Vikan - 06.06.2000, Blaðsíða 11

Eg j>el því saj>t aft
hræðsla fólks að
biirn, sem alast upp
hjá santkynhneigA-
uni föreklruin, verfti
lyrir einhverjuni
skafta efta aftkasti,
er algjörlega
ástæftulaus. /
gegnum. Raunveruleikinn er
sá að við ölumst upp við þá
ímynd að samkynheigð sé
óeðlileg og auðvitað er erfitt
að breyta slíkum hugmynd-
um. Guðmundur Páll Ás-
geirsson, námsráðgjafi hjá
Iðnskólanum, hefur gert
vegna fannst mér mikilvægt
að skrifa Hinn fullkomna
jafningja, svona til að reyna
að auka skilning fólks og sýna
að við erum manneskjur af
holdi og blóði.“
Undanfarin misseri hefur
Hinn fullkomni j afningi verið
stöðum haldið óbreyttum. í
öðrum löndum hafa margir
áhuga á að vita hvernig heim-
ur samkynheigðra á litla Is-
landi er í samanburði við
þeirra eigin. í London, þar
sem ég hef mikið dvalið, ein-
angra samkynhneigðir sig
skyldum og vinum eingöngu.
Einmitt vegna þessa hverfa
svo margir úr landi í leit að
einhverri paradís í stórborg-
unum. í stærri samfélögum er
miklu meira um að fólk lifi
tvöföldu lífi, enginn veit neitt
um einkalíf þess og frítíman-
rannsókn á því ferli, sem
venjulega er kallað að koma
út úr skápnum, og fyrirlestur
hans um málefnið hafði mik-
il áhrif á mig. Eftir að hafa
rætt við gagnkynheigt fólk,
sem viðstatt var sama fyrir-
lestur, gerði ég mér grein fyr-
ir að það hafði upplifað fyr-
irlesturinn allt öðruvísi en ég.
Það hafði ekki forsendur til
að skilja hvað Guðmundur
Páll var að fjalla um. Þess
settur upp í nokkrum ná-
grannalanda okkar, t.a.m. í
Noregi og Færeyjum, og næst
á dagskránni er að sýna í
London. Hvernig hefur tek-
ist til við að setja upp leikrit
urn reykvískan veruleika í
öðrum löndum?
„Þegar við setjum leikritið
upp erlendis fjallar það um ís-
lenskan veruleika og er ekki
staðfært á nokkurn hátt,
t.a.m. er nöfnum á fólki og
miklu meira og aðskilja fjöl-
skyldur sínar og samfélagið
frá þessum þætti lífsins er þeir
koma út úr skápnum. Hér-
lendis er samfélagið aftur á
móti svo miklu smærra og að-
eins til örfáir skemmtistaðir
sem samkynhneigðir sækja.
Þar rekst maður alltaf á fólk
sem maður þekkir. Hér er
stundum eins og maður sé að
koma út úr skápnum fyrir
samfélaginu öllu, ekki fjöl-
um eyðir það nær eingöngu
meðal annarra homma og
lesbía. Þetta fólk býr í sér-
stökum hverfum, sækir
skemmtistaði og kaffihús,
sem eingöngu eru sótt af sam-
kynheigðum og verslar jafn-
vel í búðum meðal samkyn-
hneigðra eingöngu. Olíkt
þeim sem búa í smærri samfé-
lögum upplifa þau ekki eins
þörfina til að standa saman og
berjast fyrir rétti sínum. En
Vikan
11