Vikan - 26.09.1974, Blaðsíða 2

SKIOTUM
SKYTTUNNI
Lengst til vinstri er grátt kjóla-
efni úr einskeftu, skreytt tneð
svörtu togi, þá er borðrenningur
með salúnvefnaði og teppi með
brekánsvefnaði. Þar fyrir ofan
eru púðar og borðrenningar með
rósabandavefnaði og teppi með
myndvefnaði. Þá eru 2 teppi með
finnskum vefnaði, og yzt til hægri
eru 2 myndir, ofnar úr tuskum.
Vefnaðarlistin hefur verið kum
meðal þjóða um þúsundir ára
jafnvel löngu fyrir okkar timatal.
Frumstæðar þjóðir gerðu sér
vefstóla milli trjágreina og not-
uðu ýmis efni úr náttúrunnar riki
til að vefa úr efni til skjóls eða
skrauts.
Hinar fornu menningarþjóðir
Austurlanda stóðu framarlega i
vefnaðarlist, sem vár bæði snjöll
og hugmyndarik. Hjá Grikkjum
og Rómverjum var vefnaðarlist
iðkuð og i hávögum höfð. Vefn-
aðartizkan og kunnáttan barst
svo frá þessum þjóðum til norð-
lægari landa.
Menningarþjóðir norðurálfu
fengu sér austurlenzka kennara i
listinni, og þegar æfing og leikni
var fengin, setti hver þjóð sinn
sérkennilega svip á hinar marg-
vislegu vefnaðargerðir.
Mörgum skyndimyndum af
vefnaðarlistinni er brugðið upp i
ýmsum bókum fyrri alda.
f Mósebók 35.-40. kap. er skýrt
frá ofnum glitklæðum, sem voru
notuð til embættisgerðar i helgi-
dóminum. t Odysseifskviðu segir
frá Penelópu eiginkonu Odyss-
eifs, hvar hún óf voð i svefnher-
bergi sinu, er Odysseiíur kom
heim úr ýmsum svaðilförum. í
Eyrbyggju er getið um voðverk
merkfskonunnar Þórgunnu af
írlandi. 1 Rigsþulu Eddu er getið
um konu, sem sveigði rokk, og i
Njálu er þess einnig getið, að er
Hrútur Herjólfsson steig i
væng við Gunnhildi kóngamóður,
hafi hann fært henni að gjöf
hundrað álna hafnarváð ■ , sem
2 VIKAN 39. TBL.