Vikan - 13.01.1949, Blaðsíða 14

14
VIKAN, nr. 2, 1949
Tore Segelcke
Framhald af hls. 7.
lék á Nýja leikhúsinu. — Á Þjóðleikhús-
inu fékk hún beztu leiðbeinendur og beztu
meðleikendur, sem hægt var að fá í
Noregi og hún fékk hlutverk, sem voru
henni og hinum miklu hæfileikum hennar
samboðin. Hún lék ástríðufull hlutverk
og kímnihlutverk og sýndi, að hún var
leikkona á heimsmælikvaröa. — Hún
verður innblásin af góðum leiðbeinanda,
en hún á líka innblástur í sjálfri sér,
segir einn gagnrýnandinn. Á Þjóðleikhús-
inu hefur hún leikið mörg Ibsen-hlutverk
af hinni mestu snilld. Það var sagt um
hana, þegar hún lék Hilde í Bygmester
Solness, að hún hefði tekið með sér inn á
sviðið norsku náttúruna . . . fjöllin og
fossana og vorið í leysingum. Sem Agnes
í Brand segja gagnrýnendurnir að hún hafi
verið óviðjafnanleg. Eitt Ibsen-hlutverk
heppnaðist ekki fyrir henni: Hedda
Gabler.
Fyrri maður T. S. hét Lasse Segelcke,
ágætur leikari og léku þau hjónin saman,
t. d. í Brúðuheimilinu. Aðalmarkmið
Lasse Segelcke í lífinu var að hjálpa og
styðja konu sína á listabraut hennar.
Um þetta leyti sæmdi norski konungur-
inn hana Fortjenstmedaillen í gulli.
T. S. fór frá Nýja leikhúsinu á Þjóð-
leikhúsið árið 1935, en rétt áður lék hún
sem gestur á Betty Nansen leikhúsinu í
Kaupmannahöfn. Hún lék Manúelu í
„PIGER I UNIFORM ‘ og gerði mikla
lukku.
Svo blátt áfram og yfirlætislaus er
T. S., að það er sagt, að Kaupmannahafn-
arbúar hafi aldrei tekið eftir henni á
götu né í kaffihúsum . . . en áhorfend-
urnir í Betty Nansen leikhúsinu tóku
eftir henni og beztu gagnrýnendur Dana
voru stórhrifnir.
Hún hefur líka leikið Nóru sem gestur
I Stokkhólmi, þar sem áhorfendur hróp-
uðu og stöppuðu af hrifningu, allt ætlaði
um koll að keyra og er sagt, að áhorf-
cndurnir á DRAMATEN í Stokkhólmi
Iiafi aldrei sýnt slíka hrifningu. Gustaf
Svíakonungur sæmdi hana Fortjenst-
medaillen í gulli . . . Þegar Finnar heyrðu
um þennan mikla sigur í Svíþjóð, heimt-
uðu þeir líka að sjá Segelcke. Leikflokk-
urinn fór þá til Helsingfors og lék sjö
sinnum fyrir fullu húsi þar. Gagnrýnend-
urnir voru yfir sig hrifnir í báðum lönd-
um.
Síðan lék T. S. Nóru í París, þar sem
sama sagan endurtók sig.
Sjálf vill T. S. helzt leika heima og
aldrei varð hún það sem kallað er „príma-
donna“. Þegar hún kemur heim úr utan-
landsferðum sínum fer hún inn í leikflokk
Þjóðleikhússins og heimtar ekkert annað
en að fá leyfi til að ofra sér algerlega
fyrir list sína.
456.
krossgáta
Vikunnar
Lárétt skýring
1. Sundfæri e.f. — 7.
einstæSingar. — 14.
skyldm. — 15. dropar. —
17. dýrin. —• 18. mannsn.
— 20. yfirgefin. — 22.
vatnsrennsli. — 23. kven-
heiti. — 25. samhl. — 26.
dýr. — 27. samhl. — 28.
stafur. — 30. nýr. — 32.
samhl. — 33. hljóðst. —
35. vellyktandi. —■ 36.
staf. — 37. fjall. — 39.
líkamshlutinn. — 40. hús-
gagn. — 42. tímatákn. —
43. máttur. — 45. rödd.
— 46. góðviljaður. — 48.
for. — 50. samhl. — 51.
kól. — 52. bein. — 54.
skammst. — 55. sjór. —
56. eldfæri. — 58. langloku.
stofnun. — 64. kjassað.
— 69. óhreinki.
— 60. snædd. — 62.
65. telpuna. — 67. ráp.
70. treður. — 71. óeirðin.
Lóðrétt skýring:
1. kemur sér illa. — 2. lífinu. — 3. bæjarn. þgf.
