Vikan - 06.04.1944, Blaðsíða 8

8
VTKAN, nr. 14, 1944
I draumi og vöku
N
.
Gissur: Æ, ég er þreyttur og syfjaður! Ef ég
tegg mig ekki, þá verð ég of þreyttur tll að
borða, og ég er glorhungraður!
Rasmína: Elskan — mér þykir leiðinlegt að ónáða
þig — en við þurfum að fara út að borða!
Gissur (talar upp úr svefninum): Meira kjöt,
Dandi!
Rasmína: Ég á ekkert í ísskápnum — mér datt
í hug, að við gætum farið i matstofuna hans Danda
og fengið okkur kál og nautakjöt —.
Gissur: Segðu þetta aftur — Rasmina!
Rasmina: Á stríðstimum má maður ekki vera
of flott!
Gissur: Það getur stundum verið bjort yfir á
stríðstimum!
Gissur: Lalli, blessaður haltu áfram að bera inn
kál og nautakjöt, þangað til ég segi stopp!
Lalli: Dandi ætlar sjálfur að bera á borð fyrir
ykkur!
Rasmina: Ágætt!
Gissur: Talaðu eins og þú vilt Rasmma — ég
hefi öðru að sinna!
Dandi: Þetta er jafn-gott nautakjöt og þú varst
vön að fá hjá mér, þegar þú áttir heima í skúmum
hans Jóa!
Rasmina: Ó, ég sakna þeirra daga, Dandi!
Bjami blesi: Sjáið, er þetta ekki Rasmína þarna
inni með Gissur og hámar í sig kál og nautakjöt ?
KaQi keila: Það hlýtur að vera hún — það er
ekki til annað andlit svona i veröldinni!
Rasmína: C, þetta var svo góður matur! Nú ætla ég að stinga. af, af því að ég veit, að Gissur langar
til að spila við ykkur!
Skúli skeifa: Þú ættir að koma aftur á þriðjudaginn, Rasmina! Þá höfum við reykt flesk!
Skapti skalli: Þetta er mesta höfðingskona, hún Rasmina, ég hefi alltaf vitað það!
Ámi ístra: Skyidu koma hér fyrir fleiri undur?
Palli pytla: Þetta er ekki undur — það er kraftaverk!
Rasmína: Gissur — vaknaðu Gissur! Það er
kominn borðunartimi — við förum út að borða!
Giasur: ó, æ, mig dreymdi —.
Rasmína: Við förum til hans Danda, eins og I
gamla daga — hann auglýsti kál og nautakjöt i
dag — það er höfðingjamatur nú á tímum!
Gissur: Ha?
Gissur: Ég er svo aldeilis hissa, draumurinn minn:
er orðinn að veruleika!
Rasmína: Meðan á stríðinu stendur, vérður maður
að vera umburðarlyndur, og ala ekki á andúð gegr<
neinum — ég hlakka til að borða hjá Danda!