Vikan - 11.06.1998, Blaðsíða 31

Kristín Petersen er listakokkur og fær hér aðstoð frá
dóttur sinni Ástríði Viðarsdóttur.
A SUMARKVOLDI
Sumir virðast einfald-
lega vera fœddir með þann
hœfileika að búa til góðan
mat, baka góðar kökur og
taka af mikilli gestrisni á
móti gestum sínunt. Ein
þeirra er Kristín Petersen,
annálaður listakokkur.
Hún gefur okkur uppskrift
Vikunnar að þessu sinni,
kjúklingarétt sem er heil-
nœmur, þœgilegur og hefur
gert ntikla lukku.
Réttinn lœrði Kristín af
spamskri, fullorðinni
konu, fyrir tuttugu árum:
„Ég var þá fararstjóri á
Spáni í níu mánuði í senn,
fjögur ár í röð,” segir Krist-
ín. „Ég var rúmlega tvítug og
hafði ekki mikinn áhuga á
matseld þangað til ég kynnt-
ist konu húsvarðarins í
blokkinni, sem ég bjó í. Þetta
var fullorðin, feitlagin og
góð kona, sem átti engin
börn, og ég varð fljótlega
eins og barnið hennar. Hún
lifði fyrir að elda og bauð
mér oft í mat. Aðstæður í
eldhúsinu voru mjög frum-
stæðar, pínulítið, glugglaust
eldhús, og þar horfði ég á
hvern sælkeraréttinn á fæt-
ur öðrum verða til. Þarna
smakkaði ég í fyrsta skipti
froskalappir, sem ég vissi
ekki á þeim tíma að væru
bornar á borð fyrir nokkurn
mann!”
Eftir að hafa fylgst með
konunni um hríð, fór áhugi
Kristínar á að læra að búa til
mat að vakna: „Þá fór ég að
spyrja hana út í hvernig hún
gerði þetta og fékk hjá henni
nokkrar uppskriftir. Ein
þeirra er kjúklingaréttur-
inn, sem uppskrift að fylgir
hér, en hann hefur þann kost
að vera hollur, bragðgóður
og fljótlegur. Þennan rétt
má búa til að morgni og bera
fram að kvöldi, hann er snið-
ugur til að matreiða ef mað-
ur ætlar að mæta með mat í
veislu, út á land eða í lautar-
ferð, því hann er framreidd-
ur í þessum ómissandi,
svarta potti eða öðrum
ámóta, sem auðvelt er að
flytja með sér hvert sem er.
Það besta við hann er
kannski hversu vinsæll hann
er meðal barna. Það þarf að
kenna börnum að borða
soðið grænmeti og ef þau
venjast því frá ungaaldri
verður aldrei vandamál að
koma hollustunni ofan í
þau! Hér er ekkert rjóma-
sull á ferðinni.”
Umsjón: Anna Kristine Magnúsdóttir
Myndir: Gunnar Gunnarsson