Vikan - 31.10.1974, Page 30

<0g hvernig fannst Zöru þaö nú,
um hábjartan daginn, aö vera
trúlofuö? Hræöilegt? Eöa dásam-
legt? Zara sagöi, aö sér liöi alveg
dásamlega vel.
Zita ákvaö aö athuga i seöla-
veski Giles, hvort ekki væri annaö
nafnspjald þar, en hún fann ekki
annaö en ávisanahefti og nokkur
bréf. Þaö varö aö hafa þaö. Chaff-
ey gamli vissi kannski hvar hann
bjó, og ef hann vissi þaö ekki, gat
hún spurzt fyrir um hann i Glebe
Place.
Þær höföu lofað að boröa há-
degisverð með Peter og bróður
hans, og á eftir tóku stúlkurnar
leigubil og óku til Chelsea. Zara
fór aö nöldra yfir þvl aö þær heföu
gleymt aö hringja I Sherwode-
hjónin og að lögreglan heföi á-
reiöanlega fundiö bilinn og fjar-
lægt hann af sinni alkunnu frekju.
I Glebe Place gengu þær hús úr
húsi og spuröust fyrir um Giles og
einnig á pósthúsinu I Kings Road,
en enginn hafði minnstu hugmynd
um, hvar hann bjó. Á endanum á-
kváöu þær aö fara bara i bíó.
Þegar þær komu aftur heim á
Portman Square, rákust þær á
Chaffey, sem var aö tala viö
næturvöröinn, sem var kominn til
að leysa hann af. Zita stöövaði
hann á leiðinni út. — Æ, Chaffey,
þú gætir kannski hjálpað okkur.
Kunningi okkar sem heitir Wheat-
ley kom til okkar I gærkvöld, og
hann gleymdi peningaveskinu
slnu. Viö vitum ekki, hvar hann á
heima, og við höfum árangurs-
laust reynt aö hafa uppi á honum.
Hann sagðist búa einhvers staöar
I Glebe Place. Það vill ekki svo
vel til, aö þú vitir númer hvaö
hann býr? Hann er ekki I slma-
skránni. Hann sagði okkur, áö
hann heföi einu sinni búið hér, áö-
ur en viö fluttum hingaö.
— Herra Wheatley? Chaffey
hrukkaöi enniö og var húgsandi á
svip. Hann var snyrtilegur, grá-
hærður maður og var reglulega
myndarlegur i einkennisbúningn-
um. Hann bar sig vel, enda hafði
hann verið lengi I hernum.
— Já, endurtók Zita. — Giles
Whaetley. Hávaxinn og ljóshærð-
ur ungur maður, bætti hún við.
Chaffey horföi dálltiö undar-
lega á hana. — Það bjó hér einu
sinni ungur maður með þessu
nafni, en það er langt slðan. Ég
held ég megi segja, að þaö hafi
veriö áöur en þiö fluttuð inn — já,
þaö hlýtur að hafa verið fyrir
strlö.
— Það var á honum að heyra,
aö hann þekkti þig, sagði Zara.
Hann spuröi okkur, hvort þú vær-
ir hér ennþá.
— Er það? Chaffey horfði undr-
andi á þær. Þá getur það ekki ver-
iö sá, sem ég meina. Hann var in-
dælis piltur, alltaf á spani... hann
var ágætur, en dálitið léttlyndur.
Stúlkurnar hópuðust um hann. Ég
man, aö hann vántaði fingur á
vinstri hendi. Hann sagði mér
einhvern tima, að hann hefði
misst hann, þegar hann var að
fikta viö einhverja vél. Það voru
ekki sömu öryggisráðstafanir I þá
daga og nú. Nei, það getur ekki
veriö sá, sem ég er að tala um.
Þessi Giles Wheatley, sem bjó i i-
búö númer 10, er löngu dáinn.
Hann dó i umferðarslysi.... það
hefur liklega verið sumarið 1939.
Þaö voru tvær stúlkur I bílnum
hjá honum. Hann rakst á vörubil
á hálum vegi. Þaö var hræöilegt
— en hann ók lika allt of hratt. Ég
var alltaf að reyna að koma vitinu
fyrir hann. Konan min tók það
mjög nærri sér.
— Já, ég skil það, sagöi Zita.
Hún þorði ekki að llta á Zöru. —
Eins og þú segir, þá hlýtur þetta
aö hafa verið annar Giles Wheat-
ley.
