Bjarmi - 01.01.1914, Blaðsíða 11

B J A R M I
9
Ferðaminningar
séra Bj. Jónssonar.
(Frh.) -----
Nú skal eg skrifa lítið eitl um
trúboðsfundinii í Nyborg.
Rétt hjá Nyborg, niður við sjávar-
ströndina, eru nokkur stórhýsi, sem
ýmsir trúaðir menn í Danmörku hafa
keypt eða Iátið byggja. IJar er stórt
»hótel«, borðsalur, sem getur rúmað
800 manns, samkomusalur, sem tekur
1100 manns, og undir þeim sal eru
mörg svefnherbergi, ætluð gestum, sem
taka þátt í kristilegum fundum. í
sumar voru þar haldnir margir fundir,
kristilegir stúdentafundir, latínuskóla-
piltafundir o. fl.
Þrír menn stóðu aðallega fyrir heið-
ingjatrúboðsfundinum, þeir Moltke
greifi, er áður var hirðstjóri Friðriks
konungs 8., Jensen stórkaupmaður og
Morthensen guðfræðingur. Moltke
greifi var aðalfundarstjóri og hélt hann
mjög vekjandi fyrirlestra umheiðingja-
trúboð. Eg get ekki að því gert, að
eg hugsaði heim, hugsaði um leiðtog-
ana á landinu hér heima, liugsaði
hingað, þegar Moltke talaði af áhuga
miklum um kristniboð meðal heið-
ingja. Eg gleymi því aldrei, er hann
síðasta daginn sagði: »Ekkert verður
framkvæmt án bænar, látum oss
biðja«. Síðan kraup hann á kné ásamt
140 fundarmönnum og margir báðu
fyrir hinu mikla starfi.
Á þessum fundi voru menn af öll-
um stéttum, skólakennarar fjölmenlu,
þeir litu svo á, að þannig væri sum-
arleyfinu bezt varið.
Um morguninn var lraldinn biblíu-
lestur, litlu síðar samtalsfundur um
heiðingjatrúboð, þvi næst fluttur fyrir-
leslur. t*á var hlé, miðdegisverður og
skemtiganga, veðrið var yndislegt, alt
af logn og sólskin, og því skemtilegt
að ganga í skógunum. Eftir miðdegis-
verð skiftu menn sér í flokka, 10—20
í hverjum, og höfðu menn sérstaklega
búið sig undir þá samverustund, allir
lesið sama kaflann úr einhverri bók
um kristniboð meðal lieiðingja, og
svo var talað um þann kafla. Mér
fanst eg vera þar eins og skóladreng-
ur, sem lítið veit, en roðnar samt,
þegar kennarinn lítur á hann. — Um
kvöldið var aftur haldinn fyrirlestur,
venjulega af einhverjum trúboða, sem
sagði mönnum frá ýmsu úr lieiðingj-
alöndum. Sérslaklega er mér minni-
stæður fyrirlestur, er Waidtlöv, trú-
boði frá Kína, hélt, og lýsti sá fyrir-
lestur vel starfi kristinna manna þar
austur frá. Ungur guðfræðingur, Chri-
stensen að nafni, hélt mjög fróðlegan
fyrirlestur um starfsemi K. F. U. M.
úti í heiðingjalöndum, og þótti mér
sem K. F. U. M.-manni vænt um að
heyra, að í fyrra voru í kínverskum
unglingafélögum 6190 meðlimir, og af
þeim eru 3515 meðlimir stúdentar.
Trúaðir menn í Ameriku lijálpa Ií. F.
U. M. í Kína mjög vel. Árið 1911 var
í Amerfku safnað saman 2 miljónum
króna til þess að byggja K. F. U. M.
hús í Iíína.
Fundarmenn spurðu mikið um ís-
land og andlegt líf hér lieima, spurðu
t. d. hve mörg heiðingjatrúboðsfélög
væru hér o. s. frv. — Eg vildi óska,
að eg hefði getað flutt fyrirlestur um
áliuga íslendinga í þessum efnum, en
það gat eg því miður ekki. Næstsíð-
asta fundardag hélt eg ræðu, þakkaði
fyrir fræðsluna og lofaði fundarmönn-
um, að eg skyldi segja frá þessum
fundi, þegar eg kæmi heim.
Oft óskaði eg þess, að allir islenzkir
prestar væru komnir á fundinn, bæði
til þess að fræðasl um heiðingjatrú-
boð, og ekki sízt til þess að sjá blóm-
legt andlegt líf kristinna manna. í*eg-
ar eg á ferð minni sá fegurðina í