Vorið - 01.06.1973, Blaðsíða 10

Dalli dvergur og Frikki (íll
eftir MEDY DONA.
„Komið þið,“ sagði Dalli dvergur, „það er bezt að halda inn
í skóginn til að ná í dálítið af trjágreinum!“
„Hvað ætlarðu að gera við þær?“ spurðu hinir dvergarnir
forvitnir.
„Ég verð að setja nýtt þak á húsið mitt,“ svaraði Dalli
dvergur. „Þakið, sem er á því núna, er orðið ónýtt, og regnið
streymir inn.“
Hinir dvergamir hristu höfuðið aðvarandi og sögðu:
„Þú skalt vara þig á að fara inn í skóginn, Dalli! Það er
sagt, að gríðarstórt og einkennilegt dýr sé þar á flakki. Þetta
dýr er kallað fíll. Ef fíllinn verður á vegi þínum, mun hann
áreiðanlega éta þig með húð og hári!“
En Dalli dvergur lét ekki hræða sig.
„Ég vil gjarnan sjá þetta dýr,“ sagði hann hlæjandi. „Ég
hef hingað til aldrei séð fíl, og . ef hann étur mig, þá fæ ég
þó að sjá hann!“ Og Dalli dvergur hélt inn í skóginn og flautaði
glaðlega.
Æ, en hvað trén í skóginum voru há. Dalli dvergur hafði
ekkert gagn af þeim, því að hann gat ekki einu sinni náð í
neðstu greinarnar.
„Ég verð þá bara að tína greinar, sem hafa dottið af trján-
um,“ hugsaði Dalli með sér. En æ, slíkar greinar var hvergi að
finna, hvergi sást minnsta ögn af viði liggjandi á jörðinni. Dalli
varð dapur í bragði af þessu. Hann gekk stöðugt lengra og
lengra inn í skóginn, þangað til hann var orðinn örmagna af
10
VORIÐ