Vorið - 01.06.1973, Síða 25

konia öllum farangri fyrir í þeim, svo að
bakpokinn verði poki pokanna. Þá verður
enginn ruglingur á farangrinum og bréfa-
Umbúðirnar hverfa.
í stað léreftspokanna má nota plastpoka,
eri þess verður að gæta að skilja þá ekki
°^ir úti eftir notkun, heldur brenna þá
e^a grafa.
Klœðnaður
Vellíðan göngumannsins er mikið undir
klteðnaðinum komin.
sumarlagi er æskilegast fyrir karl-
^enn að ganga í stuttum, víðum buxum
ems og skátar gera og mjög tíðkazt meðal
ijallamanna erlendis. Sjálfsagt er þó að
með sér léttar síðbuxur og fara í þær
að kveldi, þegar kólnar í veðri. Kvenfólki
niun hentugast að ganga í síðum buxum. Að
°fan er bezt að klæða sig í treyju, sem
iivergí þrengir að líkamanum.
vetrarlagi hentar göngufólki eflaust
^ezt að ganga í skíðabuxum og lopapeysu
°8 stormtreyju að ofan. Nærföt er sjálf-
sagt að hafa úr íslenzkri ull. Sokkar skulu
°8 hafðir úr ull, en skór með lágum hælum
°8 úr mjúku vatnsheldu leðri. Auk þess
skórnir ná upp fyrir ökla, annars er
tt við misstigi, þegar gengið er um holt
°8 hæðir. Skórnir verða umfram allt að
' 01 a mátulega stórir, því séu þeir of þröng-
ir, fá menn líkþorn, en séu þeir of víðir,
myndast blöðrur og hælsæri. Leggið ekki í
langt gönguferðalag í nýjum skóm. Iient-
ugustu hlífðarfötin í rigningu er olíukápa
og síðar buxur eða skálmar.
KAFFI
Kaffidrykkja er ákaflega ný til komin
nautn. í gamla daga drukku hinir ríku
vín og mjöð, en fátæklingarnir urðu að
láta sér nægja að drekka vatn. Fyrir röslt-
lega 300 árum kom kaffið til Evrópu.
Kaffið er upprunnið í Kaffaliéraðinu í
Eþíópíu. Þaðan fluttist það til Arabíu.
Menn í Evrópu hlustuðu undrandi á frá-
sagnir af þessum undarlega drykk, sem
múhameðstrúarmenn drukku til að lialda
sér vakandi við hinar löngu guðsþjónustur
sínar. Seinna fluttist kaffið til Tyrklands.
Tyrkjunum þótti mikið varið í þennan
drykk. Þeir liéldu því fram, að liann eyddi
áhyggjum, yki ánægjuna og gerði menn
lirausta og heilbrigða. Tyrkneskir sendi-
menn fluttu kaffið með sér til Evrópu.
Kaffið fékk fljótlega marga vini, en
einnig marga óvini.Prinsessa nolckur skrif-
aði í sendibréfi, að hún kysi lieldur gott
gamaldags öl en þetta nýtízkulega vatn
með sóti í.
****************** j************************************************
5KRÍTLUR
■\ ‘Ml!ður llo't'lur nam staðar á götu, til a8 liorfa
öa]St^ra ^fylgd) sem framlijá, fór. Síðan segir
get" stúlkn, sem lijá honum stóð: „Þú
. ... ’ v®nti ég, ekki sagt mér liver það er, sem tjf
fara að jarða.“
það get ég sagt þér. Það er sá sem er í
Ire®8ta vagninum.' ‘
VOR|Ð
—0O0—
„Maður nokkur sœrðist á hué af byssuskoti og
læknarnir skáru skurði í hnéö. Loksins varð hann
óþolinmóður og spuröi þá, því þeir færu svo mis-
kunnlaust með sig. „Við erum að leita að kúlunni,
sögðu þeir.
„Ilvers vegna sögðuð þið mér þaö ekki fyrr,-"‘
mælti maðurinn, „ég lief liana liérna í vasanum.“
25