— 4. tönn. — 5. ending. —- 6. auðsuppspretta. — 8.
ræktun. — 9. tveir eins. — 10. þoli. —- 11. sein-
læti. —■ 12. greinir. —• 13. rómurinn. — 16. hús-
gagn. — 19. henda. — 21. hvá. — 24. verkfæri.
— 26. kvenheiti. — 29. ganga. — 31. glaðværð. —
32. liðið. — 34. rangt. — 36. versna. — 38. stía. —
39. dráttur. — 40. ráð. — 41. alir. — 42. kvöldað.
— 44. fæðan. — 46. stó. — 47. ryskingar. — 49.
hernaði. — 51. merkjum. — 53. þeytingur. — 55.
skrá. — 57. mannsn. þ.f. -— 59. hreyfing. — 61.
væta. — 62. atv.orð danskt. — 63. forskeyti. —
66. samhl. — 68. tönn.
Lausn á 455. krossgátu Vikunnar.
Lárétt: 1. Ásta. — 5. efa. — 7. gras. — 11.
varg. — 13. tarf. —- 15. oka. — 17. fatalús. — 20.
sal. — 22. fell. — 23. letin. — 24. bali. — 25. ata.
— 26. all. — 27. fff. — 29. lit. — 30. stig. — 31.
nótt. — 34. ataði. -— 35. atvik. — 38. sefa. — 39.
golf. — 40. lumma. — 44. brann. — 48. kaun. —
49. rola. — 51. aur. — 53. nnn. — 54. Ari. — 55.
gas. — 57. Fram. — 58. dagur. — 60. toga. —
61. eru. —- 62. varatal. -— 64. tif. — 65. stör. —
67. ráma. —^ 69. átak. — 70. sko. — 71. sina.
Lóðrétt: 2. svala. — 3. ta. — 4. arf. — 6. frat.
— 7. gas. — 8. rr. — 9. afsal. — 10. sofa. —• 12.
gallið. — 13. túnfót. — 14. glit. — 16. keti. — 18.
telgi. — 19. lifna. — 21. alir. — 26. ata. — 28. ftv.
— 30. stauk. — 32. tigna. — 33. æst. — 34. afl.
— 36. kon. — 37. ofn. — 41. man. — 42. mundar.
— 43. annar. — 44. braut. — 45. rorrar. — 46.
ali. — 47. kurr. — 50. bagi. — 51. afet. — 52.
raust. — 55. gotan. — 56. safi. — 59. gauk. —
62. vök. — 63. lás. — 66. ta. — 68. mi.
Einar Skavlan hefur sagt um hana, að
hún sé bezt í því stærsta . . . Sjálf segir
hún, að alvarlegustu hlutverkin séu
skemmtilegust!
Og svo kom hernámið' . . . Leikararnir
við Þjóðleikhúsið voru fyrstir til að gera
verkfall, bæði í leikhúsinu og í útvarpinu.
T. S. var í broddi fylkingar. Leikhúss-
forstjóri einn í Bergen var drepinn af
nazistum og þeir hótuðu leikurunum í
Oslo, að þeir skyldu sæta sömu afdrifum
ef þeir þrjóskuðust við að leika. Nazistar
sögðu við leikarana: „Haldið þið að við,
sem bráðum ætlum að skjóta á London
og gera hana að steinhrúgu, hugsum
okkur um að skjóta nokkra leikara?“
T. S. fékk margar skipanir um að leika
í útvarpinu og sagði nei í hvert skipti.
Maður hennar og bróðir voru hnepptir í
fangelsi o. fl. leikarar.
Rönneberg segir frá eftirmiðdeginum,
þegar leikararnir ákváðu, að halda verk-
fallinu áfram þrátt fyrir allar hótanir . . .
Flokkur leikara hafði safnazt saman á
Stortingsgaten í Oslo og á meðal þeirra
var T. S. Segir Rönneberg, að hún hafi
Svör við „Veiztu —?“ á bls. 4:
1. 27. febrúar 1903.
2. Nei, þeir hafa fimm á framfótunum.
3. Damaskus.
4. Af því að afturfæturnir eru lengri en fram-
fæturnir.
5. Rómaborg.
6. Hann er grænn.
7. 1539.
8. 1912.
9. Myndir af ljóni og einhyrningi.
10. 1791—1852.
ekki litið út eins og mesta leikkona Þjóð-
leikhússins þann dag. Hún var í ósjálegri
regnkápu og með skýlu á höfðinu —
rammskakka, en andlitið lýsti af eldmóði
og hrifningu yfir að félagar hennar létu
ekki kúgast . . .
Þegar leikaraverkfallið hætti og leik-
urunum sem voru í varðhaldi var sleppt
lék Þjóðleikhúsið kvöld eftir kvöld fyrir
fullu húsi. Leikritið var „Tre Par“ eftir
Alexander Kielland. Fólk vildi nota tæki-
færið til að þakka leikurunum fyrir
frammistöðu þeirra meðan á verkfallinu
Framhald á bls. 15.