Blaðsíða 4

(
r
^5^18-24
30Z80-3Z2GZ
Gólfdúkur — plast, vinyl og línóleum.
Postulíns-veggflísar — stærðir 7V2X15, 11x11 og 15x15 cm.
Amerískar gólfflísar — Goocl Year, Marbelló og Kentile.
Þýzkar gólfflísar — DLW.
Hollenzkur Fiesta dúkur — eldhúss- og baðgólfdúkur.
Málningarvörur — frá Hörpu hf., Málning hf. og Slippfél. Rvikur.
Teppi — ensk, þýzk, belgísk nylonteppi.
Fúgavarnarefni — Sólinum, Pinotex.
Silicone — úti — inni.
Veggdúkur — Somvyl, frönsk nýjung.
Vinyl veggfóður — br. 55 cm.
Veggfóður — br. 50 cm.
V______________________________________________________________________)
HAGSÝN
HÚSMÓÐIR
NOTAR
LEIÐLEGAR VINKONUR
Kæra Vika!
Ég er orðin svo þreytt á
öllum mínum gömlu vin-
konum, að mér er orðin
hreinasta þraut að hitta
þær. Allar hafa þær nú
eignazt börn og buru, og
ég reyndar sjálf líka, en
þær geta aldrei nokkurn
tíma um annað talað en
þessi blessuð börn sín,
hvað þau hafi gert á þess-
um og þessum aldri, hvað
þau segi og hugsi og hvað
þau séu dásamleg. Hvern-
ig vinir þeirra séu og allt
þar fram eftir götunum.
Þetta fer orðið svo í taug-
arnar á mér, að ég gæti
ekki, þótt líf lægi við, tal-
að um mín börn við nokk-
urn utanaðkomandi mann,
nema kannski beinlínis ef
ég væri spurð um eitthvert
ákveðið atriði. Um daginn
var ég í saumaklúbb með
þessum frúm sem oftar,
þegar einni datt í hug að
spyrja, hvort ég ætlaði nú
ekki að segja eitthvað frá
mínum börnum. Ég svar-
aði: — Þau eru nú ekki
svo miklu merkilegri en
önnur börn, að um þau
þurfi að ræða langtímum
saman. Þau eru góð og
þæg og mér þykir gaman
að þeim sjálfri, en mér
dettur ekki í hug, að ann-
að fólk hafi mikinn áhuga
fyrir þeim. Það var nátt-
úrlega eins og ég hefði
sprautað rjóma framan í
allar stelpurnar og ein
þeirra hreytti út úr sér, að
ég væri snobbuð? Finnst
þér ekkert þreytandi að
heyra fólk segja gáfna-
farssögur og brandara af
börnunum sínum lon og
don?
Góða kenndu mér ráð til
að koma inn öðru og
smekklegra umræðuefni.
Eða er ég kannski ómögu-
leg mamma?
Þriggja barna móðir.
Við tökum heilshugar
undir hað með hér. að fólk.
sem ekki getur talað um
annað en hörnin sín og
lieimili sitt, þar sem það
er í samkvæmi, er óþol-
andi, og ætti skilyrðislaust
að sitja heima yfir þessum
dásamlegu afkvæmum sín-
um. Hitt er svo annað mál,
að ein og ein saga getur
haft almennt gildi og ver-
ið skemmtileg, eins og
ótölulegur fjöldi barna-
brandara sannar. Ekkert í
bréfi þínu bendir til, að þú
sért ómöguleg mamma, en
því miður kunnum við
engin ráð til að þagga nið-
ur í barnasíhjalandi fólki
-— nema svo gróf, að þau
myndu valda fullum vin-
slitum. Kannski er það
eina ráðið — og finna sér
svo nýja og skemmtilegri
vini?
VITLAUS LÖG
Póstur góður!
Ég skrifa þér í bræði
minni yfir vitlausum lög-
um og reglum, sem örugg-
lega kosta fleiri mannslíf
beint og óbeint, en nokkur
getur látið sér óra fyrir.
Eins og þú kannski hefur
tekið eftir, er ausandi
rigning í kvöld og skyggn-
ið aldeilis hræðilegt, það
er eins og svart malbikið
gleypi í sig alla birtu og
eyði henni, nema þessari
litlu skímu, sem þyrlandi
regnið safnar í sig framan
við bílljósin og þeytir aft-
ur í augun á okkur, þess-
um ágæfusömu verum,
sem þurfum að aka bílum
í svona veðri og skyggni.
Nú, ég var á leið inn Suð
urlandsbraut, heim til mín.
Þegar ég kom á móts við
Reykjaveginn, stóðu þar
nokkrir bílar með fullum,
blindandi ljósum og biðu
færis að komast inn
á Suðurlandsbrautina, á
Suðurlandsbrautinni stóðu
fleiri og biðu færis að
komast inn á Reykjaveg-
inn, utan við Suðurlands-
brautina austanverða stóðu
nokkrir bílar með fullum
ljósum og biðu þess að
komast inn á. Öll þessi ljós
endurspegluðust í regninu
og köstuðust aftur í augu
vor ökumanna, að viðbætt-
um ljósum bílanna, sem
komu eftir Suðurlands-
brautinni á móti. Ég ók
hapel áfram ne rvnHi iit t.il
4 VIKAN 2 tbl-