Vikan - 28.12.1987, Qupperneq 26

Gott að vera
kominn inn
í hlýjuna
ljósmyndum. Þó kom babb í
bátinn þegar búið var að af-
'greiða myndina af handbolta-
manninum, því þegar hann átti
að vera uppalegur eins og hæfir
ungum manni í ábyrgðarstöðu
gat hann ekki með nokkru móti
haldið sér alvarlegum og sagðist
vera ómögulegur uppi, hann
vissi ekki einu sinrii hvernig
hann ætti að vera uppalegur.
Ég óhlýðnaðist samt ljós-
myndaranum og hélt áfram að
punda spurningum á fyrirsæt-
una: Ertu sáttur við frammi-
stöðu ykkar Víkinga það sem af
er vetrar?
„Nei, ég er það svo sannarlega
ekki. Við höfum geysilega sterka
einstaklinga í öllum stöðum
sem hafa því miður ekki náð
nógu vel saman, það þarf að
binda þetta betur saman. Þá var
vörnin alveg hörmuleg ffaman
af og allt annað en gaman að
standa í marki fyrir aftan hana.
Það voru mikil viðbrigði fyrir
mig þar sem ég var vanur því að
hafa mjög góða vörn fyrir fram-
an mig.
Þó breyttist hún til batnaðar
þegar, „gamli maðurinn" (Árni
Indriðason þjálfari) fór að spila
með. Hann er ódrepandi varnar-
jaxl og ætli hann neyðist ekki til
að spila út tímabilið. Þá á ég von
á því að Siggi Gunn fari að
smella betur inn í liðið og skora
meira eins og hann hefúr sýnt
að hann er fær um með landslið-
inu. Þó spilum við þannig bolta
að skorunin á að dreifast nokk-
uð jafrit á leikmenn og enginn
einn á að vera afgerandi hvað
hana snertir “
Auðvitað er þetta
bilun
„Ég er nokkuð bjartsýnn á
ffamhaldið hjá okkur og það er
of snemmt að afekrifa okkur
með öllu. Að vísu er bilið milli
okkar og efetu liðanna orðið
helst til mikið og þó ég spái
Valsmönnum sigri þá ætlum við
ekki að gefast upp. Eins og er er
stefnan þó sett á Evrópusæti."
— Segðu mér nú eins og er,
þarf maður ekki að vera svolítið
26 VIKAN
bilaður til að standa í handbolta-
marki?
„Ætli það ekki,“ segir Kristján
og hlær. „Nei, veistu að þetta
eru mun meiri pælingar en flest-
ir gera sér grein fyrir, þetta er
ekki bara að baða út öngum og
vonast til að skotið sé í mann.
Maður þarf að kortleggja
skyttur, pæla í því hvar og
hvernig þær skjóta og svo fram-
vegis. Þó geri ég miklu minna af
því nú en áður. Nú treysti ég
meira á góðar staðsetningar og
reynslu. En það er að sjálfsögðu
talsverð bilun í því að láta
þruma boltanum í sig. Off er
maður allur marinn og marker-
aður eftir leiki."
Skotinn í stuð
„Nú, svo kemur stundum fyrir
að maður fær boltann í höfúðið
og það getur virkað á báða vegu,
maður getur komist í stuð út af
því og svo getur maður orðið
ragur. Ef maður verður ragur
verður maður að fara á æfingu
strax daginn eftir og ná hræðsl-
unni úr sér. Hræddur markvörð-
ur er gagnslaus."
— Hver er þín sterkasta hlið
sem markvörður?
„Ég á mjög erfitt með að
dæma um það sjálfur — allavega
eru það ekki hornaskot," segir
Kristján og hlær að sjálfúm sér.
,Jú, kannski að það séu splittin.
Ég átti það til að misnota þann
hæfileika minn að vera snöggur
niður, en Bogdan lagaði það hjá
mér þannig að það varð beittara
vopn. Þó að leikmaður viti að ég
er snöggur niður ffeistast hann
til að skjóta þar ef hann sér að
það er opið. Annars er það svo
að þó að leikmaður viti hvað ég
ætla að gera og hann viti jafhvel
að ég veit það, þá skýtur hann
■ í 90% tilvika á sinn vanastað í
leik. Ekki sist ef hann er undir
spennu. Menn taka einfaldlega
ekki séns á því að breyta útaf á
örlagastundu nema þeir séu
léttgeggjaðir eins og Palli Ólafe,
hann er óútreiknanlegur.
Örfhentir erfiðari
— Hverjir eru erfiðustu skytt-
urnar sem þú hefúr leikið gegn?
„Af þessum íslensku eru það
örflientu stórskytturnar okkar,
þeir Kristján Arason og Siggi
Sveins, það er alltaf erfitt að eiga
við þá. Af erlendum stórskyttum
detta mér helst í hug Pólverjinn
Jerzy Klempel og Frank Wahl
frá Austur-Þýskalandi. Wahl er
svo skotfastur að maður sér
boltann off ekki fýrr en hann
liggur í netinu."
— Hvernig líst þér svo á ólym-
píuleikana?
„Ég er bjartsýnn fyrir þá. Við
verðum með reynslumesta liðið
á leikunum og ég held að það
eigi effir að skila sér. Þó að
vörnin hafi verið slök að undan-
förnu er ég viss um að Bogdan
eigi effir að kippa henni í lag.
Það er ekki að marka síðustu
leiki vegna þess að liðið hefúr
lítið sem ekkert æff frá heims-
meistarakeppninni í Sviss.
Með markvissri æfingu ætti
vörnin að verða feikilega sterk.
Að minnsta kosti verða þeir ekki
árennilegir þegar þeir ná saman,
Geir, Kristján og Alfreð, þeir eru
allir geysilega sterkir varnar-
menn. Þegar samæfingin verður
komin held ég að liðið verði
geysilega sterkt. Ég ætla ekki að
vera með stórar yfirlýsingar um
verðlaunasæti, en þó held ég að
það sé raunhæfur möguleiki á
því.“
— Nú ert þú geysilega upptek-
inn af bæði starfinu og hand-
boltanum. Kemur það ekki nið-
ur á fjölskyldunni?
„Ég er svo heppinn að eiga
góða konu sem var sjálf á kafi í
íþróttum og hefúr þess vegna
skilning á þessu brasi í mér. Hún
stendur mikið með mér, mætir á
alla leiki og hvetur mig áfram.
Öðruvísi held ég að þetta gæti
ekki gengið."
Sonurinn
hrakfallabálkur
„Sonur minn sem er fjögurra
ára er farinn að mæta með mér á
I