Vorið - 01.03.1949, Blaðsíða 28

24
VORIÐ
Ég hélt af stað
um höf og lönd
Á hverjum jólum fáum við að
heyra í barnatímum útvarpsins
hinn gamansama danska jólaleik:
„Gekk ég yfir sjó og land“. En mjög
báglega hefur tekizt með þýðinguna
og er hún bæði ljót og afkáraleg. En
þessi þýðing nrun liafa breiðst út
um allt land með útvarpinu. Oftast
mun vísan vera höfð á þessa leið:
„Gekk ég yfir sjó og land,
hitti þar einn gamlan mann,
spurðisvo og sagðisvo:
Hvar á maðurinn heima?
o. s. frv.“.
Finnst ykkur ekki þetta heldur
bágborinn kveðskapur?
Þegar ég var drengur á Djúpavogi
um 1912—15 lærði ég aðra þýðingu
á þessum jólaleik, sem mér þykir
mun betri en hin. Þýðingu þessa
lærði ég af frú Margréti Jónsdóttur
frá Hjarðarholti, en hún beitti sér
fyrir jólatrésfagnaði fyrir börn á
Djúpavogi á þessum árum, og var
þar hrókur alls fagnaðar með hinni
dásamlegu fögru söngrödd sinni.
Þýðingin er á þessa leið:
„Ég hélt af stað um höf og lönd
og hitti gamlan karl á strönd,
hann yrti á mig, ’ég yrti á hann,
„Hvar á maðurinn heima?“
Ég á heima í Hopplandi
Hopplandinu góða.“
Geta menn nú borið saman þessar
tvær þýðingar og geti menn orðið
mér sammála um, að sú síðari sé
betri en hin fyrri, væri þá ekki rétt
að taka hana upp og lofa hinni að
gleymast?
E. S.
Heim úr skóla
Lag: Nú blikar við sólarlag.
í skólanum gaman og skemmtilegt er,
ég skrifa og reika og teikna’ eins og ber,
og námið er búið og nú fer ég heim,
og nú gat ég lesið og dró engan seim.
Um götuna’ ég feta og horfi í hring,
því héé eru bílar á ferðinni’ í kring.
Ég hlusta á allt, sem að eyrum mér ber,
en ekki neitt Ijótt, því að Guð til mín
sér.
Og töskuna hefi ég herðunum á,
svo hendurnar báðar ég rétt get mér frá,
og hjálpað mér sjálfum og svo kannke
þeim,
er saklaus er hrekktur á leiðinni heim.
Valdimar Össurarson.