Vikan - 16.05.1940, Blaðsíða 5

VIKAN, nr. 20, 1940
5
Jack London fer að
skoða heiminn —
og kemur aftur heim til
að fara í prælavinnu —
og- verður pá ástfanginn
í fyrsta skipti.
Þriðja grein
Irving Stone
Skömmu eftir að Jack London lenti í
sjávarháskanum, fór hann í ránsferð
með „Nelson unga“. En á heimleið-
inni kom einn umsjónarmaður ríkisins til
þeirra og sagði þeim að hætta þessum
ránsferðum, en hjálpa sér heldur. Þá var
fullt af kínverskum rækjuþjófum og grísk-
um laxþjófum í San Franciscóflóanum.
Þegar þessir menn komust undir manna-
hendur voru þeir látnir í hegningarvinnu,
en fyrir hana fengu umsjónarmennirnir
borgað. Jack gekk strax að því að hjálpa
til við að hafa hendur í hári þjófanna.
Fyrsta verk hans var að glíma við kín-
versku rækjuþjófana, sem lögðu þétt net
alls staðar, sem því varð við komið. Jack,
„Nelson ungi“ og f jórir aðrir lögðu af stað
frá Oakland á „Hreindýrinu" og smábáti
þegar rökkva tók og létu sig reka yfir
flóann. Rækjuskipin lágu með löngu milli-
bili og mynduðu hálfmána. Net lágu frá
hverju skipi, en Kínverjarnir sváfu niðri í
Jack sem háseti á „Sophie Sutherland“.
„Þrír röskir strákar“, Jack, Svíinn Victor og
Norðmaðurinn Axel róa inn að Bonin-eyjunni. Þó
að þeir væru þar um kyrrt í tíu daga komust
þeir aldrei lengra en í veitingahúsin.
káetu. Jack var skipað að setja „Nelson
unga“ og mann að nafni George um borð í
sitt hvort skipið og fara með bát sinn að
þriðja skipinu. En skyndilega fylltust þil-
förin af hálfnöktum Kínverjum. Jack stýrði
„Hreindýrinu" með fram næsta skipi, svo
að George gæti stokkið um borð. Síðan lét
hann bátinn reka, en rakst þá svo harka-
lega á annan bát, að stýrin brotnuðu. Kín-
verji einn með gulan hálsklút rak upp
óskaplegt öskur og setti haka niður í stafn-
inn á „Hreindýrinu“ til að stía bátunum
í sundur. Jack var hinn rólegasti, en þegar
hann sá sér fært, stökk hann um borð í
skipið og batt bátinn sinn við það.
Nú stóð hann aleinn og vopnlaus gegnt
fimm Kínverjum með langa hnífa í beltum
sínum. Þeir gengu til móts við hann, en
hann stakk hendinni í rassvasann, og þeir
hopuðu á hæl. Hann skipaði þeim því næst
að létta akkerum, en þegar þeir neituðu að
hlýða skipuninni, gerði hann það sjálfur
og neyddi Kínverjana til að fara um borð í
„Hreindýrið". Hendina tók hann ekki upp
úr tómum rassvasanum. Síðan sigldi hann
báti sínum að skipinu, þar sem hann hafði
skilið George eftir. Hann hélt Kínverjun-
um þar í skef jum með því að miða á þá
skammbyssu.
En nú datt Kínverjanum með gula háls-
klútinn í hug að þreifa á rassvasa Jacks,
og þegar hann fann, að þar var engin
skammbyssa, æsti hann félaga sína svo
upp, að það munaði engu, að þeir réðust á
umsjónarmennina og fleygðu þeim fyrir
borð. George varð hræddur, þó að hann
hefði skammbyssu og heimtaði, að Jack
léti Kínverjana á land, en því neitaði hann.
Þá miðaði George á hann og sagði: „Stýrðu
strax í land.“
Þó að miðað væri á hann, og Kínverjarn-
ir væru viðbúnir með hnífa sína, hugsaði
hann um, hve skammarlegt væri að láta
“1
Höfnin í San Francisco, þegar Jack var þar umsjónarmaður.