Vorið - 01.03.1949, Blaðsíða 19
VORIÐ
15
Sílaeyju er auðvitað miklu glæsi-
legri.
BIRGIR: Ja-á!
KENNSLUK.: Og þó he£ ég verið
við ennþá ágætari baðstaði í sum-
ar. Ég hef verið á Fiskilæk. Veiztu
hvar það er?
BIRGIR: Já, það er í Búhússýslu.
Þar er vatnið líklega vel salt!
KENNSLUK.: Þar þótti drengjun-
um gaman, skal ég segja þér. Þeir
óðu út í og söfnuðu kröbbum og
bobbum. En þeirra bezta skemmt-
un var náttúrlega að fá að vera
með einhverjum að sigla báti.
BIRGIR: Það væri gaman að £á að
koma þangað einhvern tíma.
KENNSLUK.: Ég var mikið með
einni fjölskyldu þar. Hjónin áttu
dreng, sem var svo veikbyggður
að honum gekk illa að fylgjast
með öðrum drengjum, svo að
honum fannst hann vera ein-
mana og yfirgefinn. Pabbi hans
sagði margoft við mig: „Bara að
ég gæti fundið dreng, sem ég gæti
alveg treyst, þá skyldi ég bjóða
honum hingað sem leikfélaga
handa Dengsa mínum.“
BIRGIR: Og — og-----hvað átti
drengurinn að vera gamall?
KENNSLUK.: Ja — svona á aldur
við þig. Svo verður hann að vera
rnjög góður í sér og þolinmóður
og má ekki hlaupa frá vesalings
Dengsa. Þar að auki vildi faðir-
inn, að drengur lærði að synda.
BIRGIR: Ég kann nú — — (þagnar
snögglega).
KENNSLUK.: Dag nokkurn spurði
húsbóndinn mig, hvort ég vissi
um nokkurn dreng, sem gæti tek-
ið að sér hlutverkið. Jú, — en ég
sagði, að mínir nemendur byggju
í Stokkhólmi. „Það gerir ekkert,“
sagði hann, „ég skal gjarnan kosta
ferðina." Viltu gizka á hvað ég
sagði þá?
BIRGIR: Það - - það - - þori ég
ekki.
KENNSLUK.: Ég sagði: „Ég veit
um einn duglegan dreng, sem
heitir Birgir. Hann myndi nú
gjarnan vilja korna og hann yrði
áreiðanlega góður að hjálpa
Dengsa."
BIRGIR: Ó, þakka þér fyrir, góða
ungfrú! Það skal verða gaman.
Hvenær á ég að fara?
KENNSLUK.: HeiTa Lindelí kem-
ur í Mjölbæ í næstu viku, og þá
geturðu fengið að verða með hon-
um til baka til Fiskilækjar.
BIRGIR ('hendist til móður sinnar
og sveiflar henni í hring):
Mamma, ég er svo glaður! Ég á
að fara til Vesturlands! Eða fæ ég
ekki að fara?
MAMMA: Jú, ég er búin að lofa
ungfrú Ekberg því.---Nú hefur
þú víst fengið það ríkulega laun-
að, Birgir minn, sem þú gerðir
fyrir Óla litla. Ef þú hefðir verið
eigingjarn og bara setið kyrr á