Vorið - 01.03.1949, Side 41

VORIÐ
37
ekki var kominn á flug. Kári fékk
nú ekki lengur að elta ungann. Ég
tók liann upp í lófa minn og athug-
aði, hvort hann væri nokkuð
meiddur, en það var ekki sem bet-
ur fór. Þá setti ég hann í hreiðrið
aftur. Svo liélt ég heimleiðis. Þar
lýkur sögunni um hestaleitina.
Viðar Sigurbjörnsson, 14 ára.
—o—
ÞEGAR KISA DRAP FUGLINN.
Ég var um tíma í sveit í sumar
og var á bæ, sem heitir Melur í
Skagafirði. Þar var köttur, senr átti
einn kettling. Systir mín var með
mér þar á bænum og við sváfurn
saman í herbergi. Einn morgun
vöknuðum við frekar snemma, og
þegar við litum út um gluggann, sá-
um við kisu úti í veiðihug. Ég sá,
að hún var að reyna að ná í fugl,
sem sat uppi í tré, en kisa hnipraði
sig saman skammt frá trénu. Svona
beið ltún lengi. Loks flaug fuglinn
niður úr trénu. Hann settist á þúfu
þar skammt frá, en kisa læddist á
eftir. Allt í einu stökk kisa á fugl-
inn og drap hann, hún kom hlaup-
andi inn og gaf kettlingnum sínum
fuglinn. Oft hef ég séð kisu veiða
fugl handa kettlingnum sínum eft-
ir þessa veiði.
Sigriður Hannesdóttir, 10 ára.
KISI MINN.
Einu sinni var mér gefinn kettl-
ingur. Þá fór ég að taka eftir því,
hvað það er gaman að leika sér við
dýrin. Mér þótti hann Ijómandi
fallegur, hann var hvítur með
svartar doppur á bakinu, og brönd-
ótt skott. Kisi varð fljótt óhreinn;
þá þurftum við systurnar að baða
hann .Það gekk nú ekki vel, því að
kisi vildi ekki láta baða sig, honum
var illa við vatnið. Við systurnar
áttum margar ánægjustundir að
leika okkur við kisa. Hann var svo
vitur. Það var hægt að leika sér við
hann, alveg eins og krakka. Honum
þótti gaman að fara í feluleik. Ég
faldi mig bak við liurð, þá kom
hann á harða spretti og leitaði; þá
fann hann mig. Þá stökk hann á
stað. Stundum faldi hann sig í bréf-
poka, sem hann fann á gólfinu.
Þegar við vorurn úti, skauzt hann
fyrir húshorn og vildi láta mig elta
sig. Svo var það einn morgun, að
kisi var úti og kemur inn. Þá tók
nramma eftir því, að hann var bólg-
inn undir kverkinni, og var alltaf
hóstandi. Kisa batnaði ekki.
Mamma hringdi til Brynju Hlíðar
lyfjafræðings og bað hana að koma
og líta á kisa. Svo kom hún og skoð-
aði kisa og skaffaði honum
skammta.. Kisi litli var svo mikið
veikur, að við héldum að hann
myndi deyja. Mamma blandaði
skömmtunum út í mjólk, og hellti