Vikan - 18.05.1939, Qupperneq 23

Vi k a
Otgefandi: Vikan h.f. - Ritstjóm og afgr.: Austurstræti 12. Sími 5004. Pósthólf 912. - Ritstjóri og ábyrgðarm.:
Sigurður Benediktsson. - Framkv.stj.: Einar Kristjánsson. - Verð: 1,50 á mán.; 0,40 i lausas. - Steindórsprent h.f.
Æfintýri Óla í Afríku.
Villimennimir elta Geir liðþjálfa. Litli, hvíti
fíllinn og Öli elta líka. Óli veit ekkert, hvað
um er að vera og reynir að stöðva fílinn og
fá hann til að snúa við.
Hestur Geirs liðþjálfa er fljótur. Hann hefir
tekið eftir þvi, að hann er eltur og herðir sig
enn meir, en hestar villimannanna eru enn
fljótari, og það dregur saman með þeim.
Liðþjálfinn fer nú eins hratt og hann kemst.
Honum er ljóst, að villimennirnir drepa hann,
ef þeir ná honum. Hesturinn fer eins og hann
kemst.
En eftirförin tekur brátt enda. Villimennirn-
ir kasta spjóti í hálsinn á hestinum, sem verð-
ur óður, prjónar og setur liðþjálfann af baki.
Þegar Óli kemur á baki hvíta fílsins, sér
hann, að villimennimir hafa bundið Geir við
tré og ætla að fara að kveikja bál. Óli kallar:
•— Þeir halda, að hvíti fíllinn sé heilagt dýr,
— og þeir þora ekki að hreyfa sig! — Lið-
þjálfinn: Reyndu að komast að mér, Óli, og
skera á böndin, svo að ég losni. — Og það
heppnast. Villimennirnir hreyfa sig ekki, og
Óli frelsar vin sinn.
Garðar offursti er nú orðinn órólegur vegna
Óla og Geirs og sendir kaftein til að leita
þeirra. En í sömu svifum kallar einn hermað-
urinn: Hr. offursti. Þama kemur einhver!
Offurstinn flýtir sér út til að sjá, hver sé
að koma. Og hann sér skemmtilega sjón. Geir
liðþjálfi og Óli em komnir, heilir á húfi.
Þeir koma glaðir og ánægðir, ríðandi á litla,
hvíta fílnum, sem þeim hefir loksins eftir
mikla mæðu heppnazt að ná á sitt vald.