Vikan - 20.07.1995, Blaðsíða 10

STJORNMAL
Badmintonsambands íslands,
verið í samstarfsnefnd Nor-
ræna félagsins og Æsku-
lýðssambands fslands, fram-
kvæmdastjórn Norræna fé-
lagsins og bæjarstjórn
Seltjarnarness. Hún hefur
gegnt starfi formanns Sam-
bands ungra Framsóknar-
manna og verið í lands-
stjórn, miðstjórn og fram-
kvæmdastjórn Framsóknar-
flokksins. Hvaðan kemur
þessi mikli áhugi á félags-
málum? „Mér finnst gaman í
pólitíkinni í Háskólanum.
Hann hefur starfað í Fram-
sóknarflokknum og fer með
Siv á stærri samkomur
tengdar pólitíkinni. Eins og
þegar hefur komið fram
kynntust þau í Háskólanum.
„Þetta gekk allt hratt fyrir sig
eins og algengt er hjá mér.
Það leið ekki langur tími frá
því við byrjuðum að vera
saman þangað til við áttum
von á okkar fyrsta barni.“ Siv
finnst mikilvægt að vera með
fjölskyldunni, en því miður
HVERS VEGNA
FRAMSÓKNAR-
FLOKKURINN?
„Það er vegna þess að
mér fannst hann vera með
þá stefnu sem samræmdist
mínum skoðunum best. Um
er að ræða skynsemisstefnu
sem hafnar öfgum til hægri
og vinstri og tekur það besta
frá báöum. Mín skoðun er að
einkaframtakið eigi aö fá að
njóta sín þar sem það á við.
Mér finnst að við eigum aö
færa verkefni yfir til sveitar-
Það kom
Siv mest á
óvart hvað
þingmenn-
irnir eru
miklir vinir.
„Bak við
tjöldin, til
dæmis í
kaffistof-
unni, eru
þetta allt
vinir sem
eru að
hjálpast
að.“
félagsmálum og reyni að
láta gott af mér leiða. Ég
gæti aldrei setið aðgerða-
laus heima, er til dæmis ekki
hin dæmigerða húsmóöir, og
þarf alltaf að vera á fartinni.
Mér finnst ég hafa eitthvaö
fram að færa, er hugsjóna-
manneskja og vil hjálpa til. í
fimm ár er ég búin aö vera í
bæjarstjórn Seltjarnarness
og við, sem erum í hinum
svokallaða minnihluta,
stoppuöum af byggingar-
áform á vestursvæðinu, þar
sem Nesstofa er. Þetta finnst
mér vera þess virði að
standa í.“
MIKILVÆGT AÐ VERA
MEÐ FJÖLSKYLDUNNI
Þorsteinn, maður Sivjar,
er einnig framsóknarmaður
og tók hann þátt í stúdenta-
hefur hún frekar lítinn tíma til
þess. Að undanförnu hefur
hún verið lítið heima þar
sem þetta er í fyrsta sinn
sem hún fer inn á þing og
hún þarf því að kynna sér
margt í einu. Siv og Þor-
steinn vinna bæði fullan
vinnudag, og stundum rúm-
lega það, og fá þau hjálp
hvað varðar barnagæslu og
þrif. „Eldri strákurinn er í
skóla og er duglegur að sjá
um sig. Sá yngri er hjá dag-
mömmu til klukkan eitt en þá
sækir hann eldri kona og er
með hann heima til klukkan
sex. Hún þrífur líka hjá okk-
ur. Ég ætla aö reyna að fá
au pair í haust vegna þess
að ég þarf meiri aðstoð en
ég býst ekki við að fá dag-
heimilisþláss fyrr en um
næstu áramót."
félaganna og færa valdið
nær fólkinu en hér er ríkis-
valdið að vasast í nánast
öllu. Ef við horfum til ná-
grannalandanna eru sveitar-
félögin þar með mun meira á
sinni könnu er ríkiö mun
minna. Einnig finnst mér að
það þurfi að endurskoða
stjórnsýsluna og kosninga-
löggjöfina. Það er svo margt
úrelt í henni. Ég hef stundum
á tilfinningunni að eins og
hún er uppbyggð séu ekki
hagsmunir heildarinnar hafð-
ir í huga heldur einhverjir
þröngir hagsmunir á afmörk-
uðum svæðum. Svo hef ég
miklar áhyggjur af hinum
sjálfvirka vexti í velferðar-
kerfinu, eins og það er kall-
að, og halla ríkissjóðs. Við
erum hreinlega aö eyða um
efni fram. Það þarf að auka
framleiðsluna í landinu þann-
ig að við fáum meiri tekjur
inn. Þetta eru mjög erfið
verkefni en ég er sannfærð
um að Framsóknarflokkurinn
muni taka á þeim og gegna
mikilvægu hlutverki í fram-
tíðinni."
KYNJAMISRÉTTI
Siv segist vera mikill jafn-
réttissinni og að hún muni
leggja sitt af mörkum til að
reyna að hraða þeirri þróun
að konur fái sömu laun og
karlar fyrir sömu
vinnu og að þær fái
jafnan rétt og mögu-
leika og þeir á að
taka þátt í atvinnulífi
og stjórnsýslu. „Konur
búa ekki við jafnrétti.
Ég finn núna að
augu margra karl-
manna eru að opn-
ast fyrir þessu órétt-
læti og mér finnst
það vera mjög
ánægjuleg þróun. Ég
er mjög bjartsýn að
eðlisfari og er að
vona að hér á landi
verði veruleg framför
í jafnréttismálum. Við
erum langt á eftir
hinum Norðurlanda-
þjóðunum hvað
þetta varðar. Ég er
mjög róttæk og vil
grípa til aðgerða til
að breyta þessu á
meðan aðrir „bíða og
sjá“; þeir bíða þar af
leiðandi eftir ein-
hverju sem kannski
aldrei verður. Sumir
segja að þessi jafn-
réttismál séu mál
sem verði bara að þróast í
rólegheitunum og vilja ekki
grípa til harðra aðgerða. Þar
sem ég er frekar róttæk hef
ég fengið ákveðna and-
stöðu. Ég hef til dæmis verið
tilbúin til að skoða það að
setja kvóta á þátttöku
manna í stjórnsýslunni til að
hraða þróuninni."
Nýi vinnustaðurinn, Al-
þingi, státar ekki af mörgum
konum en um það bil 80%
þingmanna eru karlar. „Kon-
ur eru jafn hæfar til þess að
vera á Alþingi eins og í öllu
öðru. Það verður þó að segj-
ast eins og er að það er frek-
ar erfitt fyrir fjölskyldufólk
meö ung börn að starfa á Al-
þingi eins og það er í dag.
Vinnutíminn er mjög langur
og maður veit ekki fyrr en
seinni partinn hvað maður
10 VIKAN 7, TBL. 1995