Vikan - 14.01.1943, Blaðsíða 11

VIKAN, nr. 2, 1943
11
.. Framhaldssaga: .............
7 GIFT eda ÓGIFT
................... Eftir Betsy Mary Croker -
„Ertu þá þegar búinn að tala við hana, eða er
hún búin að segja, að hún vilji hverfa aftur til
alls hins gamla?“
„Nei, svo er nú ekki,“ sagði Lawrence og leit
forviða á vin sinn, „en auðvitað vill hún það.“
Jessop þagði augnablik. Hann varð að taka á
öllu hugrekki • stnu til þess að segja vini sínum,
hverjum augum hann liti á málið. Hann vissi, að
því mundi verða illa tekið, en taldi það samt
skyldu sína að gera það.
„Þú veizt, að allt, sem snertir þig, snertir mig
'líka," byrjaði hann hikandi.
„Hana, komdu þá með það!“ sagði Larry óþolin-
móður. „Konidu bara með það. Ég heyri, að þetta
er eitthvað leiðinlegt, sem þú ætlar að segja,
•og ég er reiðubúinn.”
„Ég ætla bara að vekja athygli þína á því, að
það er óskynsamlegt að treysta of mikið á eitt
eða annað,“ sagði Jessop, stóð á fætur og lagði
höndina á öxl vinar síns. „Þú veizt, að maður
á aldrei að vera of bjartsýnn, og þess vegna vil
ég vara þig við því að treysta því svo ákveðið,
að Madeline óski þess og ætli sér að snúa aftur
i hinar gömlu aðstæður."
Ungfrú West kom heim úr ökuferð sinni. Hún
hafði verið í útisamkvæmi með lafði Ftachel, hafði
séð alla líta aðdáunaraugum á sig og var því
í mjög góðu skapi, er hún kom heim og frétti, að
maður hefði komið og spurt eftir henni.
. „Skildi hann eftir nafnspjald sitt?“ spurði hún.
„Nei, ungfrú, hann sagðist hafa gleymt nafn-
spjaldi sínu."
„Og hann spurði eftir mér, en ekki herra
Forsaea: Madeline West, dóttir
® * riks kaupmanns í Ástra-
líu, hefir verið í enskum heimavistarskóla
frá því hún var sjö ára. Allt í einu hættir
faðirinn að senda henni peninga, svo að
hún kemst í hin mestu vandræði og gift-
ist Lawrence Wynne, ungum lögfræðingi.
sem verður veikur, svo að þau lenda í mikl-
um bágindum. Þá kemur tilkynning frá frú
Harper, um að hún hafi fréttir að færa af
föður Madeline. Hún sýnir manni sínum
skeytið. Þau ráðgast um, að hún fari til
frú Harper, og gerir hún það; segir þá frúin
að boð hafi komið frá föður hennar og sé
hann væntanlegur til Englands. Lawrence
og barninu er komið fyrir á sveitabæ, en
Madeline fer aftur til frú Harper, sem ekki
veit, að hún er gift, og ætlar að bíða þar
komu föður síns. Madeline og Lawrence
skrifast á daglega. Loks kemur skipið, sem
faðir hennar er með, og hún fer ásamt
Lætitiu Harper til að taka á móti föður
sínum. Kynnir hann hana fyrir Antony
Foster lávarði. West kaupir glæsilegt hús í
London og þau setjast þar að. Hann lætur
Madeline lofa sér því, að giftast aldrei fá-
tækum manni. Lavrence nær sér furðu
fljótt í sveitinni, þrátt fyrir áhyggjurnar,
sem hann hefir vegna fjarvistar konu sinn-
ar. Hann tekur að skrifa í blöð og tíma-
rit og getur sér þegar ágætt orð sem rit-
höfundur, eri mesta rækt leggur hann við
bréfin til Madeline. Madeline fær alvarlegt
bréf frá Lawrence, sem biður hana að segja
föður sínum sannleikann. Hún ætlar að
heimsækja hann, en það dregst, svo hann
fer til London að hitta hana, en hún er þá
ekki heima. Hann fer til vinar síns Jessop.
West?“ hélt hún kæruleysislega áfram, um leið
og hún leit á föður sinn, sem var að leita í stór-
um bréfabúnka og tína þau úr, sem á var eitt-
hvað skjaldarmerki.
„Ég veit, hver það hefir verið,“ sagði West, er
hún leit á hann. „Sennilega Maltravers lávarður,
útaf páfagauknum, sem hann var búinn að lofa
þér. Hann hefir sennilega ætlað að tala við þig
um hann.“
„Nei, herra," sagði James ákveðinn, „það var
enginn þeirra manna, sem venjulega koma hing-
að. 1 það minnsta var það ekki Maltravers
lávarður."
„Kaupsýslumaður, ef til vill?“
„Nei, herra. Það var hann vissulega ekki,“ sagði
James með áherzlu.
„Hvemig leit maðurinn út?“ spurði Made-
line, sem var að skoða bréf eitt. Það var langt
frá því, að hún væri að hugsa um Lawrence
núna.
„Eins og tiginn maður. Hann var hár, álíka
hár og ég, hafði svört augu, svart skegg; hann
var, sem maður segir, laglegur maður. Hann
hélt á göngustaf, sem á var sérkennilegur húnn
úr fílabeini. Honum virtist þykja það mjög leitt,
að ungfrúin skyldi ekki vera heima.“
„Staf með sérkennilegum filabeinshún og leit
út fyrir að honum þætti leitt að'hitta mig ekki?"
Madeline lét bréfið, sem hún var að lesa, falla,
er James, óafvitandi, sagði henni, að maðurinn
hefði verið Lawrence, eiginmaður hennar, og hún
var fegin að geta beygt sig eftir bréfinu, til
þess að leyna því, að hún skipti litum. Lawrence
hafði komið til þess að tala við hana!, Hvílíkt
hugsunarleysi! Hvílík fásinna!
Munið að gæta að því, er þér kaup-
ið tilbúin föt, hvort ekki sé einhvers-
staðar á þeim miði, sem gefur upp-
lýsingar um þvottaaðferðina, sem
nota eigi.
MILO
'Of
•fllOSOMBiBMn: <Bm júnsson. BAinasmi
Húsráð.
Áður en þér lakkið yfir húsgögn
yðar, skuluð þér gæta þess að þrifa
vandlega burt allan gamlan áburð
og lakk á þeim, með þvi að bursta
þau með hörðum bursta vættum í
terpentíun. Núið þau síðan með sand-
pappír og þurrkið svo með klút.
Síðan má lakka að nýju.
Gætið þess, er þér gerið hreint, að
nota ekki of sterka sápu á viðkvæma
málningu á veggjum og lofti.
Minnslu ávallt I
Til þess að halda látúnsílátum vel
gljáandi skuluð þér þvo þau oft upp
úr heitu sápuvatni, þurrka vel, og
bera á þau einhvern gljáa, en þvo þau
síðan aftur og þurrka.
.LlíSlÁri!
Ef þér eigið rafmagnshrærivél eða
önnur slík áhöld, skuluð þér gæta
þess vel að fara eftir leiðbeiningum
framleiðenda um meðferð og viðhald
þeirra.
Skóáburður
Heildsölubirgðir:
Lárus Óskarsson & Co., Kirkjuhvoli. Heildsölubirgðir:
----- -...... ............. = Agnar Norðfjörff & Co. h.f. Sími 3183.
mildu sápunnar