Bjarmi - 01.11.1974, Qupperneq 3

Hindrar Jesús
heilbrigðan vöxt?
legt, enda safnaðist hér saman til
jólagleði fólk úr mörgum söfnuð-
um, sem dreifðir voru víðs vegar
um Kína og höfðu lært af kristni-
boðum margra þjóða. Allt þetta
efni rann saman í eina heild og
gerði kvöldið ógleymanlegt.
Síðar um kvöldið héldum við
hjónin svo einfalda jólahátíð fyrir
okkur sjálf, með guðspjalli og ein-
földu og hátíðlegu jólaversi.
Næsta dag var sjálfur jóladag-
ur, og þá safnaðist söfnuðurinn
saman. Einn kínverski stúdentinn
flutti predikun dagsins, en Jóhann
flutti ávarp og óskaði söfnuðinum
gleðilegra jóla og bað fólkinu
blessunar.
Jólamat borðuðum við hjá Li
safnaðaröldungi og konu hans, en
þau hjónin voru mjög áhugasöm
um kristilega starfsemi og líf safn-
aðarins, og margir nutu góðs af
örlæti þeirra. Þau höfðu bæði flutt
hingað vegna stríðsins og hins
ófriðlega ástands í heimahögum
þeirra, og þeim tókst vel að koma
atvinnu sinni af stað aftur. — Li
var sjálfur vel upplýstur leikmað-
ur og mjög til fyrirmyndar og
góður predikari, þótt aðalatvinna
hans væri verksmiðjurekstur og
verzlun. Þessi ágætu hjón tóku við
okkur á jólunum, og veittu vel.
Eftir matinn fórum 'við í göngu-
ferð út að nýlega gróðursettum
terunnum skammt fyrir utan borg-
ina. Þar var mjög fallegt. En áður
hafði þetta land verið óræktað.
Teblöðin eru tínd á vorin; þau
teljast bezt, sem tekin eru fyrir
páska:
Annan jóladag var veður breytt,
en við lögðum af stað heimleiðis,
gangandi, eins og við höfðum kom-
ið, en gekk þó sæmilega. Þá vor-
um við aftur nótt í Lienki. Frá
ósum árinnar var venjulega hægt
að fá far með bát undan straumi
til Sinhwa, og það gerðum við.
Nú var orðið kalt í veðri, og snjó-
aði dálítið mest af leiðinni. En við
komumst heim, þreytt, en ánægð
og þakklát fyrir minnisstæðustu
jól, sem við höfðum lifað. Ekki
sízt gladdi það okkur eftir á, að
Kínverjarnir voru mjög glaðir yfir
því, að við komum til þeirra ein-
mitt á þessum jólum, því að marg-
ir þeirra voru flóttamenn einmitt
á þessum tímum. Það var stríð,
og margir voru fátækir, áhyggju-
fullir og kvíðandi á þeim tímum;
og svo virtist sem friðurinn væri
langt undan.
Þær raddir gerast æ háværari,
sem halda því fram, að „allt þetta
tal um Jesúm Krist“ sé skaðlegt
börnum framtíðarinnar.
Foreldrum, sem aðhyllast slíka
skoðun, skjátlast hrapallega. Það,
sem Jesús Kristur sagði fyrir tvö
þúsund árum, er nefnilega grund-
völlur alls hins bezta í menningu
vorri í dag. Viðhorf hans til mann-
anna sem dýrmætrar sköpunar
Guðs er undirstaða þess, að vér
getum lifað sem raunverulegir
menn á vorum dögum.
Fyrst og fremst hefur Jesús
kenpt oss að elska börnin. Það var
upphaf allrar þeirrar umhyggju,
sem vér nútímamenn veitum börn-
unum á heimilum vorum og stofn-
unum, að Jesús blessaði nokkur
ungbörn í smábæ einum í Gyðinga-
landi og sagði, að einnig þau væru
dýrmæt í augum Guðs. Fyrir daga
Jesú voru óæskileg börn borin út,
seld mansali eða send í vinnu-
þrælkun. En Jesús veitti heimilis-
lífinu nýtt innihald og skóp börn-
unum öruggt skjól innan veggja
heimilisins.
Sá, sem álítur, að Kristur Jesús
muni hindra eðlilegan þroska til
sjálfstæðs persónuleika, hann er
sömu skoðunar og Stalín og Hitler,
en þeir bönnuðu kirkjunni að
starfa meðal barnanna.
Þeir hópar manna, sem nú á
tímum vilja fjarlægja öll kristileg
einkenni frá heimilum, skólum og
uppeldisstofnunum, af því að slíkt
sé aðeins til trafala, vita e. t. v.
ekki, hvað þeir eru að gera. En
sumir þeirra vinna markvisst og
miskunnarlaust að því að ná valdi
yfir fólki framtíðarinnar. Og þeim
er ljóst, að það verður þeim auð-
veldara, ef börnin trúa ekki á
Guð.
Hver getur borið á móti því, að
upplausn og rotnun aukist á vor-
um dögum? Eiturlyf, klám, ofbeldi
og rán, — þetta eyðileggur mann-
inn. En veitum því jafnframt at-
hygli, að ósóminn magnast, í sama
mæli og kristinni trú er hafnað.
Þarna er náið samhengi.
Vér hljótum því að beina þeirra
alvarlegu spurningu til ungra for-
eldra, hvort þeir óski þess, að svn-
ir þeirra og dætur alist upp í þióð-
félagi, þar sem ofbeldi og siðle.vsi
ræður ríkjum. Vilji þeir það, þá
ættu þeir að leggja hlustir við orð-
um þeirra, sem stefna að því að
útrýma trúnni á Krist Jesúm.
Vilji þeir hins vegar, að börn
þeirra verði sannir menn, ættu þeir
áð hefjast þegar handa og fræða
þau um frelsarann, sem einn getur
kennt oss að lifa sem menn. af
því að hann er frá Guði kominn.
(Þýtt).
Kenn þú mér ...
„Þctð er Ieikur aS Iœra", segir í söngnum
góða. En hver er ekki dálítið feiminn og
hikandi, þegar hann sezt 6 skólabekk I
fyrsta sinn, eins og þessi sex ára hndta?
Vér skulum minnast skólabarnanna í
bœnum vorum. Og biðjum kristnum kenn-
urum jafnframt blessunar í hinu mikil-
vœga starfi þeirra.
3