Vikan - 28.01.1982, Blaðsíða 18

Jens Guðmundsson tók saman
Kjaftshögg
eru
hans vinahót
Jimmy Pursey, einn vinsælasti poppsöngvari
Breta, tekinn fyrir.
Jimmy Pursey hcilsar gamla hippanum Stcve Hilligc, fyrrum gítarlcikara í
David Allcns Gong.
Eitt sinn var hann söngvari pönk-hljóm-
sveitarinnar Sex Pistols. í annaö sinn
söng hann meö hippanum Stevc Hillige
(fyrrum gítarleikara David Allen’s
Gong). Nýlega hljóöritaöi hann plötu
ásamt vinsælasta söngvara Breta,
Peter Gabriel. En iengst af stjórnaði
hann pönk-hljómsveitinni Shain 69. Vió
skulum kalla hann Jimmy Pisrsey.
Áöur en lengra er haldið ættum við að
rifja upp dæmigerða blaðafrásögn af
hljómleikum Sham 69:
Fjölmennur öryggisvörður, sem
samanstóð af einkennisklæddum, tauga-
veikluðum lögregluþjónum, hundum
svo og öðru, reyndist ekki nægilegur til
að hefta slagsmálin sem brutust út og
einkenndu kvöldið.
Bardaginn var hvað mestur á sviðinu
sjálfu. Stórir hópar aðdáenda reyndu að
ná hljóðnemunum af hljómsveitinni.
Verðir hrintu þeim til baka og silki-
hanskarnir voru ekki notaðir. Krúnu-
skallar (afbrigði af heljarenglunum) réðu
yfir skotum og göngum ásamt fótbolta-
liði og róttækum hægrisinnum.
Brotnar flöskur fóru að
blandast blóði
Þegar i þriðja laginu á dagskránni var
friðurinn úti. Þegar brotnar flöskur fóru
að blandast blóðinu voru hljómleikarnir
stöðvaðir. Áhorf/heyrendur voru
beðnir að hægja á sér. Jimmy Pursey var
sjálfur fremstur í flokki þeirra sem vildu
stilla til friðar. Samið var vopnahlé. Það
stóð ekki einu sinni í tíu mínútur.
Þegar ólætin höfðu eyðilagt áttunda
lagið gafst meira að segja Jimmy upp.
Hann viðurkenndi ósigur og kallaði
félaga sína i hljómsveitinni af sviðinu.
Það versta við þetta var að BBC var á
staðnum og kvikmyndaði óhófið. Jimmy
sá fyrir sér tugi samninga fjúka burt.
Hann var greinilega mjög miður sín. Að
lokum hné hann niður og grét. Já, þessi
kjaftfori slagsmálahundur hágrét!
Barinn brotinn upp
og ungar stúlkur svívirtar
Á meðan var barinn, sem hafði verið
lokað, brotinn upp. Nokkrar ungar
stúlkur voru svivirtar. Þetta var ekki
þessi margumtalaða villta æska. Þetta
voru ógeðslegir ruddar.
I>egar hópur lögreglubila, með sírenur
á fullu, nálgaðist byrjuðu ruddarnir að
dreifa sér. Enginn var handtekinn.
Gagnrýnendur voru ánægðir. Þetta var
þcim góð skemmtun.
Nú skilur þú kannski hvers vegna
Jimmy Pursey er ekki fastagestur í Skon-
rokksþætti sjónvarpsins. Og nú skilur þú
kannski hvers vegna Jimmy Pursey var
neitað um leyfi til að spila í Banda-
rikjunum (á þeirri forsendu að hann
væri á sakaskrá i London). En það
kemur svo sem fleira til. Útgáfufyrir-
tækið Polydor setti Jimmy á svartan
lista eftir að hann á blaðamannafundi
braut verðlaunaplötu sem Sham 69 fékk
fyrir góða sölu á plötunni That’s Life.
Lamdi dyravörð Polydor
Þá vakti það litla lukku hjá sömu
aðilum þegar Jimmy lamdi um svipað
leyti dyravörð fyrirtækisins með til-
heyrandi hurðabrotum og sliku.
