Vikan - 07.09.1939, Blaðsíða 12

12
VIKAN
Nr. 36, 1939 *
Gissuri varð ekki kápan úr því klæðinu.
Gissur gullrass: Rasmína mín, mér finnst aðeins —.
Rasmína: Þér finnst og þér finnst. Nei, ég skal
segja þér, hvað mér finnst. Þú nennir ekkert að gera
og verður alltaf mannleysa.
Erla: Pabbi, vertu ekki svona vondur við mömmu.
Gissur gulirass: Sefur ekki skarfur-
inn þama. Vaknið og akið mér tii
Bjöms framkvæmdastjóra. Að þér
skuluð ekki skammast yðar. Það verð-
ur aldrei neitt úr yður. Af stað!
Gissur gullrass: Sefur þú líka! Hvað held-
urðu, að þú sért? Segðu Birni framkvæmdar- i
stjóra strax, að ég vilji tala við hann.
Drengurinn: Hann heitir bara.Bjöm. Fram-
kvæmdarstjórinn sagðist vera á fundi, og ég
má ekki vekja hann. «
Gissur gullrass: Það er bezt,
að ég líti inn í sal framkvæmd-
arstjóranna og athugi, hvort
ég get ekki gert eitthvað.
Gissur gullrass: Svei, mér, ef þeir hrjóta ekki allir. Halló,
þið megið ekki láta eins og þið séuð á ykkar eigin skrif-
stofum. Það er rétt eins og í næturhraðlest, sem í eru sjö
svefnvagnar.
Gissur gullrass: Þetta er skemmtilegt. Ég
verð að gera eithvað, svo að Rasmina leyfi
mér að fara út í kvöld. Hvað á ég að gera,
þegar allir sofa ? ?
Hvað get ég gert á skrifstof-
unni? Það er bezt, að ég hringi
til Rasmínu og segist vera
önnum kafinn.
Stina: Já, það er ég. Frúin
sefur. Ha-a-a? Ég? Ég er —
glaðvakandi.

Ég verð að minnsta kosti að
ná tali af Bimi, annars verður
Rasmína vitlaus. Ég hringi til
hans.
Hann sefur enn. Jæja, þá hringi ég til
Sveins, Hjartar og Gríms. Eitthvað verð
ég að gera.
A-a-a! Enginn heima. En hvað það er erfitt
að fá að gera eitthvað. Ég verð að hvíla mig.
Bjöm (með gleraugun): Þú hringdir, Gissur, Sveinn: Ég talaði einnig við konu þína. —
en það verður ekkert úr þessu. Ég hringdi tií Hjörtur: Ég kvartaði líka við hana. -—
konu þinnar og tilkynnti henni það. Grímur: Eins fór fyrir mér.