Vikan - 16.02.1984, Blaðsíða 45

FRAMHALDSSAGA
aft °pna strendina> gekk alveg
l^öarmálimi þar sem enginn
komist óséður að þeim og eng-
n gat heyrt til þeirra.
ann sleppti takinu á handlegg
jækny °S sneri henni að sér. Hann
rariHkÖÍ 6kki róminn eða breytti
l nlænum og hver sem horfði á
^nn heföi álitið að hann héldi
ram samræðunum sem hófust i
sarðinum.
stóft1730 k°m fyrir’ vinan? Hvaö
nat ,a blaöinu? Sendi einhver þér
namlaust bréf?”
0eDany retti honum það orðalaust
m.,®a. hiú'kudrættina birtast um
anninn þegar hann las þaö.
le lr iitia stund sagði hann blíð-
þlna-Stakk einhver þessu í vasa
ÞaftlhvS4fti Dany' ”Ég fann
, , ULC- Pað var a veröndinni
Hún n3' ' - nálægt ungfrú Bates.
- nefur víst haldið á því þeg-
ar
Slevmæ® sfalílt Þvi 1 vasann og
Þaöim • vi' ' ' Þangaö 111 éS tók
PPað^nog. . .lasþað.”
fyri Sn Þagöi lengi og virti blaðið
merkiSer' L°ks sagði Dany: ”Það
iHeriri \T það sem ég held að Þaö
j.'-Er þaö ekki?”
°g" -U’ SVaraði Lash enn blíðlega
hananR^ess aö látast misskilja
stúf ’ f?oddin stakk einkennilega í
SDenJ10 hörkulegan svipinn og
^nntarhendurnar.
ar’ön Vað 6ÍgUm við að gera? Ætl_
^unniþaö*!!31'011 að segja lög’
,Lg Veít Það ekki. Ég þarf að
^Ufisn civn.1. Ejg pan ao
ritvéii malið- Hvað gerðirðu viö
\e ,a? Hvar er hún ? ’ ’
annihjámér.”
»Þá
hanaaKVar Þetta ekki skrifað á
> Þ ^aó er betra.”
”%héltVAr það’” sagði Dany-
Verið . að einhver þjónninn hefði
ekki rénf-kta Við hana ~lokiö var
hinnu , a og Það var miði í henni,
Ubelnungurinn.”
'iii'hh”"var i“,ta?” sP“rði
^“wUrto himS" ég tÓr upp"
^j^ertiröu þaö?
athuea ug reyndi ritvélina til að
Varbaé V°rt hnn væri 1 iagi. Hún
'^~iíúrÞaðer
,SrafÖrhndvarpaði- ”Svo að
■ a- Mpa k eru a Því- Og á þessu
a Þig! uv hessu er sökinni varpað
Hann hef ég komiö þér í?”
fíarÖi í hli8? aði bréfiö saman og
, any s/ n<?ni yfir blikandi hafið.
, kklast jy°ðvana um kjálkana
$ri aö t»iann Sagði líkt °g hann
tala við sjálfan
Eg
sig
hefði átt að fara meö þig beint til
lögreglunnar — í London. Það
hefði kannski orðið erfitt en ekki
meira en það. I þess stað hef ég
blandaðþérí vitfirringslega. . .”
Hann bandaði hendinni frá sér í
örvæntingu og Dany flýtti sér aö
segja: „Ekki, Lash! Þú átt ekki
sök á þessu. Ég á sök á þessu, fyr-
ir að skilja ekki að þú — ó, hvaða
máli skiptir þaö? Ekki getum við
fariö til lögreglunnar núna.”
Lash leit á hana. Augnaráðið
var biturt. „Nei. Það er það
versta. Við verðum að láta alla
telja lát ungfrú Bates slys. Við
getum ekkert annað gert. ”
„EnLash. . .”
„Það er ekkert „en”!” greip
Lash grimmdarlega fram í fyrir
henni. „Ég hef kannski hagað mér
eins og fáviti en ég get enn lagt
saman tvo og tvo og fengið út rétt
svar. Kerlingin var myrt fyrir aö
tala af sér og þessi miði hefði
fundist á henni eða hjá henni ef
forlögin hefðu ekki gripið í taum-
ana. Þú hefðir verið beðin um
skýringu og ekki aðeins á þessu!
Hvernig komst hinn helmingurinn
til dæmis inn til þín fyrst þú skrif-
aðir bréfið ekki og hvað í andskot-
anum varstu að gera á fótum að
minnsta kosti klukkustund eftir aö
öll hin voru háttuð? Hvað varstu
annars að gera? Bíða eftir
henni?”
„Lash!” Dany hrökk við eins og
hann heföi slegið hana.
„Ég átti ekki við „myrtirðu
hana?”” sagði Lash óþolinmóöur.
„Eöa jafnvel „skrifaðirðu bréf-
ið?” Auövitað geröirðu þaö ekki.
En minntist hún eitthvað á að
koma til þín?”
Hvít matar- og kaffistell úr þunnu, níösterku postulíni í
hæsta gæðaflokki.
Einföld, formfögur hönnun.
Sænskt listahandbragö eins og þaö gerist best.
Þolir þvott í vél, springur
ekki né kvarnast.
Hagstætt verð.
Póstsendum
'N/'
Kosta Boda

Bankastræti 10 — Sími 13122
7. tbl. Víkan 45