Góðlátleg verkamannskimni og gróf-
leiki Jimmys er greinilega misskilinn af
burgeisunum. Glóðaraugu og sprungnar
varir eru bara hans aðferð við að vera
vingjarnlegur.
Húmor Jimmys er auðveld leið til að
móðga náungann óvart. Þegar hann
segir veitingamanninum að sér standi af
að horfa á 10 ára dóttur hans eða jtegar
liann líkir ommelettunni sinni við fylgju
er hann að sýna vinahót.
„Ekkert hægt að gera annað
en slást eða fara á krána..."
Þrátt fyrir allan misskilning og ófarir
er Jimmy Pursey vinsæll i Bretlandi.
Hann hefur grætt vel á röð vinsælla laga
og nokkrum breiðskífum. Hvert hafa
milljónirnarfarið?
— Fólk segir að ég aki um á Rolls
Royce og búi í höll. Nú, ég bý í ibúð fyrir
ofan veðmálasjoppu i Hersham þar sem
ekkert er hægt að gera annað en slást
eða fara á krána. Peningarnir hafa farið
í plötugjafir og stúdióið mitt (JP Label).
Ég aðstoða hljómsveitir sem koma frá
stöðum sem hafa ekki upp á neina
möguleika að bjóða.
Því má skjóta hér inn í að pönk-
hljómsveitin vinsæla Angelic Upstairs
fékk sitt fyrsta tækifæri hjá JP Label.
En hvernig líst Jimmy á að lögin
hans skuli ekki vera sungin i landi
dollaraseðlanna og heilasmæðarinnar?
— Andskotans saman. Það er ekki á
við tvo drætti!
— Svoeinfalt?
— Svo einfalt, félagi. Ég samdi bara
texta um það: Þeir vildu fá okkur til
New York borgar /en sendiráðsmaðurinn
af eymslum orgar. /Okkur líkar ekki
fortið ykkar. — Þvílíkt þras! /Ég sagði:
Ókey, félagi, haltu bara áfram að reykja
þitt gras.”
— En sannast sagna þá hugsa ég
ekki neitt um vitleysuna hjá þessum
fíflum.
„...halda að við séum
morðingjar"
Honum er alvara með jjetta. Það eina
sem honum finnst athugavert er að
einhver skyldi falla fyrir þessari „fyrr-
verandi afbrotamaður” dellu.
— Fólk elskar að halda að við séum
morðingjar.
Hann hlær eins og mótorbátur.
— Getur þú imyndað þér Dordie
morðingja?
Ójá. Dordie Mark Cain. Þessi ungi
trommari sern aldrei hefur sagt orð svo
vitað sé. Það var hann sem beðinn var
um að fylla út umsóknina um vegabréf
og setti í dálkinn um persónuleg
sérkenni: Sléttgreitt hár! Aumingja
strákurinn. Svo vill fólk að hann sé
morðingi.
En Jimmy Pursey og félagar eru svo
sem engir englar þ>ótt þeir séu ekki neinir
stórglæpamenn. Sham 69 tókst aldrei að
æfa oftar en tvisvar á ári. Þeir þurftu að
rifast og slást upp á hundrað. Eitt sinn
fengu gestir og starfsfólk á hóteli i
Nottingham að sjá Jimmy og Dave
bassaleikara Sham 69 veltast um gólfið
lumbrandi hvor á öðrum. Ástæðan var
deila um hvort skrifa ætti matinn á
kostnað Polydor!
Glímdi við
nektardans
Jimmy Pursey vakti fyrst athygli
mína þegar Sham 69 sendi frá sér lagið
Angel With Dirty Faces. Á umslaginu
stóð: „Allt í lagi, skitugu rotturnar
ykkar. Ef ykkur líkar ekki þetta
meistaraverk þá eruð þið algjörir asnar.”
Þetta var svo hreint. Svo afgerandi.
Svo innilega ósvífið. Þetta var hinn
sanni Jimmy. Jimmy sem segir og gerir
18 Vikan 4. tbl,