Menntamál - 01.04.1944, Síða 13

MENNTAMÁL
91
Atriðapróf í reikningi
Þess verður seint of vandlega gætt í reikingskennslu, að
einföldustu undirstöðuatriðin séu rækilega lærð og æfð,
áður en lengra er haldið. Hve lítið, sem frá þeirri reglu
er vikið, kemur það börnunum í koll síðar við námið.
Vandlátir kennarar leggja því á það mikla áherzlu, að
börnin nemi hvert atriði til hlítar, áður en þau byrja á því
næsta. Þeir ganga úr skugga um það með prófi í ein-
hverri mynd, að barnið kunni aðferðina. Barninu sjálfu
er líka nauðsynlegt að geta sannfært sig um kunnáttu sína
eða kunnáttuleysi. Börnum er mjög gjarnt að álíta sig
kunna eina eða aðra reikningsaðferð, þótt svo sé ekki.
Ekki er það heldur næg sönnun fyrir kunnáttu, þó að
barnið hafi farið yfir tilsvarandi æfingadæmi í reiknings-
bókinni, jafnvel oftar en einu sinni, því að mörgum nægir
það ekki til þess, að þau kunni aðferðina og séu viss í að
beita henni rétt.
Prófum þessum má haga á margan veg. Það má láta
barnið reikna á töfluna. Hægt er að setja því fyrir viss
dæmi í reikningsbókinni og láta það reikna þau undir
eftirliti kennarans. Skrifa má dæmi á töfluna, ýmist val-
in úr bókinni eða samsvarandi dæmi, sem barnið hefur ekki
reiknað áður. Einnig má fá því laust spjald eða miða með
dæmum, og er það bezt.
Síðastnefnda aðferðin hefur verið notuð kerfisbundið
í Laugarnesskólanum í Reykjavík nú í vetur. Jónas B.
Jónsson, sem verið hefur kennari þar við skólann, en er
nú fræðslufulltrúi Reykjavíkurbæjar, hefur á undanförn-
um árum samið og reynt prófakerfi það, sem notað er í
skólanum. Það nær yfir mestan hluta námsefnis barna-