Vikan - 27.05.1982, Page 12

Texti: Borghildur Anna
FordruJíkiarstofan. Þilið ergert úr spónlögðum plötum og aœtin eru íslensk
lonnun.
Snyrtiaðstaða. Ketillinn erfiði var fjarlwgður og rýmið gert að gangi fyrir framan snyrtinguna.
Aukinn áhugi hérlendis á matargerðarlistinni hefur haft ýmsar breyting-
ar í för með sér og í kjölfarið hafa sprottiö upp margir nýir matsölustaðir,
bœði stórir og smáir. Einn gamall og gróinn reykvískur veitingastaður hef-
ur fengið andlitslyftingu og starfsháttum breytt í samrœmi við breyttar
kröfur. Þetta ergamla Ingólfskaffi sem nú heitirþvl virðulega nafni Arnar-
hóll. Þar hefur verið matsala og almennur veitingastaður frá upphafi og
húsið byggðu alþýðusamtökin í Reykjavík á árunum 1935—’36. Arkitekt
þess var Þórir Baldvinsson og byggingameistari Kornelíus Sigmundsson.
Núna reka Arnarhól Skúli Hansen og hjónin Ouðbjörn Karl Ólafsson og
Elísabet Kolbeinsdóttir. A útliti innan dyra voru gerðar róttækar breyting-
arog við gefum Ouðbirni Karli orðið:
„Við höfðum gengið með hugmynd
að eigin rekstri i mörg ár og við
Skúli unnum saman á Hótel Holti. Leit-
uðum lengi að húsnsði og fengum svo
þetta hús á árinu 1980. Staðinn var
hægt að opna 28. apríl 1981. Þrígrip sá
um hönnun en trésmíðameistari var
Kristján Jónsson.
Til þess að geta þetta seldum við allt
sem vlð áttum, svo sem búsnsði og
bíla, og leigjum því báðlr. Fórum frek-
ar þá leiðina því við treystum okkur
ekki til að steypa okkur út í þá vaxta-
pólitík sem ríkir á lánamarkaði hér.
Breytingar á húsinu voru mikið fyr-
irtski. Eitt af vandamálunum var stór
ketill sem notaður var til að hita upp
allt húsið. Hann þurfti að skera í sund-
ur til þess að koma honum út og síðan
að steypa gólf — fyDa upp í 40 sentí-
metra djúpa gryfju. Reyndar voru
katlarnir, sem þurftu að hverfa, tveir
og nokkur tonn að þyngd. Á einum stað
þurfti að gera dyr og tU þess að komast
að því varð fyrst að f jarlægja ketU og
síðan að brjóta niður heUan skorstein.
12 Vlkan 21. tbl.
Matsalurinn. Þarna eru handofin teppi á veggjum, að sjálfsögðu persnesk.