Vikan - 16.05.1940, Blaðsíða 15

VIKAN, nr. 20, 1940
15
Þegar dýr
Það er sérstök list að troða út dýr.
Hinir duglegu ,,Taxidermisters“ eins
og þeir, sem við þetta fást eru stundum
nefndir á fínu, erlendu máli, eru komnir
lítið lengra á veg en þeir, sem við þetta
fengust á 16. öldmni.
Nýtízku „Taxidermisters“ verða að vita
nákvæmlega, hvernig dýrin litu út í lif-
anda lífi, svo að dýrið líti út, þegar það
hefir verið troðið, eins og lifandi dýr. Þeg-
ar þeir eiga að troða stór og sjaldgæf dýr,
t. d. tígrisdýr, búa þeir til fyrirmynd,
„Mannequin“, sem er nauðalík dýrinu.
eru trodin
Sérstaklega verður að gæta þess að fá
rétta lögun á vöðvana og æðarnar. Skinn-
ið, sem er þynnt og gert eins mjúkt og
hægt er, er síðan dregið yfir „Mannequin"
og saumað á hana með ósýnilegum sporum.
Venjulega eru aðeins spendýr og fuglar
troðin út. Efnið er stálvm, spænir og gips,
sem vöðvarnir eru úr. Yfir þetta er skinnið
síðan dregið. Dýrasöfnin eiga fyrir utan
troðnu dýrin, sem eru til sýnis, fugla og
spendýr, en vængirnir á fuglunum eru þá
látnir liggja saman, teygt úr fótunum og
líkaminn er úr spænum.
sagi
Þctta tigrisdýr er auð-
vitað ekki lifandi, en það
er ómögulegt að neita
því, að það er ákaflega
eðlilegt útlits.
Hér sjást höfuð af flestum dýrum. Áhrifamestur er indverski fílshausinn. Skyldu menn ekki halda, að þessir litlu, fallegu hundar vœru lifandi ?
Nefið er spegill sálarinnar.
Vísindamaður einn heldur því fram, að
hægt sé að sjá lyndiseinkunn manna á nefi
þeirra. Stórt nef ber, að hans dómi, vott um
margbrotið eðlis.far, en litlu nefi fylgir lítil-
f jörlegt sálarlíf. Kónganefið hefir í för með
sér stöðuga lund og metorðagjarna. Söðul-
nef hafa háðskir menn og hneigðir til létt-
úðar. Breitt nef er merki um bráðlyndi,
„kartöflunefiðf‘ sýnir einfeldni, og mjótt
og beint nef eigingirni.
Bindindisprédikun.
Eina af fyrstu bindindisræðunum, sem
haldin hefir verið í heiminum er meir en
6000 ára gömul. Hana hélt egyptski vís-
indamaðurinn Kakimmi, er var uppi á tím-
um þriðju konungsættarinnar. Þar stendur
meðal annars: „Forðist ofdrykkju, því að
lítið eitt af vatni er nægilegt til þess að
slökkva þorstann og munnfylli af melónu
er ágæt til að hressa hjartað. Sitjið ekki
undir borðum með neinum, sem étur svo
mikið, að hann verði að lengja í mittisól-
inni. Það er viðurstyggilegt að sjá menn
missa liæfileikann til að hugsa og hafa
vald á tungu sinni. Hann er sannarlega
móður sinni til skammar og allri ætt sinni
og allir óska þess, að hann muni sem fyrst
fara leiðar sinnar.“
Vitrasta dýrið.
Því er haldið fram, að apinn sé vitrast-
ur allra dýra. Næstur honum er hundur-
inn, en fíllinn þriðji í röðinni. Það er sagt,
að hundurinn eigi skýrleik sinn því að
þakka, að hann lifi í sVo nánu sambandi
við manninn, annars myndi fíllinn vera
honum fremri. Apinn og fíllinn eru sem sé
fæddir vitrir, en hundurinn hefir aftur á
móti áunnið sér þennan eiginleika með
iðni og ástundun.
Fómir styrjaldanna.
Talið er, að frá því 1480 f. Kr. til 1870
e. Kr. hafi 151 milljónir hermanna misst
lífið í styrjöldum. Það er að meðaltali
50,000 manns á ári. Tímabil þetta tekur
yfir 3360 ár; af þeim voru 3120 stríðsár,
og því aðe'ns 230 friðarár. — Ófagrar töl-
ur og þó ekki síðustu styrjaldir meðtaldar.