Vikan - 16.01.1986, Page 21

Málfar
Ekki er það einhlítt að ætla að hasla sér völl á
islandi með málfarið að vopni. Vissar málvillur geta
þó veriö óheppilegar sé framabrautin á öndvegis-
vegum íslenskrar tungu. En þær geta veriö góðar i
útgerðinni, gefa alþýðlegan brag. Hér á landi er
hins vegar erfitt að gefa þjóðfélagsstöðu og
menntun til kynna með málfarinu einu saman. Þaö
er ekki hægt að tryggja sér eitt eða neitt með full-
komnu málfari og orðanotkun. Það er helst að inni-
haldið gefi eitthvaö til að byggja á. Allt - i - lagi - ég
- borga - maðurinn kemst langt á einu sviði (vafa-
samrar verslunar og þar sem gildir að vera mikill
með sig) en Eigi - veit - ég - það - svo - gjörla - mað-
urinn getur verið með allt sitt á þurru annars
staðar.
Hvað er til ráða?
Frumleiki er eitt. Leiðin til frægðar, fjár og
frama er erfið. Hver hefði spáð þvi fyrir 20 árum að
arabískukunnátta gæti orðið mönnum (jafnvel Is-
lendingum) til framdráttar? Og þó leiðin til frum-
leika sé þyrnum stráð er hægt að reyna eitt og ann-
að til einhvers þessa eftirsótta, frægðar, fjár og
frama, til dæmis er hægt að reyna garðhönnun og
nota jafnvel þyrnana á leiöinni í góða hugmynd.
IÞeim sem Iseðast heim
á tánum að næturlagi
verður tiplið sjaldnast
til nokkurs en öðrum er
það til frægðar, frama
og jafnvel fjár að tylla í
tærnar.
Vikan3.tbl.21