Vikan - 16.01.1986, Síða 20

Frægð
Einfaldasta leiðin til að verða frægur er að
verða það af endemum. Það er ekki hægt annað ef
menn gera nógu margt glatað, nógu oft og í nógu
fáránlegu samhengi, þá verða þeir frægir af en-
demum að lokum. Þessari leið fylgir sá ókostur að
menn öðlast sjaldan mjög mikla frægð, þar fyrir utan
hafa sumir kvartað undan því, er á hólminn er kom-
ið, að frægð þessi sé þeim ekki til framdráttar. Oft
er það alrangt, sumir hafa þvert á móti komist til
áhrifa i þjóðfélaginu, aðstöðu og verið baðaðir
Ijóma frægöarinnar af endemunum einum saman.
Til eru aðrar leiðir til frægðar. Verðleikar eru erfiö
leið og ekki öllum fær. Ekki svo að skilja að alla þá
sem ekki verða frægir af verðleikum skorti þá,
heldur kunna þeir ekki að leika sér meó þá.
Fjölnotaleiðir
leiðakortinu stendur við byrjunarreitinn:
Byrja hér. Og þessi byrjunarreitur er I KR-heimilinu,
Oddfellow-húsinu, stóru og dularfullu húsi ofar-
lega við Skúlagötuna, Sjónvarpinu (þar er að vísu
ekkert fé að hafa) og loks á stöðum sem því miður
er ekki hægt að gefa upp (það er ekki hægt að fara
að taka við öllu þessu pakki þar).
Það sakar ekki að láta
sjá sig á réttu
stöðunum, en sumir
gera kvikmyndir tii
öryggis og svo eru
jafnvel til dæmi um að
menn gangi í þjónustu
hins opinbera. Skyldi
ÞAÐ vera leiðin til
frægðar, fjár og frama?
Leiðin til frægðar, fjár
og frama er sjaldan far-
in fótgangandi.
Föt
Skýtan greinarmun verður að gera á nokkr-
um leiðum úr fatahenginu. Þeir sem hyggja á
frama á fræðibrautinni verða að vísu að koma þar
við en mega vel gleyma hattinum sínum þar, þeim
er nefnilega sama um veraldleg gæði. Þeir sem
ætla að slá i gegn í poppinu (sem er reyndar ófær
íslensk leið) eru með allt annars konar útbúnað í
fatahenginu, pelsar henta sumum, frakkar frá
Sævari Karli öðrum. Enn öðrum dugar ekki minna
en að eiga fatahengið.
Ættir
S^ sem hyggur á frama innan Alþýðubanda-
lagsins verður helst að vera ættlaus maður og illa
giftur. Sá sem hyggur á frama í Sjálfstæöisflokkn-
um má ekki vera ættlaus maður og illa giftur.
Ættarnafn hjálpar sums staðar, er þrándur i götu
annars staðar, og svo er það náttúrlega millistigið,
eins og Þrándur Thoroddsen, sem sameinar ýmis-
legt.
Það er heldur ekki sama hvaða ættarnafn menn
bera, sum eru vikjandi, önnur ríkjandi og sum eru
hreinlega óumdeilanlega hallærislegar eftirlikingar
á landsfrægum ættarnöfnum og ekki bornar nema
af einum manni hvert nafn.
20 Vikan 3. thl.