Vikan - 22.09.1983, Blaðsíða 20

,, Það er ekki hœgt að bera saman
VIÐTAL VIÐ BALLETTDANSARANN OG DANSAHÖFUNDINN HLÍF
Miðvikudaginn 25. maí síðastliðinn var ég stödd á loka-
æfingu fyrir frumsýningu ballettsins „Duende” í borgar-
leikhúsinu í Arnhem í Hollandi. Tilgangurinn með veru
minni þarna var að forvitnast ofurlítið um starf ballett-
dansarans og dansahöfundarins Hlífar Svavarsdóttur. Dóm-
arnir sem hún fékk eftir frumsýninguna voru mjög jákvæð-
ir og gáfu góða mynd af ballettinum. Sagði þar meðal ann-
ars að gott jafnvægi væri milli tónlistar og dansins, verkið
útskýrt og hvernig ætti að sjá það.
Fimmtán ára hélt Hlíf til náms
í Englandi. Þaðan lá leið hennar
til Frakklands og 1971 komst
hún á samning hjá Nationalball-
ettinum í Amsterdam, þar sem
hún starfaði í níu ár.
Viltu segja okkur af
hverju þú fórst í ballett og
hvenær þú byrjaðir að
dansa, Hlíft
„Heldur þú að ég viti það?
Þetta er eitthvað sem fólk lendir í
sem börn, maður fer í einhvern
skóla af því að maður er liðugur.
Það byrjar svoleiðis, svo er svo
gaman að vera með stæla, held
ég meðal annars alveg örugglega.
Þú veist hvernig stelpur og
krakkar em á þessum ámm að
glenna sig, mest gaman að
sprella. Svo auðvitað líka að mér
þótti ógurlega góður þessi agi, ég
hafði mjög mikla þörf fyrir svona
mikinn aga — og músík. Það var
alltaf spiluð ægilega falleg músík
heima í gamla daga þar sem ég
dansaði. Það var hjá Snjólaugu
Eiríksdóttur og konan sem spil-
aði undir hjá henni þá spilaði
alltaf Chopin. Það var ekkert msl
sem var spilað þá. Nú er þetta
orðið svolítið msl. Ég er x baráttu
í sambandi við val á músík sem
er spiluð við æflngar fyrir kennsl-
20 Vlkan 38. tbl.