Vikan - 16.05.1940, Blaðsíða 14

14
VIKAN, nr. 20, 1940
Eitt sinn var Magnús Torfason, fyrrv.
sýslumaður Árnesinga, að halda ræðu á
skemmtun við Ölfusá. Hann átti þá heima
á Eyrarbakka. Eins og þeir vita, sem
hlustað hafa á ræður hjá Magnúsi, þá hefir
hann oft einkennilegar samlíkingar í ræð-
um sínum. I þetta skipti var hann að tala
fyrir minni Árnesþings og komst á einum
stað í ræðunni þannig að orði:
— . . . að Ölfusárþorp væri nafli Árnes-
þings.
Gellur þá einhver við í áheyrendahópn-
um og segir:
— Hvar skyldi þá blessaður sýslumað-
urinn eiga heima?
#
Tveir menn voru að tala saman um
heimtufrekju unga fólksins nú á tímum.
Sagði annar, að það gæti ekki lengur
gengið á rekaviðarskíðum, eins og þeir
gerðu í gamla daga. Nú vildu menn ekki
annað en Hikkerískíði með bindingum,
stöfum og allt það flottasta, sem nútíminn
krefst. Þá gellur hinn við:
— Já, svona er það, nú er það hætt að
geta gengið nema í bílum.
. vCfK'Ii
39.
krossgáta
Vikunnar.
— 11. fl. ending lýsingarorða í k.k. — 16. ekki
þetta. — 18. handverksstúlkurnar. — 20. heyið.
— 22. á í Afríku. —- 23. félag. 24. félag. — 26.
naum. — 28. matbý. — 29. neyðarmerki. — 32.
orðflokkur. — 34. = 23. lárétt. — 37. hliðar, —39.
gælunafn. — 41. goð. — 43.reglur. — 45.hafaáhrif
á veðráttu landsins. — 48. stólpinn. — 50. garð-
ávextir (ef.). — 52. fæddi. — 53. hamingja. —
54. fiana. — 55. .eignast. — 56. iðkaði. — 58.
trékom. — 61. ætía. — 63. bleyti. — 67. drengir.
— 69. afturhluti. — 71. sóa. — 74. visaði burt. —
75. eldiviður. — 77. = 42. lárétt. — 78. frumefni.
— 79. frægur Islendingur. ■— 80. = 76. lárétt.
Lóðrétt:
1. frískar. — 2. ókyrrð. — 3. skorar. — 4. hár.
•— 5. áskorun. — 6. samtenging. — 7. einkennis-
bókstafir. -— 8. verkur. — 9. mjög. 10. á fílum.
Lárétt:
1. færastur allra. —
13. sá vondi. — 14.
lætur sig sökkva. —•
15. tveir eins. — 17.
um kl. 4. — 19. get
(danska). — 20. end-
ing veikra sagna. —
21. sjávar. — 23. drep.
— 25. þekkt leiðina.
— 27. undir. — 29.
skíts. — 30. heyrist í
kirkju. — 31. mál. —
32. fresk. — 33. jök-
ull. -—■ 35. samstæða.
— 40. gnótt (eftir
framb.). ■— 41. hyski.
— 42. keyr. — 44.
heyhlaða. — 46. sóma
æ .. — 47. tveir sam-
hljóðar. — 49. félag.
— 51. rölt. — 54. ætt-
ingi. — 56. má borða.
— 57. blóm. — 59.
var veikur. — 60. komast. — 61. bókaútgáfufé-
lag. — 62. mjög. -— 64. vill gera. — 67. mat-
reiddu. — 68. nýlega fæddir. — 70. söguhetja í
eskimóasögu. — 71. yfirgefnir. — 72. algeng
skammstöfun. — 73. þýzkt smáorð. — 75. ætt. —
76. ending veikra sagna. — 77. svarar. — 79.
ábreiður. 81. Hitler.
Leiðbeiningar eftir Jón Guðmundsson.
Svar við opnun á 3 sögðum í lit.
Hin tvíræða þriggjaopnun er oft mjög
sterk og því má ekki passa á hana, nema
á ónýt spil.
Pass er sagt, ef á hendi er minna en 1
vinningsslagur.
