Vikan - 27.06.1940, Blaðsíða 10

10
VIKAN, nr. 26, 1940
í
Hversdagsmatur.
Lauksúpa. — Steikt þorskhrogn.
Súpan. — Hvítir spánskir laukar eru beztir,
annars hvaða laukar, sem fyrir hendi eru.
Brúnið vænan smjörbita (smjörlíki) í pottin-
um, og eftir að hafa skorið laukana (8 stóra eða
16 smáa), í smábita, setjið þá í og hrærið stöðugt
í, brúnið einnig tvær matskeiðar af hveiti með.
Hellið síðan kjötsoðinu yfir (Maggie-teninga soð
er ágætt, 4 teningar í pott af heitu vatni). Látið
malla í 2 tíma undir luktu loki.
Ristað brauð er gott með.
Hrognin. — Veljið aðeins heila (óskorna) gotu,
þvoið vandlega úr volgu vatni. Setjið síðan í sjóð-
andi vatn og sjóðið við hæga suðu í 25 mínútur.
Gætið þess að himnan springi ekki við of sterka
suðu, (annars hættir flestöllum við að sjóða allan
mat við sterka suðu, hæg suða er alltaf bezt).
Takið goturnar af eldinum, setjið salt og pipar í
þær, veltið þeim upp úr hveiti, sem einum eggja-
duftspakka hefir verið blandað saman við, og
steikið siðan sem hvem annan fisk, helzt þó sem
kleinur, í djúpri feiti.
Gota er einhver hin heilnæmasta fæða, sem til
er, og jafn góð köld sem heit.
Húsráð.
Benzín er ágætt til þess að hreinsa bletti úr
fötum, en það má aldrei nota það í herbergi þar
sem er opinn eldur eða ljós. Gufan frá benzíninu
getur orsakað íkveikju, eða jafnvel sprengingu.
Berið sápu eða vax á skúffur, sem standa fast-
ar, þá renna þær liðugt.
Postulíns- og glerílát á að setja í kalt vatn,
láta það sjóða mjög hægt, og láta síðan ílátin
kólna í vatninu. Eftir þessa meðferð geta ílátin
ekki sprungið, þó að sjóðandi heitu vatni sé hellt
á þau.
Svampa má hreinsa með því að leggja þá í
bleyti í eina klukkustund í köldu saltvatni og
skola þá síðan vel í tæm vatni.
Ullartau á aldrei að leggja í bleyti fyrir þvott.
Og það á að skola það eftir þvottinn í vatni, sem
er jafnheitt og þvottavatnið. Annars er hætt
við, að það hlaupi.
Listin að Idœða sig.
að er sannarlega ekki nauðsynlegt fyrir
stúlku, sem vill klæða sig vel, að vera alltaf
klædd eftir allra nýjustu tízku. Það eru venju-
lega kjánarnir, sem hlaupa eftir hverri nýrri
tízkubreytingu, og hugsa ekkert um það, hvort
hún klæðir þær, eða ekki. — Fötin eiga að setja
líkamsvöxtinn í hið bezta ljós. En það má þó ekki
gera um of að því að undirstrika góða eiginleika,
eða dylja slæma eiginleika líkamsbyggingarinn-
ar. Hver stúlka ætti að hugsa um það fyrst og
fremst, ekki að vera ,,fín“ heldur að klæða sig
eins og henni fer bezt; auðvitað verður þar
smekkurinn að ráða að miklu leyti. Það er sjálf-
sagt, að fylgja tízkunni eins mikið og hægt er,
en þó svo, að ekki verði áberandi, því að þá
verður klæðnaðurinn ankannalegur, hvað mikið,
sem borið er í hann.
Þær eru sjaldnast bezt til fara, sem eyða mest-
um peningum í fötin sín, og nota allskonar gljá-
andi skraut. En á hinn bóginn borgar sig aldrei,
að kaupa það ódýrasta, þvi að það er venjulega
auðvirðilegt, og ónýtt eftir stuttan tíma. Rétti
klæðnaðurinn er því sá, sem gerður er úr vel
völdum, vönduðum efnum, og sá, sem á bezt við
persónuleikann — og budduna. En sú stúlka, sem
hefir á annað borð ráð á að fá sér ný föt,
getur alveg eins haft fötin góð; því að ef hún
fær sér föt úr lélegu efni, kostar það það eitt,
að þau fara henni ver eftir skamma stund og
duga margfalt ver.
Það er augljóst, að með þeim breytingum, sem
tízkan er undirorpin, er litt hægt að setja reglur
um það, hvemig konur eigi að klæðast. Nokkrar
aðalreglur er þó hægt að gefa, — t. d. vita allir
það, að feit kona má ekki ganga í þverröndótt-
um kjól (því að það gerir hana enn breiðari), né
mjög há kona í langröndóttum kjól. Eins ættu
gildar konur að forðast köflótt efni, en þó er
það eftirtektarvert, að stórköflótt efni breikka
ekki líkamann eins mikið og smáköflótt.
E.
Smekklegur útikjóll.
Þessi útikjóll er einkar klæðilegur. Hann er úr
dökku efni. Hanzkar, veski og hattur em í stíl
við kjólinn.
Stína gefur hundinum
á hann.