Bjarmi - 01.01.1976, Blaðsíða 10
„Eg vil vera
í samræmi
viö
Biblíuna"
BILLY GRAHAM talar
um viönám sitt við ofsœkj-
endum,
um vínbindindi,
um afstööuna til þjööfélags-
kerfisins,
gjöf trúboÖans,
kraft ritningarinnar
og þörfina á einfaldri
prédikun
fagnaöarerindisins.
Brezki sjónvarpsmaðurinn David
Frost hefur tvívegis rætt við banda-
ríska predikarann Billy Graham í
sjónvarpsþáttum sínum. Hafa við-
tölin komið út í bók, sem nefnist
Billy Graham talks with David
Frost, útg. Hodder and Stoughton,
Lundúnum. Bjarmi hefur fengið
leyfi til að birta kafla úr þessari
bók. Skömmu áður en annað við-
talið fór fram, hafði verið ráðizt á
páfann, og mun árásarmaðurinn
hafa ætlað að ráða hann af dög-
um. Þetta var mönnum í fersku
minni, og í sambandi við það spyr
David Frost Billy Graham, hvort
honum sé nokkurn tíma ógnað eða
menn sitji jafnvel um líf hans.
Þrír „lífveröir“.
Því svarar Billy Graham játandi.
Það er sífellt verið að hafa í hót-
unum við hann og f jölskyldu hans.
,,Eina vikuna reyndu meira að
segja fimm menn að komast inn
á heimili okkar. En þessir menn
eru flestir bilaðir á geðsmunum.
Lögreglan þurfti að fjalla um tvo
eða þrjá þeirra. Já, við könnumst
við þetta, og við höfum þess vegna
orðið að reisa girðingu í kringum
heimilið okkar. 1 öryggisskyni höf-
um við líka hjá okkur þrjá hunda.
Einn þeirra er hafður inni, hinir
tveir úti. Við höfum auðvitað full-
komið vald á þeim. Þeir voru
þjálfaðir í Þýzkalandi. Vinur minn
í Fíladefíu gaf mér þá. Svona hef-
ur ofbeldið færzt í aukana sums
staðar í landi okkar, því miður. Ég
hygg, að það komi einkum niður
á þekktu fólki og sérstaklega þeim,
sem eru talsmenn trúar og stjórn-
mála og ræða opinberlega um
ástandið nú á dögum. Stórir hóp-
ar manna eru undir áhrifum eitur-
lyfja, og til er alls konar fólk, sem
er truflað á sálunni. Meira en helm-
ingur allra sjúklinga á sjúkrahús-
um í landi okkar eru menn með
geðrænar truflanir. Það er ekki
nema lítill hópur allra geðbilaðra
manna, sem er í sjúkrahúsum.
Flestir geðsjúklingar leika enn
lausum hala. Og þeir eru á hælun-
um á fólki eins og mér og þér.
Hundarnir okkar skilja ekki
ensku. Við verðum að tala við þá
þýzku. Við kunnum sextán skipan-
ir, og þær gefum við á þýzku. Þeir
mundu haga sér vel, ef þú kæmir
í heimsókn til okkar. Líklega mundi
einn þeirra sleikja þig í bak og
fyrir til að bjóða þig velkominn.
En ef þeir heyra skipun, breytast
þeir á augabragði í urrandi óarga-
dýr. Við höfum aldrei þurft að siga
þeim á neinn, Guði sé lof. Ég held,
að ég gæti aldrei sigað þeim á
mann, hvað sem fyrir kæmi. Ég
býst við, að það eitt, að þeir eru
hjá okkur, fæli menn í burtu, enda
eru hundarnir stórvaxnir og væg-
ast sagt ófrýnilegir." ÍMynd er í
bókinni af einum hundinum. Hann
er stór eins og lítill kálfur.) „Sá,
sem er inni, getur bitið með 1500
punda afli. En hann er blíður og
góður og fagnar öllum, sem ber að
garði. Hið eina, sem gæti breytt
honum, er skipun. En við höfum
auðvitað aldrei att honum á neinn,
nema þegar verið er að þjálfa hann.
Það verður að þjálfa þá sjöttu
hverja viku.“
Mjólkurmaöur á flótta.
Nú berst taliö að því, að Billy
Graham var mjólkurmaður, þegar
hann var unglingur, og þá komst
hann í kynni við varðhunda.
,,Ég man vel eftir atburði, sem
gerðist einu sinni klukkan þrjú
eina nóttina. Ég var farinn að
dreifa mjólk. Það hafði snjóað.
Hundurinn í einu húsinu kom auga
á mig. Honum leizt ekki á mig og
tók á sprett. Ég tók líka á sprett
og lagði leið mína yfir svæði, sem
ég hafði aldrei farið um áður, og
hugðist ná mjólkurbílnum í tæka
tíð. Þá lenti ég á þvottasnúru, og
það lá við, að hún skæri mig á
háls. Ég fór heljarstökk í loftinu
og hafði næstum því misst höfuðið.
Svo kom hundurinn og réðst á
mig, þegar ég lá á jörðinni. Því
gleymi ég aldrei."
„Og það var þá, sem þú tókst
þá ákvörðun, að þú ætlaðir ekki
að verða mjólkurmaður?“
„Nei, ég ákvað það fyrsta dag-
inn, sem ég varð að mjólka kýr.
Ég þurfti venjulega að mjólka um
20 kýr, áður en ég fór í skólann
á morgnana, allan tímann, sem ég
var í gagnfræðaskóla. Síðan varð
ég að mjólka þessar sömu kýr, þeg-
ar ég kom heim síðdegis. Þá komst
ég að þeirri niðurstöðu, að til
myndu vera í lífinu önnur verk-
efni, sem hentuðu mér betur en
mjaltastöi'f. En þetta er ekki ástæð-
an til þess, að ég varð predikari.
Áður en ég varð predikari, hafði
ég oft sagt, að það væri tvennt,
sem ég mundi aldrei verða, útfarar-
stjóri eða prestur. Ég skipaði þeim
á sama básinn.“
Vegna veika bróöurins.
„Ég veit, að þú smakkar ekki
áfengi, eða er það ekki rétt? Telur
þú það vera synd? Það er stað-
reynd, að margir kristnir menn
bragða áfengi.“
„Nei, ég held nefnilega ekki, að
Biblían kenni algert bindindi
Biblían segir, að Jesús hafi breytí
vatni í vín, og þá var það ekki
greipaldinsafi, að mínu viti. Það
var vín, gæðavín. Og ég held, að
ritningin kenni, til dæmis í síðasta
kapitula Orðskviðanna, að þegar
maður eigi við erfiðleika að etja
og ellin hi’elli hann, þá sé gott að
10