Þó ekki sé hsl. í spilunum, er hægt að
hækka sögnina upp í 4 í sama lit með G x
eða 3 lág spil í tromplitnum, ef einspil er
á hendi.
Með 1 hsl. eða rúmlega það eru 4 sagðir
í opnunarlitnum, ef hann er hálitur, ann-
ars eru 3 grönd sögð.
Dæmi:
Norður hækkar sögnina hér hiklaust á
1+ hsl. og 3 spil í tromplitnum, og tví-
spil í laufi.
Vestur spilaði út T G og Suður sá, að
spilið var unnið, ef A er með LÁ eða V
með HK. Spihð er líka unnið, ef hægt er að
fá 1 tígul frían og er sjálfsagt að reyna
þann möguleika áður en hinir eru teknir.
Við að spila tígulinn frían verður bara að
gæta þess, að trompa alltaf með háspili
og spila N inn með lágtrompunum.
Hér er spil til að æfa sig á:
A KG832
9 Á 7 5
¥ G 10 9 6
♦ 5
% 10 9 8 * D5 N * A 4
» D 6 3 ¥ K ' | ¥ G10 6 3
$ Á 8 7 6 4 ♦ K D 8 2 I V A ¥ Á 7 4 3
< £ 94 4 ÁD9872 t s ♦ 10 6 3
♦ 43 N ♦ 7 4» 10 97 6
V G9 4 y K 10 8 2 ¥ D 9 8 4 2
♦ G 10 9 5 ¥ K D 3 ¥ 5
4» ÁD65 S 4» G10 8 3 2 4* K G 4
* ÁKDG652 Sagnir féllu þannig:
¥ A 7 5 V N A S
♦ 2 1 L 1 3 1 G pass
4- K 7 2 T pass 3 T —
Suður gaf, sagnir féllu þannig: 4 L 5 L tvöf.
S V N A pass pass
3 spaða
pass
pass 4 spaða pass
A sagði nokkuð sterkt á sín spil en
leikar fóru svo að S vann 5 lauf. Útspil T G.
SðiAK.
Drottningarbragð.
Buenos Aires 1939.
'1. St&lberg, Svíþjóð. Piazzini, Argentína.
Hvitt: Svart:
1. d2—d4, Rg8—f6. 2. c2—c4, e7—e6.
3. Rbl—c3, d7—d5. 4. Rgl—f3, Bf8—e7.
5. Bcl—g5, 0—0. 6. e2—e3, h7—h6. 7.
Bg5—h4, Rf6—e4. 8. Bh4Xe7, Dd8Xe7.
9. c4 x d5, Re4 x c3. 10. b2 x c3, e6 x d5. 11.
Ddl—b3, Hf8—d8. 12. c3—c4, d5 x c4. 13.
Bfl x c4, Rb8—c6. 14. Db3—c3, Bc8—g4.
15. 0—0!, Bg4xf3. 16. g2xf3, De7—f6.
17. Bc4—e2, Hd8—d6.18. Kgl—hl, Ha8—
e8. Ógnar Rxd4. 19. Hal—el, Df6—e6.
20. Hfl—gl, De6Xa2? Svona ránsferðir
hefna sín venjulega. Svart á að leika Df6
og halda henni heima í vörninni. Leikur-
inn er fífldjarfur og alls ekki í samræmi
við skákina. 21. d4—d5, Rc6—-e5. 22. e3—
e4, Hd6—g6. 23. Hgl—g3!, Hg6Xg3. 24.
h2 X g3, He8—e7. 25. Khl—g2! Svarta
drottningin er ekki vel sett. Nú hótar hvít-
ur B—b5, næst H—al, sem vinnur drottn-
inguna. — Þess vegna: 25. —,,—, Da2—a4.
26. Hel—al, Da4—d7. 27. Halxa7, b7—
b6. 28. f3—f4, Re5—g6. 29. Be2—f3, f7—
f6. 30. Ha7—a8f, Kh8—h7. 31. Dc3—c2!
Afgerandi. 31. —„—, He7—f7. 32. e4—e5,
f6 X e5. 33. Bf3—e4. Gefið.
Óli Valdimarsson.