Menntamál - 01.10.1945, Síða 14

164
MENNTAMÁL
ilunum, svo að þau rofni úr tengslum við þau og njóti
ekki eins og skyldi hollra áhrifa þeirra meðal annars til
þjóðlegrar menningar.
Starfsemi heimavistarskólanna hefur verið hugsuð
þannig, að börnunum yrði skipt í tvær deildir eftir aldri
og þroska og yrðu þær til skiptis í skólanum, samanlagt
hálfan kennslutímann hvor deild. Milli þess, sem börnin
yrðu í skóla, ynnu þau að námi sínu heima undir eftirliti
skóla og heimilis. Mjög stuttan tíma af uppeldis- og þroska-
árum sínum á barnið að dvelja að heiman — á skólaheimili
— og það á að verða til þess að barnið rofni úr tengslum
við heimili sitt.
Svo hef ég skilið starfsemi heimavistarskólanna, að þeir
verði í sem nánustum tengslum við heimilin. Skólastjórar
þeirra eiga að vera vökumenn fræðslu og uppeldismála í
skólahverfinu og reyna'að komast í sem nánust kynni og
samband við heimilin. Ætti því heimilunum að verða hinn
mesti styrkur að skólunum eins og til er ætlazt. Þjóðleg
menning verður alltaf að vera einn innsti kjarni í skóla-
starfsemi okkar og þann þátt mega heimavistarskólarnir
sízt vanrækja.
Ein mótbáran er sú, að vera barna í heimavistarskóla
veki lítilsvirðingu þeirra á heimilunum og ýti þeim til
burtfarar strax og þau hafi getu til.
Það er ólíklegt, að bætt menningarskilyrði heima í hér-
aði verði til þess, að ungt fólk flýi fremur að heiman.
Þá telja þessir menn, að óholl áhrif muni hafa, að svo
mörg börn séu saman, og verði ekki fullt gagn að tímanum
til náms, því að hvert glepji fyrir öðru og siðferði þeirra
sé jafnvel hætta búin. Óljóst virðast þessir menn hafa
kaupstaðarafstöðuna í huga, þar sem skólarnir eiga við
vandamál fjölmennisins að berjast. Þeir jafna saman fjöl-
menni kaupstaðanna og tuttugu til þrjátíu börnum í heima-
vistarskóla. Þeir hafa komizt í kynni við börn úr kaup-