Vorið - 01.03.1949, Page 23

VORIÖ
19
VEGNA MÖMMU
„Mammal Mammal Éghefunnið
reiðlijólið í happdrætti skátastúlkn-
anna.“ Elsa kom hlaupandi inn með
happdrættísmiðann í annarri hend-
inni, en dagblaðið í hinni.
„Nei er það satt, Elsa,“ Mamma
leit á blaðið. Já sannarlega. ég óska
þér til hamingju.” En Elsa, sem var
elleiu ára, klappaði saman höndun-
um og hojjpaði um af kæti.
„Má ég hlaupa niður í bæinn og
sækja það strax?“ spurði hún eftir
svolitla stund.
„Já það máttu vina mín en farðu
nú gætilega, þegar þú hjólar heim
aitur,“ kallaði mamma á eftir henni
En hvað það var gaman, að hún
skyldi fá reiðhjólið,hugsaðimamma
hennar. Hana hefur svo lengi lang-
að til að eignast hjól, en engin efni
liafa verið til að kaupa það. Móðir
Elsu var ekkja, og hin litlu eftir-
laun, sem hún fékk eftir mann sinn
hrukku að eins til að draga fram
lífið.
— Það var engin stúlku í ná-
grenninu hamingjusamari, en Elsa
unar í vor, þar sem einungis verða
sungin lög eftir Áskel.
Áður en ég fór spilaði Áskell fyrir
mig lagið „Hólaklappir“ og lagið
„Ungum er það allra bezt“. Það lag
þyrfti að konrast til barnanna.
E. S.
þennan dag. Hún snerist í kring urn
reiðhjólið og strauk það og fór svo
á því í sendiferðir fyrir mömmu
sína eftir þörfum.
En nokkru síðar skyggði fyrir
gleðisól Elsu litlu um stund. Móðir
hennar veiktist og varð að liggja
rúmföst. Læknirinn sagði, að það
væri lungnabólga og annaðhvort
yrði hún að fara í sjúkrahús, eða
fá einhvern til að hjúkra sér. Þetta
varð þungt áfall fyrir Elsu. Gleðin
yfir reiðhjólinu gleymdist. Meðölin
handa mönnnu hennar voru mjög
dýr, og svo þurfti hún að hafa gott
fæði.
Læknirinn útvegaði konu til að
hjúkra nrömmu hennar, og Elsa
fékk leyfi úr skólanum til að
hjálpa til heima. Reiðhjólið stóð
inni allan daginn, nema þegar hún
þurfti að fara sendiferð. Þegar vika
var liðin, var mamma hennar orð-
in svo hraust, að Elsa gat hugsað
um hana, og konan kom aðeins
einu sinni á dag. Læknirinn kom
annan hvorn dag, og var ánægður
með batann. Hann klappaði á koll-
inn á Elsu og sagði, að mamma
hennar nrætti vera glöð yfir að eiga
svona duglega stúlku. Elsa fann
gleðistraum streyma um sig við
þessi orð og hneigði sig djúpt, þeg-
ar læknirinn fór.