Vikan - 30.12.1976, Qupperneq 12

fílltaf talin lygin
í næstu VIKU hefst ný
framhaldssaga, og er hún að þessu
sinni eftir óþekktan íslenskan höfund,
Eddu Ársælsdóttur. Slíkan viðburð
vill VIKAN kynna vel og vonast til,
að sagan hljóti vinsældir lesenda. Hér
verður lauslega rakinn söguþráðurinn
og birt stutt viðtal við höfund
sögunnar.
Bandaríkjunum. Núna er hún hús-
móðir í Breiðholtinu, gift Bimi E.
Lárussyni húsgagnasmið, og eiga
þau hjónin þrjú böm.
— Hvernig stóð á því að þú
skrifaðir þessa sögu?
— Ég hef alltaf verið talin mjög
lygin og oft búið til heilu sögumar í
huganum. Nú, svo dreif ég mig í
það að skrifa eina síðastliðið sumar.
— Er þetta fyrsta sagan, sem þú
hefur skrifað?
— Já, ég hef aldrei nennt að eiga'
við það fyrr.
— Hafðirðu ekki fremur lítinn
tíma til þess að sinna þessu?
— Auðvitað hafði ég engan
óskapa tíma, en ég skrifaði, þegar
hægt var. Stundum mikið í einu og
stundum lítið.
— Hver em svo helstu áhuga-
málin?
— Þau em nú svo sem engin
sér3tök. Ég hef mjög gaman af að
umgangast skemmtilegt fólk og þá
sérstaklega sveitafólk. Mér finnst
alltaf gaman að koma í sveit. Þar er
Edda með börnin: Skarphéðin
Orrð, Ingibjörgu Hrefnu og Sigur-
björn Jóhannes. Til hægri á mynd-
inni er frænka Eddu, Maria Sigur-
björg.
Sagan heitir Gróa og segir frá
stúlkubami, sem fæðist í lausaleik,
og móðirin deyr. þegar barnið er á
fyrsta ári. Litla stúlkan, sem er
fædd bækluð, elst upp hjá ömmu
sinni og móðurfólki. Þegar stúlkan
er 7 ára gömui, fer amman með
hana til Kanada. Móðursystir Gróu
býr ásamt manni sinum í Winnipeg.
og ættleiða þau hana. Fóstur-
foreldramir em vel efnum búnir, og
fær Gróa nokkra bót á fötlun sinni.
Dvelst hún síðan hjá þeim i
Winnipeg í nokkur ár, en á ámm
fyrri heimstyrjaldarinnar fer hún til
Minnesóta og lærir þar kennslu
blindra og daufdumbra. I skólanum
kynnist Gróa ungri stúlku frá
suðurríkjum Bandaríkjanna, og fer
hún með henni til suðurríkjanna.
Þar gerist hún kennari á einka-
heimili og lendir í mörgum ævintýr-
um. Övæntir erfiðleikar og raunir
verða þess valdandi, að hún leggur
leið sina til Islands og þar reynir
hún árangurslaust að hafa uppi á
föður sínum. Hún ákveður því að
snúa aftur til Kanada, en tilviljun
ræður því, að hún dvelur vetrar-
langt í smáþorpi einu og tekur þar
ástfóstri við mállausan dreng. Sag-
an verður ekki rakin lengra hér, en
enn eiga óvænt atvik eftir að
fléttast inn í sögu þessarar stúlku.
Höfundur sögunnar, Edda.
Ársælsdóttir, er fædd í Reykjavík
fyrir nær 29 ámm. Hún gekk i skóla
í Hafntu-firði og lauk gagnfræða-
prófi í Flensborg á sínum tíma, en á
sumrin dvaldist hún í sveit í Húna-
vatnssýslu. Hún segist alla tíð hafa
haft gaman af búskap og öllum
almennum sveitastörfum, og eftir
gagnfræðaprófið dvaldist hún í
sveitinni í nokkur ár. Seinna fór hún
svo í Húsmæðraskólann á Blöndu-
ósi, en dvaldist þar á eftir í hálft ár í
12 VIKAN 53. TBL.