Menntamál - 01.06.1939, Síða 106

104
MENNTAMÁL
í 1. h. reikningsbókarinnar eru 15 dæmi með 5+5, en
ekkert dæmi með 4+1.
Gagnvart 2. atr. sýnir yfirlitið að allmörg tölusambönd
vantar alveg. Talan 0 kemur hvergi fyrir nema með annarri
tölu (10, 20), 7 tölusambönd með 1 vantar, og þau tölu-
sambönd, sem hafa útkomu hærri en 10 en lægri en 20,
eru hlægilega lítið æfð. Þó er reikningsbókin gefin upp
fyrir tölur upp að 20. í seinna heftinu eru þau ekki æfð
neitt sérstaklega, svo að hulin gáta er, hvenær börnin eiga
að fá æfingu í þeim samböndum. Ef til vill á það að koma
í 3. heftinu?
Gagnvart 3. atr. sýnir yfirlitið, að í nokkrum tölusam-
böndum er dæmafjöldinn nægur, þar sem eru t. d. 32 dæmi
með tölunum 3 og 5. Nokkur önnur, sem virðast einnig hafa
verið í sérstöku dálæti, hafa fengið milli 25 og 30 dæmi.
En svo hafa nokkur verið höfð út undan, sum hafa ekki
verið tekin með, en önnur fengið sárafá dæmi. Hvers vegna
1+8 er í 9 dæmum, en 1+9 er ekki tekið með, er mér með
öllu óskiljanlegt.
Að öðru leyti eru dæmin of fá fyrir fyrsta veturinn. Mér
skilst á greinargerð með 1. h., að til sé ætlazt, að kennarinn
þurfi ekki að fylla út í bókina með dæmum, og það senni-
lega byggt á, að miklu af hverjum tíma verði varið til
hugarreiknings. En nú verður að gera ráð fyrir, að börnin
reikni töluvert heima, og þá verða dæmin strax of fá, og
verður þá kennarinn að fylla upp í bókina með dæmum
frá sjálfum sér. Er þá hætt við, að „í reikningskennsluna
vanti festu“. Hefðu öll tölusamböndin í samlagningu verið
hlutfallslega jafnt æfð, myndi dæmafjöldinn hafa orðið
hæfilegri, hvað samlagningu snertir.
Það verður því ekki annað hægt að segja um þessa bók,
eins og hún birtist í íslenzku útgáfunni, en að myndirnar
séu gagnslausar, verkefnaval óskipulegt og dæmafjöldi
ónógur. Yfirlitið sýnir, að ekki er staðnæmzt nóg við lágu
tölurnar, áður en haldið er áfram yfir í hærri tölusambönd.