Vikan - 26.08.1971, Qupperneq 33

E'rnu sírvrví ARRA
og svo aítur og aftur...
AKRA smjörlíki
er ódýrt og bragðgott á brauðið, laust
við þetta vanalega smjörlíkisbragð; allt-
af auðvelt að smyrja það; harðnar ekki
í ísskáp, bráðnar ekki við stofuhita.
Ekkert er betra á pönnuna, það spraut-
ast ekki. — Úrvals smjörlíki í allan
bakstur.
AKRA SMJÖRLÍKI ER VÍTAMÍNBÆTT,
MEÐ A- OG D-VÍTAMÍNUM.
AKRA smjörlíki er íslenzk framleiðsla,
frá
SMJÖRLÍKISGERÐ AKUREYRAR HF.
UMBOÐSMENN:
JOHN LINDSAY. Sími 26400
KARL OG BIRGIR. Sími 40620
BARN ROSEMARY
Framháld af bls. 22.
konunum frá því að Terry hefði
sýnt henni hana. En rétta
augnablikið til þess leið hjá.
— Það græna innaní er tann-
isrót, sagði frú Castevet. — Það
ber með sér hamingju.
Ekki þó fyrir Terry, hugsaði
Rosemary og sagði: — Hún er
voðalega falleg, en ég get ekki
tekið á móti henni.
— Það hefurðu þegar gert,
sagði frú Castevet og stoppaði
í brúnan sokk. — Settu hana
upp.
— Jæja þá, ég þakka fyrir,
sagði Rosemary. Hikandi dró
hún keðjuna niðuryfir höfuð
sér og lét kúluna falla innundir
blússuna. Hún féll niður á milli
brjósta hennar, var andartak
köld og óþægileg. Eg tek það
af mér þegar þær eru farnar,
hugsaði hún.
Laura-Louise sagði: — Það
er góður vinur okkar sem hef-
ur gert keðjuna. Hann er tann-
læknir á eftirlaunum og stund-
ar gull- og silfursmíði í frí-
stundum. Þú hittir hann áreið-
anlega hjá Minnie og Roman
eitthvert kvöldið, því að það er
alltaf svo gestkvæmt hjá þeim.
Þú átt áreiðanlega eftir að hitta
alla vini þeirra, alla vini okk-
ar.
Rosemary leit upp frá handa-
vinnu sinni og sá að Laura-
Louise roðnaði eins og af
feimni. Minnie var önnum kaf-
in við að stoppa í og virtist
annars hugar. Laura-Louise
brosti og Rosemary brosti á
móti.
Kvöldið varð mjög skemmti-
legt. Þær skröfuðu um allt
mögulegt. Guy kom heim
klukkan ellefu, rólegur og í
furðumiklu jafnvægi. Hann
kastaði kveðju á gömlu kon-
urnar og kyssti Rosemary á
kinnina. Minnie sagði: Ellefu,
hamingjan góða. Komdu, Lau-
ra-Louise. Laura-Louise sagði:
— Komdu og heilsaðu upp á
mig þegar þér sýnist, Rosema-
ry. Ég bý í Tólf-F. Svo stungu
gestkonurnar báðar handavinn-
unni sinni niður í pokana og
fóru sína leið.
— Voru sögurnar hans jafn-
skemmtilegar nú og í gær?
spurði Rosemary.
—' Já, sagði Guy. — Hefur
kvöldið verið skemmtilegt hjá
þér?
— Ójújú. Ég afkastaði litlu.
En ég fékk gjöf.
Hún sýndi honum verndar-
gripinn. — Terry átti hann,
sagði hún. — Hún sýndi mér
hann. Lögreglan hlýtur að hafa
— skilað honum.
— Hún hefur sennilega ekki
haft hann á sér, þegar hún
stökk, sagði Guy.
— Það hefur hún áreiðan-
34. TBL. VIKAN 33