Vikan - 11.09.1941, Page 2

2
VIKAN, nr. 37, 1941
Pósturinn [~^
Heimilisblaðið Vikan!
Mig langar að fá ráðleggingar við-
víkjandi kaktus, sem ég á. Blóm-
knappamir detta af honum jafnóðum
og þeir koma. Hvað er bezt að gera
við hann, hvað viðvíkur mold og
vökvun ? Húsmóðir.
Svar:
Orsökin getur verið sú, að kakt-
usinn fái of lítið vatn eða næringu.
Of mikil næring og of kalt vatn
getur líka verið skaðlegt. Vatnið,
sem vökvað er með, á að vera að
eins ylvolgt. Ekki má vökva þá of
mikið og varast að láta þá vera í of
miklum hita á vetuma. Moldin á að
vera iaus í sér og kalkauðug.
Heimilisblaðið Vikan.
Mig langar til að spyrja þig einn-
ar spumingar. Þegar kona kemur inn
í strætisvagn með bam, sem er svo
ungt, að ekki er borgað fyrir það,
hefir hún þá leyfi til að láta það sitja
í sæti út af fyrir sig?
Daglegur farþegi í strætisvagni.
Svar: Það virðist ekki vera neitt
réttlæti í að láta svo lítil böm sitja,
ef annað fólk stendur. Konan ætti þá
að halda á baminu. En sé nóg af sæt-
um í vagninum, þá sakar auðvitað
ekkert, þótt bamið sitji sér í sæti.
Svar til ,,Rauðgrana“, Vestmanna-
eyjum: Svar við fyrirspum yðar hefir
komið í blöðunum og útvarpinu.
Kæra Vika!
Við sitjum hér saman og syngjum
5 ungar stúlkur, yndislega lagið
„Lindin", eftir Eyþór Stefánsson. —
Kæra Vika, viltu segja okkur, hver
hann er, er hann ungur, er hann lag-
legpir, er hann ógiftur? Ein okkar
segist hafa heyrt, að hann sé faðir
Jóns Eyþórssonar, en örmur segist
hafa heyrt, að hann sé bóndi suður í
Biskupstungum.
Viltu svara okkur sem allra fyrst.
Dúna.
Svar: Eftir því sem oss er sagt, á
Eyþór Stefánsson heima á Sauðár-
króki og er formaður í karlakór þar
— og kvæntur. Ekki getur hann verið
faðir Jóns Eyþórssonar, þvi að þessi
Eyþór hve ekki vera nema rúmlega
þritugur, en Jón mun vera snögt um
eldri.
Ölfusárbrúin var fimmtug 8. september s.l.
Vígsla Þjórsárbrúarinnar 28. júlí 1895.
Sjá grein á bls. S.
SKRÍTLUR.
Gamall auðmaður: Ungfrú, ef þér
viljið giftast mér, skal ég gefa yður
þyngd yðar af gulli.
Ungfrúin: Getið þér ekki beðið í
hálft ár, því að ég er nefnilega að
fita mig.
*
Kennarinn: Hvers vegna komst þú
ekki í skólann í gær, Pétur?
Pétur: Ég var með tannpínu.
Kennarinn: Finnurðu þá ekki leng-
ur til i tönninni?
Pétur: Ég veit það ekki.
Kennarinn: Veiztu það ekki?
Pétur: Nei, því að það er búið að
taka tönrúna.
*
A: „Hugsaðu þér, þegar ég var í
Vestur-Indíum, þá hitti ég negra, sem
var svo svartur, að það þurfti að
kveikja á eldspýtu til að maður gæti
séð hann.“
B: „Ekki er það nú rnikið. Ég hitti
einu sinni mann, sem var svo horað-
ur, að hann varð að koma tvisvar
sinnum inn í herbergið, til að maður
sæi hann.“
*
Frúin: Það er hræðilegt með yður,
Stína. Þér viljið aiitaf hafa seinasta
orðið.
Stína: En guð komi til, ég get þó
ekki vitað, að frúin ætli ekki að
segja meira.
*
Pétur gamli: Getur þú séð, hvað
stendur á þessari ferðaáætlun ? Ég
get lesið, en sé bara ekki hvað stend-
ur þarna.
Hans gamli: Já, ég get séð það,
en ég kann bára ekki að lesa.
*
Frænka: Jæja, Hinrik. Hvað gafst
þú litla bróður þinum í afmælisgjöf ?
Hinrik: Ég gaf honum enga gjöf,
en leyfði honum í staðinn að berja
mig.
*
Maðurinn: Já, vel á minnst, á með-
an við erum að tala um líkþoma-
skurði — konan mín skar sig á
brauðhníf í gær.
Otgefandi: VIKAN H.F., Reykjavík. — Ritstjóri og ábyrgðarm.: Jón H. Guðmundsson, Kirkjustræti 4, sími 5004, pósthólf 365.