Bjarmi - 01.01.1979, Blaðsíða 14

TVEIR VINIR KVADDIR
Það sem af er þessum vetri hef-
ur samfélag trúaðra i Reykjavík
átt á bak að sjá tveim kærum
bræðrum, sem kallaðir hafa verið
heim með stuttu millibili.
Þorkell Pálsson, bifreiðasmiður,
andaðist 7. nóvember. Hann var
fæddur 29. sept. 1921. Andlát hans
kom öllum á óvart. Hann hafði
kennt lasleika um stutt skeið, en
okkur hafði ekki órað fyrir, að
svona mundi fara. Þorkell var son-
ur hjónanna Margrétar Þorkels-
dóttur og Páls Sigurðssonar, sem
bæði voru áhugasamir þátttakend-
ur í kristilegu starfi alla tíð. Þor-
kell var sjálfur meðlimur í KFUM
frá barnæsku og tók mikinn þátt í
Jesús gefur gjafir
Framhald af bls. 4.
ur hafa verið ritaðar um gjafir
Guðs, en í Biblíunni sjálfri finn-
um við gjafir Jesú og getum feng-
ið að taka á móti þeim. Þar er okk-
ur sagt frá öllum fyrirheitunum,
sem við megum tileinka okkur.
Lítum til dæmis á orð Jesú í
Jóh. 14,27: „Frið læt ég eftir hjá
yður, minn frið gef ég yður“. All-
ur heimurinn hrópar á frið. En
friður Jesú er ekki neinn „vopna-
hlés-friður“, heldur miklu dýpri og
varanlegri friður, sem aldrei verð-
ur hægt að lýsa rétt í orðum. Sá
friður helzt, þótt ófriður ríki í
kringum okkur.
Aðrar dýrmætar gjafir Jesú
heita til dæmis fyrirgefning, styrk-
ur, handleiðsla, von, blessun, þolin-
mæði, kraftur, gleði. Já, svona
mætti lengi telja.
En ekki eru allar gjafir Jesú
alltaf jafnþægilegar í fyrstu. Og
stundum gefur hann okkur eitt-
hvað, sem við höfum alls ekki beð-
ið um og kærum okkur helzt ekki
um að fá. Og þá getur oft verið
erfitt að sjá tilganginn með þeirri
gjöf.
En af því, að gjafir Jesú eru
öðruvísi en gjafir þessa heims, get-
um við alltaf verið þess fullviss,
að það, sem hann gefur okkur,
verður okkur til góðs, þótt síðar
verði.
Ef við hvílum í hendi Guðs og
tökum við gjöfum hans með þakk-
starfi félagsins. Hann var sveitar-
stjóri og kennari í sunnudagaskóla
félagsins um langt skeið. Hann var
áhugasamur í kristniboðsflokki fé-
lagsins meðan hann starfaði og auk
þess var hann formaður í einni
deild Gídeonfélagsins í Reykjavík.
Þorkell var einn af þeim kyrr-
látu og traustu mönnum, sem
hverjum félagsskap er svo mikils
virði að eiga. Hann var ávallt á
sínum stað og til reiðu, er á þurfti
að halda. Hann átti ljúfmannlega
framkomu og gott viðmót. Hans er
sárt saknað.
Við blessum minningu hans og
biðjum ástvinum hans blessunar
Guðs.
læti, þá getum við lifað og dáið
örugg. Því að stærstu gjöfina eig-
um við að fá, þegar þessu lífi er
lokið. Það er eilíft líf með Jesú.
Við, sem ennþá lifum hér á jörð,
eigum eftir að opna „böggulinn"
með eilífa lífinu. En við vitum, að
við fáum hann. Fyrirgefningu
syndanna höfum við þegar fengið,
og við höfum sannreynt, að fyrir-
heiti Guðs standast.
í styrkleika þeirrar vonar lifum
við þessu harðneskjulega og oft
erfiða lífi.
Og í fjarska ég eygi þau unaðarlönd,
þar sem ástríða ríkir ei blind.
Þar ei freisting nein tælt getur
fáráða önd,
svo ég falli í læging og synd.
Þar ég losna að eilífu ótta þann við,
að ég óhlýðnist Drottins míns raust.
Þar í baráttu stað hef ég fundið
þann frið,
sem mér færa mun huggun og traust.
Þegar lokast mín augu og allt
hverfur sýn,
sem í örmum sér jörð þessi ber,
fyrir augum mér staðurinn eilífi skín,
sem að óljóst. ég greina fékk hér.
Þó að bústaður sá, sem þar búinn
er mér.
muni bera langt von minni af,
þá samt meiri og dýrlegri öllu þar er
æ sú elska, sem frelsið mér gaf.
(B.E.).
Edda Gísladóttir.
(Edda á heima í Mosfellssveit. Hún
stundar nám í Kennaraháskólanum).
Ásgeir Pétursson, yfirflugstjóri,
var sem kunnugt er einn meðal
þeirra, er fórust í hinu hörmulega
flugslysi, er Loftleiðaflugvélin fórst
við Shri Lanka 15. nóv. s.l.
Ásgeir var fæddur i Reykjavík
2. ágúst 1930. Hann kom snemma
í KFUM og átti þar brátt sitt ann-
að heimili. Barnatrú hans varð að
þroskaðri, persónulegri trú. Hann
fór aldrei dult með, hvers virði
honum var trúin á Jesúm Krist,
og vitnaði af djörfung um trú sína,
er færi gafst.
Hann tók þátt í barnastarfi fé-
laganna, og voru honum falin ýmis
trúnaðarstörf í þeirra þágu. Hann
var um skeið í stjórn KFUM í
Reykjavík og enn fremur í stjórn
Sambands íslenzkra kristniboðs-
félaga.
Ásgeir naut óskoraðs trausts
og virðingar allra, sem kynntust
honum. Framkoma hans var í senn
virðuleg og alúðleg. Bæði undir-
menn hans og yfirmenn mátu hann
mikils og báru virðingu fyrir trú
hans.
Með fráfalli Ásgeirs er stórt
skarð höggvið í hóp þeirra, sem
unna málefni Jesú Krists. Hans er
sárt saknað þar, en sárastur er þó
söknuðurinn hjá konu hans og
börnum. En þau vita, að látinn
lifir, og trúin á hinn upprisna frels-
ara hefur veitt þeim huggun og
styrk á þessum sorgardögum.
Blessuð sé minning Ásgeirs, og
Guð blessi og styrki ástvini hans.
„Drottinn gaf, Drottinn tók.
Lofað sé nafn Drottins".
Ástr. Sigursteindórsson.
VENEZÚELA:
Ahrif orðsins
MaSur nokkur gekk fimm klukku-
stundir í hálendi Venezúela til þess
að komast í kirkju. Hann beiddist
þess aS mega ganga i söfnuSinn.
Þegar hann var spurSur, hver hefSi
sent hann þangaS, svaraSi hann:
— Fyrir tveimur mánuSum tór ég
meS áœtlunarbíl gegnum þorp
nokkurt. A bíIstöSinni var maSur,
sem gaf mér guSspjall Jóhannes-
ar. Ég las þaS, og nú er ég orS-
inn kristinn maSur. Ég biS ykkur
aS leiSbeina mér, svo aS ég skilji
meira f orSi GuSs.
14