Þær sögöu ekkert frekar, fyrr
en þær voru komnar upp i ibúð-
ina. Þá tók Zita peningaveskiö úr
handtösku sinni og tæmdi það.
Efsta ávisanablaðið var útfyllt að
nokkru leyti, en ekki undirritað:
„Greiðiö Sylviu Hornby... tuttugu
pund”. Dagsetningin var 18. júli
1939.
Hún tók eitt bréfanna. Rithönd-
in var rithönd konu og bréfiö var
enn i umslaginu. Það var til Giles
Wheatley, ibúð lOc, og I næstu línu
stóö númeriö á húsinu, sem þær
bjuggu i sjálfar. Bréfiö var
stimplað 16. júli 1939.
Hún rétti Zöru umslagið og hún
opnaði þaö og las bréfiö hægt:
„Elsku Giles. Þriðjúdagur hentar
vel. Viö gætum. borðað kvöldmat
á „The Weatcheaf”, sem er
nokkrar mllur handan við Dork-
ing. Hefur þú nokkuö á móti þvi,
elskan mln, aö ég taki Sylviu
systur mlna meö? Hún var aö
koma frá Cornwall og ætlar aö
búa hjá mér þangað til á föstu-
dag. Þú veizt, aö hún hefur haft
þaö hræöilegt hjá Philip. Þetta
hefur veriö hreinasta vlti, og mig
langar svo til aö reyna aö hressa
hana svolitið. Sjálf hefur hún eng-
in peningaráð. Viö getum hitzt
aftur á föstudag — tvö ein. Ég er
alltaf aö hugsa um þig. Rose-
mary”.
— Tókstu eftir hendinni á hon-
Um?, spurði Zita náföl.
— Já, sagði Zara. — Þegar hann
leit á úrið i bilnum. Ég man líka,
aö hann var alltaf meö vinstri
höndina i vasanum.
— Hvernig getur þetta verið?
sagöi Zita. — Þegar ég fer aö
hugsa um það, man ég, að hvorug
okkar snerti hann — eða var það?
Viö tókum ekki einu sinni I hönd-
ina á honum. Og hann bragðaði
ekki á drykknum. Hún leit á bréf-
iö, sem Zara hélt á, og henni rann
kalt vatn milli skinns og hörunds.
— Hvað eigum við að gera viö
peningaveskið?, spuröi hún.
Zara gekk aö arninum. — Rose-
mary kærir sig líklega ekki um
þaö, sagði hún. Hún handlék pen-
ingaveskið stundarkorn, en
fleygöi þvi svo á eldinn. Þær
minntust ökuferðarinnar kvöldiö
áöur. Peningaveskið var orðiö
svart og samanskroppið, en samt
var eins og þaö væri aö streitast
gegn þvi aö brenna.
Tárin komu fram I augun á
Zitu, þegar hún leit á Zöru. Þótt
þaö virtist undarlegt, þá var hún
ekki hrædd.
— Þetta var nú samt fallega
gert af honum, þrátt fyrir allt,
sagöi hún. Reglulega fallega gert
af honum, Zara.
— Já, það var það, sagði Zara.
Hún horföi á, hvernig eldtungurn-
ar sleiktu peningaveskiö. — Ég
held, að hann hafi verið aö reyna
aö aövara ökkur. Hann vildi ekki
hræöa okkur, og þess vegna skildi
hann veskið eftir, svo aö viö gæt-
um komizt aö þessu sjálfar. Hún
brosti, en var leið á svip. — Hann
hefur llklega ekki gert ráö fyrir
aö þú yröir skotin I honum.
Dyrabjöllunni var hringt, og án
þess aö svara Zöru fór Zita fram
og opnaöi. Næturvörðurinn var
fyrir utan. — Fyrirgeföu góða
min, en það er út af bilnum ykkar.
Hann hefur veriö I bilskúrnum
hér i allan dag, og einn af ibúun-
um var að kvarta yfir þvi, aö
hann kæmist ekki inn á stæöið
sitt, þvi blllinn ykkar væri fyrir.
Zara kom aðvlfandi og sagöi yf-
ir öxlina á systur sinni: — Mér
þykir fyrir þvi Coats, ep ég skal
strax fara niður og flytja hann.
Hún fór inn I lyftuna meö
manninum, án þess aö líta á Zitu
systur sina.
30 VIKAN 44. TBL.